فرار مغزها به آن دنيا!

فرزين پورمحبي در يادداشت خود در خبرگزاري خبرآنلاين آورده است: البته ناگفته نماند در اين راه، مسئولين دلسوزمان زحمات زيادي را متقبل شدند، آنها در ابتدا به شكل هدفمندي وازكتومي را ممنوع كردند تا بر جمعيت بيفزايند؛ بعد با آموزش و پرورش و صرف كلي سرمايه، جمعيت افزوده فوق را پروار كردند و دست آخر هم بدون هيچ توقعي تك تك اين دسته گل ها را تقديم اجانب كردند.
فقط فرقش با ساير صادرات در اين است كه نه تنها ارزآوري ندارد بلكه كلي هم ارزبري دارد! اما چيزي كه صادرات ما را خاص كرده، ادغام اين دو گونه از صادارت به شكل توامان است... يعني «صادارت نخبگان به آن دنيا!» يعني اگر مغزي نتواند به «آن سر دنيا» فرار كند تسهيلاتي انديشه شده كه بتواند از همين جا به «آن دنيا» سفر كند!

معمولا فرنگي ها وقتي به ايران مي آيند از اينكه مي بينند ما شترسواري نمي كنيم متعجب مي شوند و البته ما خودمان هم با ديدن اوضاع دور و برمان از اينكه چرا واقعا شتر سوار نيستيم بيشتر از آنها متعجب مي شويم! وقتي هم نخبه اي از خارج به ايران بازمي گردد و نخبه اي ديگر از ايران به خارج مهاجرت نمي كند، به شكل متعجبانه اي با آن ها مصاحبه مي كنيم كه چرا ايران را براي زندگي انتخاب كرده اند؟!

البته هنر مسئولين ما يكي دوتا نيست آنها در تشكيل كميته تحقيق و تفحص در خصوص دلائل شكست و يا علل ايجاد حوادث و شناسايي مسببان، جزو بهترين هاي جهان هستند؛ اما ايكاش در خصوص پيش بيني حوادث و يا پيش گويي آنها، به درجه اي از عرفان برسند كه بشود نام «پيشگيري از حوادث غيرمترقبه» را بدون شرمندگي بر روي اين كارهايشان گذاشت.

بزرگترين قاچاقچي انسان ها در كمين گل هاي خندان ما هستند و همه كشورهايي كه سرشان به تنشان مي ارزد با افتخار شده اند كولبرهاي آنها .... با اين اوصاف بي انصافي است كه ما اين دسته گل ها را اينگونه به آب بدهيم . ضرر اين نوع از قاچاق خيلي بيشتر از قاچاق كفش و جوراب است.

خبرگزاري خبرآنلاين/12شهريور96
اول*عليرضافرجي