بوشهر- ایرنا - روزنامه پیام عسلویه در شماره روز شنبه خود در گفت وگویی با مدیران مسئول دو هفته نامه و سردبیر یك پایگاه خبری چرایی كاهش تیراژ رسانه ها را با عنوان راه نجات رسانه های كاغذی از كم شماری مخاطب را بررسی كرده است.

در ادامه این مطلب اكبر صابری مدیر مسوول هفته نامه اتحاد جنوب و پایگاه خبری اتحاد خبر یادآورشده است:
سرعت انتشار اخبار و حوادث در شبكه های اجتماعی، مردم و مخاطبان را از دریافت اخبار از طریق روزنامه و هفته نامه ها بی نیاز كرده است. بویژه آنكه این شبكه های اجتماعی به شدت گسترش پیدا كرده و تقریبا در همه خانواده های شهری و روستایی و حتی عشایری گسترده شده است. تا آنجا كه به طور قطع یك خبر مهم در كمتر از یك یا چند دقیقه به سمع و نظر هزاران و شاید میلیونها نفر می رسد. در چنین شرایطی نشریات چاپی عملا در خبر رسانی قافیه را به شبكه های اجتماعی باخته اند.
لذا آنچه می تواند به نظر من مخاطبان نشریات كاغذی را حفظ كند تحلیل كارشناسی اخبار و اتفاقات و رویدادهای سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و غیره است.
همچنین پرداختن به زوایای تاریك و پنهان اخبار و رویدادها و پشت پرده های احتمالی می تواند برای مخاطبان نشریات چاپی جذاب باشد.
امكان آرشیو و ثبت وقایع مهم در تاریخ نیز نیاز دیگر مخاطب امروزی به نشریات چاپی است كه باید مورد توجه سردبیران و تحریریه روزنامه ها و هفته نامه های چاپی باشد.
حسن لاوری مدیر مسوول هفته نامه نصیر بوشهر
1_ با تولید خبرها، گزارشات و مصاحبه های حرفه ای ،جنجالی و به روز
2_ با به روز كردن رسانه های كاغذی و رساندن سریع آن به دست مخاطبین
3_ با چاپ انتقاد ، اعتراض و مشكلات مردم
4_ با عدم ملاحظه مدیران ، مسئولان در انتشار ضعف های عملكرد مدیران ارشد استانی و كشوری
5_ با چاپ حرف ها ، مشكلات و درد و دل های مردم بدون سانسور
چنانچه موارد فوق با صراحت ، شجاعت و بدون هیچ ملاحظه ای در مطبوعات انجام شود و مطبوعات با تشكیل كادرها ی قوی و حرفه ای روزنامه نگاری به تهیه و تولید خبر ، گزارش ،مصاحبه ، مقاله و تحلیل خبر بپردازند بدون تردید مخاطبان خود را از دست نخواهند داد. ولی متاسفانه مطبوعات از مقوله شجاعت ، صراحت و به روز بودن كم بهره اند و ماندگار ی مطبوعه را بر پر مخاطب بودن ترجیح می دهند.
حمید موذنی روزنامه نگار ، سردبیر پایگاه خبری جامعه
در ایران به دلیل اینكه رخدادهای مدرن به سنت مبدل نمی شوند و سازمان های مدرن، نهادمند نمی شوند طول عمر آنها فصلی است و در جامعه مفصل بندی نمی شوند و پس از مدتی جای خود را به رخدادی جدید و نهادی جانشین می دهند.
اگر بر اساس ایده مك لوهان به این قضیه نگاه كنیم. مك لوهان ، جهان را به دوران قبیله ای، كهكشان گوتنبرگ و كهكشان ماركونی تقسیم كرده است. این تقسبم بندی مبتنی بر غلبه هر كدام از حواس بر جامعه انسانی است. در دوران قبیله ای روابط مبتنی بر جهان كوچكی بود كه گوش در انتقال اخبار و اطلاعات بیشترین سهم را داشته است. در دوران قبلیه ای جهان بزرگ بود و روابط حداقلی. در این دوران با جامعه بسته روبرو هستیم. به زعم مك لوهان با اختراع چاپ توسط گوتنبرگ ، انسان وارد كهكشان گوتنبرگ شد. بر اساس غلبه گفتمان مطالعه، حس بینایی غالب شد و فردیت نضج گرفت و جوامع باز و دموكراتیك شدند. انسان با اختراع رادیو توسط ماركونی، وارد كهكشان ماركونی شد و مجددا حواس شنوایی و گوش در وضعیتی جدید حس غالب بر جهان انسانی شدند.
برای انسان ایرانی هیح یك از این دوره ها به جز دوران قبیله ای به صورت كامل و تبدیل شدن به یك گفتمان و سپس پارادایم اتفاق نیفتاده است. كهكشان گوتنبرگ بعد از دویست سال از غرب وارد ایران شد و هنوز ان را تحربه نكرده و به سنت تبدیل نشده رادیو اختراع شد و رادیو به سرعت وارد ابران شد. ما مهم ترین دوران جهان مدرن یعنی كهكشان گوتنبرك را تجربه نكردیم در نتیجه در ایران كتابت و كتابخواتی و روزنامه نگاری همیشه در محاق و انزوا بوده است.
روزنامه نگاری همیشه شغل خطرناكی بوده و همیشه زیر فشار بوده. روزنامه ها یا توقیف شده اند و یا اینكه تعطیل شده اند و یا اینكه در مسیری تجاری رفته اند و از روزنامه نگاری به قدرت و ثروت رسیده اند.
روزنامه نگاری مكتوب به همین دلیل با آمدن شبكه های اجتماغی و سایت های اینترنتی در بوشهربه محاق و فراموشی رفته اند و در صورت انتشار هم با مخاطب واقعی روبرو نیستند. در صورت انتشار هم مستقل نیستند و از جانب اهالی قدرت تقویت و تحكیم می شوند. دلیل دیگر هم عدم اعتماد مخاطبان به مطالب و اخبار روزنامه هاست. آنها تولید كننده نیستند، وجه انتقادی ندارند و همه شان كپی برابر اصل دیگران هستند.
برای نجات نشریات مكتوب فكر می كنم بایست ریسك كرد، شجاعت انتقادی به خرج داد، با مردم صادق بود و حقیقت گویی را سر لوحه كار خود قرار داد. اما در ایران امروز و بوشهر امروز این كاری بسیار سخت و صعب است و چنین اراده ای هم وجود ندارد و همحنین مخاطب واقعی هم وجود ندارد. به هرصورت بایست جنس خوب ارایه داد و رقابت را افزایش داد.
7212/6045** خبرنگار: عبدالصمد شهریاری ** انتشار دهنده: اكبر اقبال مجرد