پژوهشگر فرهنگي: آذر يزدي، پيشگام ادبيات نوين كودكان ايران بود

حسين مسرت روز يكشنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا افزود: تا پيش از آذر يزدي به صورت جدي به مقوله كودك و نوجوان توجه چنداني نمي شد اما اكنون بازار كودك و نوجوان مملو از كتابهاي بازنويسي شده از ادبيات قديم است.
وي ادامه داد: آذريزدي در كتاب هاي قصه هاي خوب براي بچه هاي خوب و قصه هاي تازه از كتابهاي كهن متون ادبي كهن ايرانيان را كه فهم براي نسل جديد به خصوص كودكان و نوجوانان دشوار بود به صورت روان بازنويسي كرد و برخي تغييرات قابل فهم در آنها بوجود آورد.
اين پژوهشگر فرهنگي كه در زمان حيات آذر يزدي با وي در ارتباط بود اظهار كرد: هر چند آثار آذر يزدي از سالها پيش از درگذشتن مورد توجه قرار گرفت و صاحب جوايز مختلفي شد اما اكنون نيز بايد بيش از پيش به اين اثار توجه شود.
مسرت با يادآوري كم توجهي ها به محل دفن زنده ياد آذريزدي افزود: به همت شهرداري يزد مي توان آرامگاه آبرومندي در محله خرمشاه يزد براي اين نويسنده بنام بنا كرد؛ موضوعي كه سالها به دليل همكاري و پيگيري نكردن شهرداري محقق نشده است.
وي اظهار اميدواري كرد: با مساعدت منتخبان مردم در پنجمين دوره شوراي شهر و شهردار انتخابي اين شورا رويكردي جديد نسبت به احداث آرامگاه آذر يزدي ايجاد و در اين راستا اقدام شود.
اين پژوهشگر فرهنگي با يادآوري فعاليتهاي ماندگار آذر يزدي در عرصه ادبيات و نويسندگي و بيش از 40 اثري كه از وي منتشر شده، گفت: مهمترين كتاب آذر يزدي در حوزه كودك و نوجوان قصه هاي خوب براي بچه هاي خوب در هشت جلد و قصه هاي تازه از كتابهاي كهن در 10 دفتر است.
مسرت يادآور شد: آذر يزدي قصد داشت جلد نهم و دهم قصه هاي خوب براي بچه هاي خوب را به رشته تحرير در آورد كه درگذشت.
وي افزود: مثنوي بچه خوب و شعر قند و عسل، قصه هاي ساده براي نوجوانان و كتابهاي گربه ناقلا و گربه تنبل براي كودكان نيز از ديگر آثار آذري يزدي است.
مهدي آذر يزدي نويسنده معروف داستان هاي كودكان در سال 1300 هجري شمسي در محله خرمشاه يزد متولد و در سال 1322 به تهران آمد و مقيم تهران شد، قبل از آنكه به كار نگارش داستان هاي كودكان بپردازد به مشاغل گوناگون و از جمله عكاسي و كتابفروشي اشتغال داشته است.
روزگار كودكي اش در سختي و فقر رفت، اصلاً مدرسه نرفته و رنگ كلاس درس را نديده، تا جايي كه وقتي در پنجاه سالگي براي نخستين بار يك كلاس درس مي بيند نمي تواند جلوي گريه خود را بگيرد، الفبا را از پدر ياد گرفته و خود را با كتاب ساخته است.
پدرش معتقد بوده مدرسه آدم را فاسد مي كند و مي گفته به فكر آخرت باشيد، آرزوي مدرسه رفتن و بچه ها را با كيف و لباس مدرسه ديدن هميشه براي مهدي آذريزدي باقي ماند،نان و پنير و پياز و سركه غذاي روزگار كودكي خانواده آذريزدي بود و هيچ وقت پولي در خانه نداشتند.
خيلي از چيزهاي مورد نيازشان را مي كاشتند و يا مثلاً آرد را با صابون عوض مي كردند، اين طور بود كه مادر اصرار داشت مهدي سر كاري برود تا مزد بگيرد و پول به دست آورد.
بعد از مدتي كار كردن با پدر، در يك جوراب بافي مشغول شد و بعد در يك كتابفروشي كه معبر او بود به دنياي جديدش كه خلاصه مي شد در كتاب، همدم تمام تنهايي هايش.
وقتي با كتاب آشنا شد، فهميد دنيا از خرمشاه هم بزرگتر است، آن روزها دكتر محمدعلي اسلامي ندوشن در سال چهارم دبيرستان ايرانشهر درس مي خواند و از اين كتابفروشي كتاب مي خريد.
آذريزدي مي ديد ديگران دكتر و استاد مي شوند، متوجه شد راه ديگري ندارد جز اينكه با كتاب خودش را بسازد.
21 ساله بود كه راهي تهران شد و در آنجا مشغول به كار در چند انتشاراتي و كار تصحيح و ويرايش شد.
سال 73 اما آذريزدي دوباره به يزد بازگشت، ديگر پول اجاره خانه در تهران را نداشت، به خانه پدري رفت كه با آرامش بنشيند و بنويسد، پشيمان شد، ولي ديگر توان جابجايي نداشت.
وي از سال 1336 با توجه به زمينه و مطالعات وسيع قبلي اش شروع به نوشتن داستانهاي گوناگون براي كودكان نمود.
مهدي آذر يزدي در سال 1343 به سبب نگارش كتاب 'قصه هاي خوب براي بچه هاي خوب' از سوي سازمان علمي، فرهنگي، تربيتي ملل متحد (يونسكو) به دريافت جايزه نايل آمد.
بزرگ ترين لذت زندگي آذريزدي، كتاب خواندن بود و مي گفت ترسم از اين است كه عمرم به پايان برسد و حسرت كتاب هاي نخوانده را با خود به همراه داشته باشم.
آذريزدي 18 تيرماه سال 1388 در 88 سالگي در بيمارستان آتيه تهران درگذشت و 21 تيرماه پس از تشييع از مسجد حظيره در حسينيه خرمشاه يزد در نزديكي محل زندگي اش به خاك سپرده شد.
7532 / 6197 خبرنگار: سعيد صادقي مقدم**انتشار: فلاح
irnayazdd@