ثبت ركوردهای بی سابقه در تاریخ صنعت گاز ایران

به گزارش ایرنا، «صمد رحیمی» مجری طرح ایستگاه های تقویت فشار گاز در شركت ملی گاز ایران می گوید: طرح ایستگاه های تقویت فشار گاز در كنار جدیت و تمركز در راه اندازی ایستگاه ها مطابق زمان پیش بینی شده از ارتقای توانمندی شركت های داخلی نیز غافل نبوده و برای تحقق آن، قراردادی به ارزش یك میلیارد و 800 میلیون یورو با شركتهای مپنا و OTC امضا كرده و براین اساس سعی در ساخت ایستگاه های تقویت فشار با تجهیزات داخلی داشته است.
وی درباره اهمیت و تعدد ایستگاه های تقویت فشار و برنامه ها برای بهره برداری بهنگام پروژه ها گفت: در بدو ورود به این طرح دریافتم كه ایستگاه ها و تاسیسات بسیار زیادی در مرحله ساخت قرار دارند كه با توجه به نیاز كشور باید تا زمستان 1395 به بهره برداری برسند. علاوه بر این اكثر پروژه ها دارای مشكلات متعدد در بخش های پیمانكاری و اجرا بودند كه خوشبختانه با تلاش همكاران و ایجاد ساختارهای قوی تمام پنج ایستگاه در زمان مقرر به بهره برداری رسید. راه اندازی پنج ایستگاه به طور همزمان و در مناطق مختلف جغرافیایی در نوع خود یك ركورد بی سابقه محسوب میشود.
رحیمی درباره اهمیت و جزئیات ساخت ایستگاه های تقویت فشاری كه در سال 95 به بهره بردار ی رسیده اند، گفت: این ایستگاه ها در پنج منطقه مختلف جغرافیایی قرار دارند از جنوبی ترین ایستگاه (خنج) كه در منطقه لار و لارستان واقع شده تا شمالی ترین آنها (نائین و كاشان) كه در بیابان های كاشان قرار دارند. از این رو همزمانی اجرا و وسعت پروژه ها بر اهمیت و پیچیدگی آن افزوده است، ضمن آنكه اكثر پروژه ها از جنبه های درون سازمانی هم برخوردار بودند، به نحوی كه كارفرما باید خرید، هماهنگی و ایجاد یكپارچگی بین اجزای گوناگون پروژه را مدیریت و راهبری می كرد.
«مرحله راه اندازی، مهمترین قسمت در فرآیند اجرای پروژه به شمار می آید، چراكه توفیق در این مرحله نیازمند همگرایی دست اندركاران مختلف نظیر ابزار دقیق، برق، فرآیند، مكانیك، سازنده و بهره بردار است. در پایان كار پروژه معمولا پیمانكاران با مشكلات مالی مواجه می شوند كه این موضوع، توقف پروژه جهرم را سبب شده بود. باوجود تمام مشكلات، توانستیم پنج واحد را در موعد مقرر به بهره بردار ی برسانیم كه این تاسیسات، نقش عمده ای در انتقال گاز از جنوب به شمال كشور به عهده دارند.»
«ایستگاه های كاشان و جهرم نیز به عنوان آخرین تاسیساتی بودند كه با توجه به اهمیت بسیار زیاد به بهره برداری رسیدند.»
« علاوه بر احداث پنج ایستگاه یادشده، پنج ایستگاه دیگر با هدف تكمیل ظرفیت شامل خیرگو، همدان، بیجار، شهرضا و پل كله در دست اقدام قرار گرفت و واحدهای یدك آنها به بهره برداری رسید. همچنین مراحل نصب دو واحد یدك قزوین و خرمدره نیز پایان یافته و آماده بهره برداری است.»
«در هفت ماه پایانی سال گذشته در مجموع پنج ایستگاه پشتیبان و یدك برای تكمیل ظرفیت و پنج ایستگاه به شكل كامل راه اندازی شد كه این فعالیت ها ركوردی بیسابقه در تاریخ صنعت گاز به شمار می آید.»
رحیمی درباره داخلی سازی 200 دستگاه توربوكمپرسور با همكاری سازندگان معتبر كشور گفت: هم اكنون در حال ساخت و تامین 200 كمپرسور با اعتبار بیش از یك میلیارد و 800 میلیون یورو هستیم كه این برنامه برای نخستین بار در كشور انجام می شود و از حساسیت خاصی برخوردار است.
«با توجه به اهمیت حیاتی توربوكمپرسور در راه اندازی ایستگاه های تقویت فشار، می توان تصور كرد در صورت منعقدنشدن قرارداد بومی سازی 200 دستگاه، موانع تحریمی مشكلات اساسی در مسیر پروژه ایجاد می كرد و چه بسا ایستگاه ها در موعد مقرر به بهره برداری نمی رسید.»
«البته داخلی سازی تجهیزات پیشرفته صنایع نفت و گاز نیازمند تلاش بسیار زیاد برای رفع نواقص است كه شركتهای مپنا و OTC در تلاشند تا كاستی ها را رفع كنند، هم اكنون نیز توربین های آماده در دست داریم كه برای نصب و اجرا تحویل طرح خط ششم سراسری شده اند.»
«در آینده نزدیك در نظر داریم تا جلساتی مشترك با حضور مدیران ارشد شركت گاز و شركت های سازنده برگزار كنیم تا در آن برای بهبود و تسریع در ساخت كالاهای مورد نیاز تصمیم گیری شود. هم اكنون در پروژه های طرح سیستم های برق، توربوكمپرسور و تعدادی از ولوها داخلی سازی شده اند و سازندگان داخلی مسیری رو به پیشرفت را طی می كنند.»
مجری طرح ایستگاه های تقویت فشار گاز درباره برنامه های سال 1396 گفت: با وجود اینكه تمام توان این طرح، بر راه اندازی پروژه های جاری در موعد مقرر معطوف شده است، اما از آینده نگری و هدف گذاری پروژه های آینده نیز غافل نبوده ایم. در همین زمینه با همفكری و برنامه ریزی های شركت ملی گاز ایران و شركت مهندسی و توسعه گاز ایران، برنامه ای تا افق 1400 برای تولید توربوكمپرسور تدوین كرده ایم.
«پس از ابلاغ این برنامه ها، طرح های مرتبط برای ساخت 9 ایستگاه تقویت فشار در سال آینده تعریف می شود و انتخاب پیمانكار و مشاور برای اجرای این ایستگاه ها در سال 96 نیز در دستور كار قرار خواهد گرفت.»
رحیمی درباره موانع عمده در روند اجرای پروژه ها و راهكارها برای غلبه بر چالش ها گفت: تعریف صحیح، به موقع، تامین مالی و ساختار كارآمد مهمترین عواملی هستند كه موفقیت پروژه را تضمین میكنند. هم اكنون ساختار مناسبی برای پروژه ها از نظر نیروی انسانی، شرح كار و طراحی تعریف نشده است. زمانی كه طراحی قدیمی مبنای كار قرار گیرد و بنابر شرایط فعلی روزآمد نشود، در اجرا دچار مشكل خواهیم شد، به هرحال بهره بردار حق دارد سیستم كارآمد و قابل اعتماد را تحویل بگیرد.
«در برنامه های آتی قصد داریم در طراحی ایستگاه ها بازنگری و مفاهیم جدید مهندسی همچون ایمنی، SIL Review HAZOP, HAZID Study و... را در روند پروژه ها اجرا كنیم. برآورد پروژه نیز از اهمیتی حیاتی برخوردار است. باید توجه داشته باشیم تا زمانی كه طراحی پایه و به دنبال آن برآورد مطابق با واقعیت نباشد، نباید به مرحله عقد قرارداد وارد شد، زیرا این موضوع پیمانكار و كارفرما را به چالش می كشد، از این رو یكی از مشكلات شركت، اصلاح قراردادهاست كه باید با طراحی و برآورد بهینه و ایجاد ساختار مناسب نیروی انسانی میسر شود.»
از سوی دیگر، این طرح امكان استفاده از مدیریت طرح (MC) را با توجه به وظایف و تكالیف پیش رو مورد بررسی قرار داده است.
رحیمی درباره اهمیت ساختارهای مناسب در پیشبرد پروژه ها و بازنگری و اصلاح بخشی از اجزای سیستم ها گفت: شركت ما به عنوان كارفرما و ركن اصلی و هدایتگر پروژه ها، خود دچار برخی مشكلات ساختاری است. هم اكنون فقط در طرح ایستگاه ها حدود 16 قرارداد برای تعیین تكلیف وجود دارد و 9 ایستگاه جدید نیز باید تعریف شوند. ساختار ستادی فعلی به هیچ عنوان ظرفیت پاسخگویی به این حجم كار را ندارد.
«باید مدیریت های مالی، تداركات و پیمان ها با مجریان بیشتر در تعامل باشند. برای حل این مشكل باید جلسات هماهنگی و پیگیری پروژهها به طور مستمر و با حضور ستاد برگزار شود، در غیر اینصورت طولانی شدن پروژهها و بلاتكلیفی پیمانكارها با توجه به عدم اختیارات مجریان و ساختار ماتریسی و كند فعلی ادامه خواهد یافت. ما باید بپذیریم كه پروژه به عنوان یك موجود زنده، نیازمند رشد و رسیدگی مستمر است و كمبودها و بروكراسی های دست و پاگیر، ضربات اساسی را بر پیكره آن وارد خواهند كرد.»
اقتصام**9186**1561
......................................................................................................................
منبع: نشریه مشعل وزارت نفت