تزلزل در حمايت هاي خارجي از كوزوو

به گزارش امروز شنبه ايرنا، دولت كوزوو طرح تشكيل تبديل نيروي امنيتي به ارتش را براي اولين بار در سال 2014 ميلادي در دستور كار قرار داد كه نه تنها با مخالفت شديد نمايندگان صرب در پارلمان كوزوو روبرو شد، بلكه هم پيمانان دولت پريشتينا در ناتو و آمريكا و بروكسل نيز مخالفت خود را با اين طرح ابراز كردند.
روزنامه 'كوخا ديتوره' چاپ روز شنبه پريشتينا نوشت كه پيشنهاد اخير هاشم تاچي رئيس جمهور كوزوو براي تغيير قانون اساسي جهت تبديل نيروي امنيتي به ارتش، نه تنها نااميدي سفراي كشورهاي غربي در پريشتينا بلكه پايتخت هاي غربي از جمله واشنگتن و بروكسل را در پي داشته است.
روزنامه كوخا ديتوره به نقل از يك ديپلمات غربي در پريشتينا كه خواست نامش فاش نشود، گزارش داد كه مقامات آمريكايي در ناتو بخاطر ابتكار كوزوو جهت تغيير نيروي امنيتي به ارتش بر اساس تغيير قانون و بدون موافقت و هماهنگي هم پيمانان خود يعني آمريكا و ناتو خشمگين هستند.
هاشم تاجي رئيس جمهوري كوزوو روز جمعه دهم مارس ( 20 اسفند) هشدار داد كه اگر پارلمان به قانون مربوط به تغيير نيروي امنيتي به ارتش راي موافق ندهد، وي از مقام رئيس جمهوري استعفا مي دهد.
تاچي در يك مصاحبه تلويزيوني همچنين گفته بود كه اگر پارلمان به تشكيل كوزوو راي ندهد، بايد فعاليت خود را پايان دهد و وي فضاي سياسي كشور را براي انتخابات زود هنگام پارلماني آماده مي كند.
دولت كوزوو در واكنش به پيشنهاد دولت براي تشكيل ارتش اعلام كرد كه دولت بر خلاف قانون اساسي كوزوو و بدون توافق با متحدان بين المللي اصلي خود عمل نمي كند.
به گزارش ايرنا، ناتو و آمريكا بخاطر اهميت ثبات در منطقه بالكان غربي با هر گونه اقدامي كه ثبات در اين منطقه را با خطر مواجه كند، مخالف هستند.
صربستان كه كوزوو را استان جنوبي خود مي داند، شديدا با تشكيل ارتش در كوزوو مخالف است و آن را مغاير با توافق نامه بروكسل بين پريشتينا و بلگراد مي داند.
رئيس جمهوري كوزوو روز سه شنبه گذشته در يك كنفرانس خبري با 'كادري وسلي' رئيس پارلمان كوزوو در پريشتينا به ارتقاي نقش و تعهدات نيروي امنيتي كوزوو در حفاظت از حاكميت و تماميت ارضي، حفظ صلح و دفاع از امنيت و منافع كشور كوزوو و همچنين حفاظت از صلح و ثبات منطقه اي و جهاني اشاره كرد و ايجاد تغييرات در نقش نيروي امنيتي كوزوو را ضروري خواند.
وي همچنين افزود: تصميم ايجاد تغيير در قانون اساسي درباره نيروي امنيتي به اين خاطر اتخاذ شد كه نمايندگان جامعه صرب ها در مجلس كوزوو بطور واضح اعلام كردند كه هرگز به قانون تشكيل نيروي مسلح راي نمي دهند.
براي تبديل نيروي امنيتي به ارتش كوزوو نياز است كه احزاب اقليت در پارلمان به اين قانون راي موافق بدهند و نمايندگان صرب ها در پارلمان كوزوو به شدت با تشكيل ارتش مخالف هستند.
'ماركو جوريچ' رئيس دفتر امور كوزوو در دولت صربستان پس از اظهارات رئيس جمهور كوزوو براي تشكيل ارتش، مخالفت اين دفتر را با تشكيل ارتش در كوزوو اعلام كرد.
وي تشكيل ارتش در كوزوو را ضربه سنگيني به تلاش براي آشتي بين اقوام، بهبود روابط بين صرب ها و آلبانيايي تباران و برقراري ثبات پايدار در استان جنوبي صربستان خواند.
دفتر امور كوزوو در دولت صربستان نيز پيشتر در اين رابطه اعلام كرده بود كه حكومت بلگراد به شدت با تشكيل ارتش كوزوو مخالف است و آن را در تضاد با اسناد بين المللي و قطعنامه 1244 شوراي امنيت سازمان ملل و توافق نامه بروكسل درباره كوزوو مي داند.
در توافق نامه بروكسل در مراحل عادي سازي روابط بلگراد و پريشتينا اشاره شده است كه هيچ نيروي مسلحي بدون موافقت جامعه هاي صرب نمي تواند وارد شمال كوزوو كه اكثريت آن منطقه را صرب ها تشكيل مي دهد، شود.
تبديل نيروي امنيتي كوزوو به ارتش، يك فرآيند طولاني است و به زمان وهماهنگي نياز دارد و حكومت پريشتينا براي عملي كردن اين فرآيند با شركاي بين المللي خود همكاري نزديك دارد.
پارلمان كوزوو در فوريه سال 2008 بطور يكجانبه استقلال اين منطقه از صربستان را اعلام كرد.
بلگراد با ادعاي اين كه كوزوو استان جنوبي صربستان است، استقلال آن را قبول ندارد و خواهان باطل كردن سند استقلال از راه هاي صلح آميز است.
مقامات بلندپايه صربستان بارها تأكيد كرده اند كه حكومت بلگراد هرگز استقلال كوزوو را به رسميت نمي شناسد و دولت صربستان هميشه در كنار صرب هاي كوزوو قرار دارد.
كوزوو از ژوئن سال 1999ميلادي تحت قيموميت هيات غيرنظامي سازمان ملل متحد قرار دارد و نيروهاي پيمان آتلانتيك شمالي (ناتو) با عنوان نيروهاي حافظ صلح ناتو نيز مسئوليت تأمين امنيت آن را به عهده دارند.
عمليات نيروهاي حافظ صلح ناتو در كووزو در اواخر دهه 90 به دنبال جنگي كه باعث جدايي كوزوو از يوگسلاوي شد، آغاز شد. اين عمليات با مشاركت حدود چهار هزار و 300 نيرو از حدود 30 كشور و به منظور كمك به حفظ امنيت كوزوو شكل گرفت.
اروپام**436**
ناشر:فريبا مدني