تاریخ انتشار: ۱۰ خرداد ۱۳۹۶ - ۰۸:۵۶

تهران- ايرنا- محققان دانشگاه صنعتي اصفهان در طرحي تحقيقاتي، نانوجاذب‌‌هاي غيرسمي با قابليت بازيابي را معرفي كردند كه مي توان از آنها براي تصفيه و جداسازي گاز سمي سولفيد هيدروژن استفاده كرد.

به گزارش روز چهارشنبه گروه علمي ايرنا از ستاد ويژه توسعه فناوري نانو، گاز سولفيد هيدروژن يكي از سمي‌ترين و خورنده ترين تركيباتي است كه در صنايع نفت، گاز و پتروشيمي و نيز در صنايع مرتبط با بيوگاز مانند تصفيه خانه‌هاي فاضلاب شهري، مشكلات فراواني را به وجود مي‌آورد.
اين گاز كه گاهي با دي اكسيد كربن نيز همراه است، در صورت وجود رطوبت باعث خوردگي شديد تجهيزات فرآيندي مي‌شود. همچنين در صورت نشت به محيط، سبب مسموميت و در موارد شديد منجر به مرگ افراد مي‌شود.
دكتر محسن نصر اصفهاني محقق دانشگاه صنعتي اصفهان، مهمترين هدف اين طرح را بررسي روشي نوين براي تصفيه‌ بيوگاز به عنوان يك منبع سوخت تجديدپذير معرفي كرد و افزود: در اين طرح جاذب نانوسيالي معرفي شده است كه بتواند فرايند جداسازي گاز سولفيد هيدروژن را با راندمان بالا و هزينه‌ عملياتي كم فراهم آورد.
به گفته وي، جاذب‌هاي متعددي از جمله تركيبات آميني يا محلول سود (جاذب‌هاي مايع) و نيز كربن فعال (جاذب جامد) براي جداسازي و جذب اين گازهاي سمي استفاده مي‌شود. اما از آنجا كه اين جاذب‌ها بعضاً قابل بازيابي نبوده يا براي بازيابي نيازمند صرف هزينه‌ بالايي هستند، استفاده از آنها معضلي براي صنايع شده است.
نصراصفهاني ادامه داد: اين در حالي است كه با استفاده از جاذب نانوسيال معرفي شده در اين طرح جذب و جداسازي گاز به صورت فيزيكي صورت مي گيرد؛ بنابراين با صرف كمترين هزينه، به واسطه افزايش اندك دماي جاذب يا كاهش فشار آن يا با استفاده از روش‌هاي بيولوژيكي مانند فرآيند لجن فعال، گاز جذب شده از جاذب خارج شده و جاذب بازيابي مي شود.
وي افزود: نانوسيال‌هاي مورد استفاده در اين طرح، نانوسيال اكسيد سيليس-آب و اكسيد گرافن-آب هستند كه غيرسمي بوده و براي پرسنل بهره‌بردار اين واحدها مخاطرات سلامت به بار نخواهد آورد.
به گفته وي، به دليل قابليت بازيابي جاذب، منجر به كاهش هزينه‌ عملياتي نسبت به ساير جاذب‌هاي شيميايي مي‌شود و نسبت به آب خالص نيز منجر به كاهش اندازه‌ تجهيزات و در نتيجه كاهش سرمايه‌ لازم براي واحد جذب مي‌شود.
عضو هيأت علمي دانشگاه صنعتي اصفهان ادامه داد: از اين طرح مي توان در صنايع مختلف از جمله صنعت نفت، پالايشگاه‌هاي گاز طبيعي، واحدهاي پتروشيمي به ويژه واحدهاي توليد اولفين، تصفيه خانه‌هاي فاضلاب شهري و نيز دامداري‌ها استفاده كرد.
دكتر محسن نصر اصفهاني عضو هيأت علمي دانشگاه صنعتي اصفهان و دكتر سيدحميد اسماعيلي فرج دانش آموخته‌ اين دانشگاه در اين تحقيق همكاري داشته‌اند.
نتايج اين تحقيق در نشريه‌ Industrial & Engineering بChemistry Research منتشر شده است.
علمي**1023**1834
تنظيم كننده: ابوالقاسم تيموري** انتشار: ناهيد شفيعي
براي اطلاع از اخبار متنوع علمي و فناوري، با كانال علمي ايرنا در تلگرام همراه شويد:
irnaelm@
https://telegram.me