گزارش گروه پژوهش و تحلیل خبری ، كمیته حل اختلاف فیفا بتازگی اعلام كرد رای فدراسیون بین المللی فوتبال (FIFA) در زمینه محرومیت استقلال از جذب بازیكن در نقل و انتقالات زمستانی كماكان به قوت خود باقی است.
این اتفاق در شرایط رخ داد كه مدیران استقلال تهران با وجود تذكر فیفا به این تیم ، 48 ساعت دیرتر از تاریخ تعیین شده، حقوق «عادل شیحی» بازیكن مراكشی- آلمانی آبی پوشان را پرداخت كردند.
هر چند كه این حكم فیفا و محرومیت یك باشگاه ایرانی از نقل و انتقالات فوتبالی برای اولین بار در تاریخ فوتبال ایران صادر شده، اما برای فوتبال دنیا حكمی عادی و در جهت جلوگیری از تخلفات بیشتر است و تاكنون باشگاه های بزرگی مانند «بارسلونا» و «رئال مادرید» نیز با آن دست به گریبان بوده اند.
مقایسه محرومیت فوتبال ایران با باشگاه های بزرگ جهان نشان از آن دارد كه هر چند در یك دهه گذشته محرومیت و محكومیت فوتبالی ایران در پرونده های بین المللی اندك نبوده اما مدیران ارشد این رشته ورزشی بدون توجه به خسارت هایی كه در این زمینه نصیب فوتبال كشور می شود، همچنان به كار خود ادامه می دهند و به نوعی هیچ گاه مسوولیت اشتباه خود را نمی پذیرند.
حال با این شرایط پرسش این است كه چرا با وجود هفت محرومیت و محكومیت فوتبالی ایران در یك دهه گذشته همچنان شاهد تكرار این مسائل در فوتبال ایران هستیم؟
** تفاوت در نگاه مدیریتی
احكام تنبیهی فیفا برای پیشگیری از تخلفات بیشتر در دنیا فوتبال یك امر رایج است كه تاكنون بسیاری از باشگاه های و فدراسیون های مختلف با آن دست به گریبان بوده اند. اما رویه و نوع برخورد مدیران ورزشی كشور با این مساله ، متفاوت تر از رویه جهانی آن است. در حالی كه مدیران ارشد باشگاه های بزرگ فوتبال بعد از صدور این نوع احكام مسوولیت آن را به گردن می گیرند اما در ایران برخی مدیران ورزشی كشور با فرافكنی سعی دارند به نحوی اشتباه خود را به گردن دیگران بندازند.
مصداق كامل فرار از پاسخگویی و دنبال مقصر بودن را می توان در پرونده محرومیت اخیر استقلال مشاهده كرد. پس از رد فرجام خواهی باشگاه استقلال از سوی كمیته انضباطی فیفا، برخی مدیران باشگاه با شانه خالی كردن از زیر بار این حكم، اعلام كردند كمیته روابط بین‌الملل فدراسیون فوتبال ایران نسبت به اعلام حكم فیفا به باشگاه استقلال كم كاری كرده است. این ادعای مدیران باشگاه استقلال در كمترین زمان ممكن با واكنش مسوولان فدراسیون فوتبال مواجه شد.
«محمدرضا كسرایی» معاون بین المللی فدراسیون فوتبال پیرو این ادعا، با دفاع از عملكرد معاونت بین المللی فدراسیون فوتبال گفت: از آنجایی كه باشگاه استقلال از ابتدای باز شدن پرونده شیحی، به صورت مستقیم با فیفا مكاتبه كرده، فدراسیون فوتبال دخالت چندانی در این موضوع نداشت و تنها نامه های نمابر شده و ایمیل‌های ارسالی فیفا را بررسی می‌كرد. در واقع باشگاه استقلال از همان ابتدا در جریان محرومیت قرار داشت و اینكه نامه تأكیدی فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ را رسانه ای نكرده جای تعجب دارد.
پاسخ كسرایی به ادعایی مدیران باشگاه استقلال تهران به نوعی نشان دهنده آن است كه مدیران این تیم در شرایط كنونی كه آبی پوشان پایتخت از پنجره نقل و انتقلات زمستانی محروم شده اند، نه تنها پاسخگوی افكار عمومی نیست بلكه آنها با فرافكنی قصد دارند اشتباه خود را به گردن دیگران بندازند.
** حضور معاونت های نمادین در باشگاه ها
بررسی ساختار سازمانی باشگاه های فوتبال در دنیای حرفه ای این ورزش، حكایت از آن دارد كه در زمان عقد قرارداد با بازیكنان، كادر فنی و اسپانسر (حمایت كنندگان مالی) تمامی معاونت ها در زمینه بند بند قرارداد نظر می دهند و پس از تایید آنان قرارداد نهایی امضا می شود اما این رویه به گفته برخی مسوولان باشگاهی در فوتبال ایران كاملا متفاوت است.
«محسن بزرگی » معاون حقوقی باشگاه استقلال دراین باره به گروه پژوهش و تحلیل خبر ایرنا گفت: اینكه قرارداد باید قبل از امضا به تایید بخش حقوقی باشگاه برسد یك اصل انكار ناپذیر است زیرا زمانی كه قرارداد امضا شود دیگر نمی توان درباره آن اظهار نظر كرد و طرفین قرارداد باید به مفاد آن پایبند باشند. اما نگاهی كه در باشگاه استقلال به معاونت حقوقی این باشگاه وجود داشته، این بود كه اگر دعوای حقوقی و یا شكایت كیفری اتفاق بیفتد و موضوع به دادگاه های داخلی ارجاع داده شود معاونت حقوقی برای دفاع وارد عمل شود.
وی اظهار كرد: درگیر نبودن بخش حقوقی با قرارداد بازیكنان و مشكلات پیش روی آن موجب شد كه معاونت حقوقی در پرونده عادل شیحی از قضیه محرومیت بی خبر باشد زیرا تمام نامه و مكاتبات ارسالی فیفا به باشگاه توسط مدیرعامل پی نوشت و به بخش بین الملل ارجاع می شود.
وی در پاسخ به پرسشی درباره چرایی مجاب شدن باشگاه فوتبال استقلال تهران در دعاوی بین المللی ورزش گفت: در مورد سایر بخش های فوتبال كشور نمی توانم پاسخگو باشم اما در مورد باشگاه استقلال باید بگویم علت این امر این است كه تا چندی پیش هیچ نظارت حقوقی بر قرارداد بازیكنان داخلی و خارجی وجود نداشت . این معاونت تا پیش از قرارداد «آندرانیك تیموریان» هیچ گونه دخالتی در امضای قرارداد با بازیكنان و كادر فنی نداشته و تنها در قرارداد این بازیكن بود كه به دستور مدیرعامل باشگاه ورود كرد و استانداردهای خود را برای امضای قرارداد اعلام كرد.
** در جستجوی راهكاری برای پیشگیری
پرسشی كه این روزها به شدت ذهن هواداران فوتبال را به خود مشغول كرده این است كه چرا قرارداد بازیكنان خارجی شاغل در لیگ برتر ایران همواره با مشكلاتی روبرو بوده و جریمه و محرومیت را نصیب تیم های فوتبال ما می كنند؟ برای پاسخ به این پرسش نیاز است شیوه استخدام بازیكنان خارجی در لیگ مورد بررسی قرار گیرد.
در بسیاری از مواقع مشاهده شده است كه بازیكنان خارجی شاغل در لیگ برتر فوتبال ایران بدون رزومه حرفه ای و تنها به خاطر حضور گسترده دلالان در فوتبال ایران وارد باشگاه شده و یك شبه قراردادهای میلیاردی امضا می كنند.
بنا بر اخبار منتشر شده الگوی استخدام بازیكن خارجی كه در تمامی باشگاه های حرفه ای جهان رعایت می شود در انعقاد قرارداد بازیكنان خارجی شاغل در لیگ ایران كمتر مورد توجه قرار می گیرد. در این خصوص معاون حقوقی باشگاه استقلال با اشاره به مهمترین شاخصه های استخدام بازیكن خارجی افزود: نخستین نكته ای كه باید در زمینه استخدام بازیكن خارجی مورد توجه قرار گیرد بحث فنی است كه از سوی كادر فنی مورد بررسی قرار گیرد. بخش فنی باید ضرورت استخدام بازیكن را از لحاظ فنی به صورت كتبی تایید كند.
بعد از مسئله فنی ، سلامت جسمی و روحی بازیكن مهمترین موضوعی است كه باید به آن پرداخته شود. ناگفته نماند در برخی از مواقع پیش آمده است بازیكن حتی بدون یك دقیقه بازی هزینه های زیادی به باشگاه تحمیل كرده است. قبل از قرارداد بازیكن ، باید از وی تست سلامت جسمی و روحی گرفته شود و پزشك مورد اعتماد باشگاه وی را تایید كند. استخدام یك كارشناس حقوق بین الملل آشنا به قوانین فوتبالی است كه بتواند در دعاوی بین المللی اظهار نظرهای لازم را انجام دهد نیز در پازل چهارم انعقاد قراداد با بازیكنان خارجی اهمیت فراوانی دارد.
و سخن آخر اینكه مشكلی كه برای استقلال به وجود آمده و این تیم از فعالیت در فصل نقل و انتقالات محروم كرده، مربوط به دیروز و امروز نیست بلكه یك رویه مستمر در سال های گذشته است كه در حكم هایی مانند محرومیت استقلال از لیگ قهرمانان آسیا، برنده شدن عراق در ماجرای استفاده از بازیكن دوپینگی در جام ملت های آسیا، محرومیت تیم فوتبال امید و كسر امتیاز از باشگاه های پرسپولیس تهران و پاس همدان نظاره گر آن بودیم.
با بررسی حجم سنگینی از محرومیت های ورزشی و تكرار پیاپی آن در یك دهه گذشته، به نظر می رسد زمان فرا رسیده است كه وزارت ورزش و امور جوانان در كنار فدراسیون فوتبال حساسیت بیشتری نسبت به انتخاب مدیران و اعضای هیات مدیره باشگاه های كشور داشته باشند تا در آینده كمتر شاهد تكرار محرومیت های فوتبالی باشیم.
پژوهشم**2052**1601** خبرنگار : غفار میرزایی ** انتشاردهنده : شهناز حسنی
تاریخ انتشار: ۱۶ بهمن ۱۳۹۵ - ۰۹:۱۷
تهران- ایرنا- هفت محرومیت فوتبالی ایران در یك دهه گذشته، می تواند نشانه هایی از جای خالی متخصصان امور بین المللی، در ورزش باشد. در این زمینه لازم است فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش و امور جوانان حساسیت بیشتری نسبت به تغییر ساختار یاشگاه ها و انتخاب مدیران داشته باشند.