به گزارش ایرنا، در بخش دوم ماده هفتم قانون اساسی فیلیپین آمده است فردی كه متولد فیلیپین باشد، سواد خواندن و نوشتن داشته باشد، در روز انتخابات دستكم 40 ساله باشد، به عنوان رای دهنده ثبت نام كرده باشد و 10 سال منتهی به انتخابات ساكن این كشور باشد می تواند نامزد این پست شود.
این شرایط كه باید توسط كنگره فیلیپین تایید شود، همچنین برای فردی كه قرار است به عنوان معاون رئیس جمهوری در انتخابات برگزیده شود، ضرورت دارد.
قانون اساسی فیلیپین همچنین انتخاب مجدد فردی كه برای یك دوره سكان هدایت ریاست جمهوری را بر عهده داشته و یا بیش از چهار سال عهده دار این پست بوده، برای دوره دوم ممنوع كرده است.
براساس مقررات كمیسیون انتخابات فیلیپین، اگر حزبی نامزدی را برای ریاست جمهوری معرفی كند تنها در سه حالت می تواند برای وی یك جایگزین معرفی نماید. اگر نامزد معرفی شده فوت كند، كنار بكشد و یا توسط كمیسیون انتخابات فاقد صلاحیت معرفی شود، حزب توانایی معرفی فرد چایگزین را دارد.
انتخابات این كشور جنوب شرق آسیا هر 6 سال و معمولا در نخستین و یا دومین دوشنبه ماه می برگزار می شود و سپس رای های جمع آوری شده پس از تایید شورای جمع آوری آراء در هر شهر و استان به كنگره و در نهایت به رئیس مجلس سنا منتقل می شود.
پس از دریافت مجموع آراء، رئیس مجلس سنا باید صورتجلسه آراء جمع آوری شده را در كمتر از 30 روز پس از برگزاری انتخابات در نشست عمومی مشترك كنگره باز كند تا صحت اصالت آراء و جمع آوری آنها بر اساس قانون این كشور مورد تصویب قرار گیرد.
پس از انجام این اقدامات، فردی كه بیشترین آراء را از آن خود كرده باشد، به عنوان رئیس جمهور معرفی می شود، اما در مواردی كه 2 فرد به بیشترین آراء دست یافته باشند، رئیس جمهوری از طریق رای گیری از اعضاء هر دو مجلس این كشور انتخاب می شود.
برخلاف دیگر كشور حوزه جنوب شرق آسیا، اندونزی كه انتخابات ریاست جمهوری در آن برگزار می شود و احزاب نقش بسیار مهمی در به قدرت رسیدن رئیس جمهوری دارند، اما این وضعیت در فیلیپین به شكل دیگری است.
از مجموع 10 كشور حوزه جنوب شرق آسیا، فیلیپین و اندونزی دارای حكومت جمهوری و انتخابات ریاست جمهوری هستند و سایر كشورهای منطقه دارای نظام مشروطه پادشاهی بوده كه در آنها نخست وزیر قدرت اصلی را در اختیار دارد و رئیس جمهور و یا نخست وزیر را مجلس انتخاب می كنند.
ساختار احزاب در فیلیپین از استحكام زیادی برخوردار نیست و به جزء حزب حاكم سایر احزاب اغلب دارای دفتر مركزی نیستند و به جز در دوران انتخابات، حقوقی به كارمندان خود پرداخت نمی كنند.
ضعف احزاب در فیلیپین به گونه ای است كه حتی در دوران بین دو انتخابات نیز جلسات لازم به دلیل وجود نداشتن دفتر مركزی در خانه و یا دفتر كار رئیس حزب برگزار می شود.
'رودریگو دوترته' رئیس جمهوری فعلی این كشور كه از اواسط سال گذشته به عنوان شانزدهمین رئیس جمهور برگزیده شد، از 'حزب دموكراتیك فیلیپین – قدرت مردم' به این پست دست یافته است.
آساق**241**1611**انتشاردهنده: رضاپیمان یغمایی
تاریخ انتشار: ۲۵ فروردین ۱۳۹۶ - ۱۲:۱۶
كوالالامپور- ایرنا - قانون اساسی فیلیپین كه از سال 1935 تاكنون اجرا شده است كمترین شرایط را برای نامزدی یك فرد در تلاش برای دستیابی به كرسی ریاست جمهوری در نظر گرفته است، اما در هر دوره تنها چند تن نامزد در دست گرفتن قدرت قوه مجریه فیلیپین می شوند.