به گزارش خبرنگار علمی ایرنا، دكتر مهری مهراد روز سه شنبه در نشستی با خبرنگاران در خصوص درمان نوین مثانه نوروژنیك اظهار كرد: بی اختیاری ادراری علاوه بر زنان، در مردان نیز شیوع زیادی دارد؛ بسیاری از مردان به دلایل مختلف به ویژه مشغله های كاری ساعت ها ادرار خود را نگه می دارند و این مساله سبب اختلال در فعالیت طبیعی مثانه و بروز بی اختیاری می شود.
وی افزود: مثانه پس از پر شدن مرتب به مغز پیام می فرستد و اگر فردی در ساعات طولانی ادرار خود را نگه دارد و به این پیام ها پاسخ ندهد، مثانه به تدریج بزرگ و شل می شود و حس تخلیه ادرار از بین می رود.
رییس انجمن نورویورولوژی ایران گفت: عادات بد ادراری و نگه داشتن ادرار بیش از دو تا سه ساعت علاوه بر ایجاد بی اختیاری، سبب عفونت های مكرر ادراری می شود.
مهراد اظهار كرد: مردانی كه دارای علائمی مانند تكرر ادرار در شب یا روز، شروع ادرار با تاخیر، متناوب نبودن دفع ادرار، حس فوریت ادرار و دفع شدن آخر ادرار به صورت قطره قطره هستند یا افرادی كه ساعت های طولانی ادرار خود را نگه می دارند، اینها نشانه هایی از بیماری های زمینه ای مانند بزرگی پروستات و مثانه نوروژنیك است كه می تواند در آینده به بی اختیاری اداری تبدیل شود.
وی تاكید كرد: این افراد در صورت داشتن هر كدام از این علائم باید به متخصصان اورولوژی مراجعه و از بروز بی اختیاری ادرار كه می تواند زندگی و موقعیت اجتماعی و شغلی آنها را مختل كند، پیشگیری كنند.
رییس انجمن نورویولوژی ایران بی اختیاری ادرار را به دو دسته بی اختیاری ادراری استرسی و بی اختیاری ادراری فوریتی تقسیم كرد و افزود: در بی اختیاری استرسی با سرفه، عطسه، خندیدن، بلند شدن از روی صندلی، طناب زدن در هنگام ورزش یا پریدن از روی جوی، ریزش ادرار صورت می گیرد كه به دلیل ضعف عضلات كف لگن به دلیل زایمان دوقلویی، تعدد بارداری یا فشار سر جنین به كف لگن رخ می دهد.
مهراد ادامه داد: بی اختیاری ادرار فوریتی نیز به گونه ای است كه قبل از رسیدن به دستشویی ریزش ادرار صورت می گیرد كه با دارو یا تزریق بوتاكس در مجاری اداری درمان می شود.
وی تاكید كرد: بی اختیاری ادرار فوریتی، استرسی و بعد از جراحی پروستات، همگی درمان قطعی دارند و این درمان ها به نسبت شدت بیماری و شرایط بیمار از دارودرمانی تا جراحی را شامل می شود.
مهراد در خصوص مثانه نورورژنیك هم گفت: دو نوع مثانه نوروژنیك وجود دارد كه برخی از افراد مبتلا به آن دچار بی اختیاری ادراری شده و برخی دیگر قادر به تخلیه ادرار خود نیستند.
وی افزود: مثانه نوروژنیك معمولا در اثر بیماری هایی مانند دیابت، ام اس، پاركینسون، پروستات خوش خیم و بدخیم، تروماهای نخاعی، دیسك‌های كمری و بیماری های مادرزادی و اقدامات درمانی كه برای آنها صورت می گیرد مانند انواع جراحی ها كه ممكن است به قطع عصب نخاعی مثانه منجر شود، بروز می كند.
نماینده انجمن نورویورولوژی بین المللی ایران در خصوص روش نوین درمان مثانه نوروژنیك توضیح داد: تحریك الكتریكی عصب ساكرال نخاعی روشی نوین برای درمان مثانه نوروژنیك است؛ افراد مبتلا به مثانه نوروژنیك توانایی نگه داشتن یا دفع ادرار را ندارند و استفاده از این روش می تواند تا حد زیادی به این افراد در رفع این مشكل كمك كند.
وی افزود: در این روش درمانی در نخاع افرادی كه مثانه نوروژنیك دارند، یك الكترود و در عضله باسن آنها باطری آن نصب می شود؛ طول عمر این دستگاه حداقل 10 سال است و با یك ریموت توسط بیمار كنترل می شود.
وی با بیان اینكه نام این دستگاه 'ساكرال نورو مدولاسیون' (sacral nerve stimulator modulation) است، اظهار كرد: ریموت این دستگاه هر دو ساعت یك بار به الكترود داخل نخاع دستور می دهد تا تخلیه مثانه انجام شود.
مهراد هزینه انجام این جراحی را 63 میلیون تومان اعلام كرد و افزود: این جراحی تحت پوشش بیمه است و هزینه های آن توسط بیمه پرداخت می شود.
مهراد با بیان اینكه تنها حدود سه نفر از متخصصان اورولوژی اكنون این جراحی را در كشور انجام می دهند، افزود: برای گسترش آگاهی متخصصان در خصوص این روش درمانی و آموزش به آنان، انجمن نورویورولوژی ایران هر سه ماه یك بار كنفرانس آموزشی برای متخصصان برگزار می كند و در هر دوره حدود 50 تا 100 نفر از متخصصان اورولوژِی شركت می كنند.
علمی **1834
خبرنگار: شفیعی* انتشار: زهره محتشمی پور
تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۳۹۶ - ۱۴:۱۶
تهران- ایرنا- رییس انجمن نورویورولوژی ایران با اشاره به ضرورت تخلیه به موقع مثانه، گفت: تعلل در این امر سبب تنبلی و ضعیف شدن اعصاب مثانه و در نهایت بی اختیاری ادرار می شود.