اروپا و آمريكا؛ خيلي دور، خيلي نزديك

روزنامه خراسان در شماره يكشنبه در يادداشتي به قلم حامد رحيم‌پور، آورده است: اروپايي كه حالا با خروج انگليس، بركناري رنتسي نخست وزير ايتاليا در همه پرسي، رشد محبوبيت راست گرايان در هلند و وعده لوپن كانديداي رياست‌جمهوري فرانسه در خصوص خروج از اتحاديه اروپا و ناتو در وضعيت دشواري قرار گرفته و ترامپ و دستيارانش نيز با رويكردهاي متفاوت در قبال روسيه و تحولات اروپا بر دشواري‌هاي اين قاره افزوده‌اند.

واقعيت اين است كه هرچند آمريكايي ها به خاورميانه با ذخاير نفت و گاز سرشارخود، چشم طمع دارند، اما نبايد از نظر دور داشت كه در كنار نگراني سران قاره سبز از ظهور رهبران راست افراطي، ثمره وابستگي اقتصادي اروپا و آمريكا به يكديگر كه در برگيرنده بخش بزرگي از اقتصاد و فناوري جهان است به راحتي قابل چشم‌پوشي نيست.

به طورمثال اقتصاد آلمان، صادرات محور است و مراودات تجاري و سرمايه‌گذاري‌هاي خارجي صدها ميليارد دلاري دو طرف كه بخشي از سرمايه‌هاي جهاني محسوب مي‌شود، در هر شرايطي كه دچار تغيير و تحول يا تحت تاثير شوك‌هاي هيجاني قرار گيرند به ‌شدت بر بازارهاي جهاني و دلار تاثيرگذار خواهد بود.

افزون بر اين، بين اروپا و آمريكا وابستگي امنيتي متقابل در چارچوب ناتو وجود دارد كه متضمن روابط فرا آتلانتيك هم است. ترامپ در امور امنيتي قائل به اعمال سياست هاي مستقل در جهان است و زياد تمايلي ندارد تا با اعضاي ناتو در اين امور همكاري گسترده اي داشته باشد.

شايد بتوان ترامپ را نمونه اي ديگر از معتقدان به «يك جانبه گرايي» به سبك بوش پسر بدانيم. اما عرصه بين المللي امروز، به شدت به هم وابسته است و سياست ها «چندجانبه» دنبال مي شوند. اين چندجانبه گرايي در دنياي وابستگي متقابل (Interdependence) كشورها، حقيقتي است كه ممكن است ترامپ را مجبور به تعامل با اروپا كند.

از اين رو، ممكن است كه اوضاع امنيتي جهان به گونه اي به پيش برود كه تعامل ميان اروپا و آمريكاي دوران ترامپ را شاهد باشيم. از ضرورت چندجانبه گرايي در فضاي جهاني شده كه ويژگي آن وابستگي متقابل كشورها به يكديگر است كه بگذريم، اروپا متحد هميشگي آمريكا بوده و ترامپ نمي تواند روابط خاص( Special Relations ) ميان واشنگتن- بروكسل را ناديده بگيرد.

*منبع: روزنامه خراسان، 1395.12.1
**گروه اطلاع رساني**2059**2002**انتشار دهنده: فاطمه قنادقرصي