تهران-ايرنا-محققان دانشگاه هاي مهندسي فناوري‌هاي نوين قوچان و فردوسي مشهد موفق شدند با بهره‌گيري از فناوري نانو، ماده‌اي را توسعه دهند كه با استفاده از نور خورشيد، آلاينده‌هاي خطرناك دارويي را به‌صورت كامل و مؤثر از آب حذف مي‌كند.

به گزارش روز شنبه گروه علمي ايرنا از ستاد ويژه توسعه فناوري نانو رياست جمهوري،همزمان با رشد جمعيت و توسعه صنايع مختلف، آلودگي آب تبديل به يكي از اساسي‌ترين مشكلات جهان شده است.
در سال‌هاي اخير، به دليل كاربرد روزافزون اين تركيبات در صنايع مختلف و دارا بودن اثرات نامطلوب زيست‌محيطي، حذف آن‌ها از فاضلاب‌هاي صنعتي مورد توجه قرار گرفته است. اغلب روش‌هاي تصفيه‌ آب، شامل انتقال گونه‌ آلاينده از يك ‌فاز به فاز ديگر يا از منبع به سيستم‌هاي تصفيه است. هرچند ممكن است انتقال آلاينده‌ها از محيط ‌زيست به‌ صورت مؤثري انجام گيرد، اما به‌منظور حذف كامل آلاينده‌ها، تصفيه‌ نهايي ضرورت خواهد داشت.
دكتر طاهره روحاني بسطامي محقق دانشگاه مهندسي فناوري هاي نوين قوچان، ضمن معرفي تركيبات دارويي به‌عنوان يكي از پرمخاطره‌ترين آلاينده‌هاي زيست‌محيطي، در رابطه با تلاش‌هاي صورت گرفته در طرح حاضر گفت:وجود داروها در محيط ‌زيست و افزايش پيوسته‌ آن‌ها نگراني جهاني را برانگيخته است. اكثر داروها به‌خصوص داروهاي پرمصرف به‌طور مستقيم يا غيرمستقيم بدون تغيير متابوليسم به فاضلاب‌هاي شهري وارد مي‌شوند و بعضي از داروها به دليل نيم‌عمر طولاني، در محيط ‌زيست تجمع مي‌يابند.
به گفته وي، در طرح حاضر تلاش شده است با سنتز يك نانوذره مغناطيسي كامپوزيتي، آلاينده‌هاي دارويي و به‌طور مشخص داروي مسكن ايبوپروفن را با استفاده از نانوذره مذكور و نور خورشيد از محيط آبي حذف شود.
روحاني بسطامي افزود:استفاده از اين نانوفتوكاتاليست موجب تصفيه‌ كامل آلاينده‌هاي دارويي مي‌شود، به‌نحوي‌كه نيازي به مراحل تصفيه‌ ثانويه نخواهد بود. همچنين از نور خورشيد به‌عنوان يك منبع انرژي ارزان و در دسترس استفاده شده است.
يكي از مشكلات در تصفيه‌ پساب‌ها جداسازي نانوساختارها بعد از فرايند تصفيه است. اما نانوذره كامپوزيتي سنتز شده داراي خاصيت سوپر پارامغناطيس است كه اين موضوع باعث مي‌شود پس از عمليات تصفيه بتوان به‌آساني نانوذرات را با استفاده از ميدان مغناطيسي خارجي از آب تصفيه شده جداسازي نمود و مجدد مورد استفاده قرار داد.
روحاني بسطامي مراحل انجام اين پژوهش را اين‌گونه توضيح داد: در اين طرح، ابتدا نانوذرات مغناطيسي γ-Fe2O3/SrCO3 سنتز شد. سپس سطح اين نانوذرات فتوكاتاليستي با ماده‌ پلي اكسومتالات پوشش دهي شد. در ادامه آزمون‌هاي مشخصه يابي بر روي نانوذرات سنتز شده انجام گرفت. در مرحله‌ بعد، چيدمان آزمايشگاهي با مدل دوغابي در معرض نور خورشيد تهيه شد و درنهايت عملكرد نانوذرات سنتز شده در حذف آلاينده‌ دارويي ايبوپروفن از محيط آبي مورد ارزيابي قرار گرفت.
نتايج آزمون‌هاي انجام‌شده بيانگر اين مطلب است كه بيشترين ميزان تخريب در حضور هيدروژن پراكسيد صورت مي‌گيرد. اين در حالي است كه تركيب ايزوپروپانول و بي‌كربنات سديم موجب كاهش سرعت فرايند تخريب ايبوپروفن مي‌شود.
دكتر طاهره روحاني بسطامي-عضو هيأت علمي دانشگاه مهندسي فناوري‌هاي نوين قوچان- و دكتر علي احمد پور- عضو هيأت علمي دانشگاه فردوسي مشهد- در انجام اين تحقيقات همكاري داشته‌اند. نتايج اين كار در مجله‌ Environmental Science and Pollution Research با ضريب تأثير 2/76 (جلد 23، شماره‌ي 9، سال 2016، صفحات 8849 تا 8860) چاپ شده است.
علمي**1023**1440
تنظيم كننده:ابوالقاسم تيموري**انتشاردهنده: گلشن