تهران- ایرنا- «هر هفته برای شنا به دریاچه سد لار می رفت و تمرین شیرجه می كرد؛ هفته قبل غافل از اینكه رسوباتی در سد جابجا شده است، در همان نقطه شیرجه زد، سرش به تخته سنگی خورد و جانش را از دست داد»؛ این داستانِ غم انگیز آخرین شناگر یكی از دریاچه سدهاست.

به گزارش پنجشنبه ایرنا، در 2 هفته ای كه از شهریورماه می گذرد، سه نفر جان خود را در دریاچه سدهای تهران از دست داده اند؛ این آمار ناگوار به همین شدت در كل كشور قابل تعمیم است و می توان خسارات جانی ناشی از شنا در كانال ها، بندهای انحرافی و دیگر سازه های آبی را نیز به این سیاهه اضافه كرد.
شاید برخی تصور می كنند غریق ها از فن شنا بی بهره اند و به همین دلیل جان خود را از دست می دهند، اما مساله اینجاست كه بیشتر كسانی كه در دریاچه سدها غرق می شوند، شناگرند؛ مشكل آنها ندانستن فنون شنا نیست، مشكل این است كه تصور می كنند دریاچه سدها، مانند استخر شناست.

** عوامل مرگ آور در دریاچه سدها
در ارتباط با عواملی كه دریاچه سدها را با استخرها متمایز می كند، با « بهروز صفا » مدیر پدافند غیرعامل شركت آب منطقه ای تهران گفت و گو كردیم؛ او 6 عامل را مهمترین تفاوت های خطرآفرین دریاچه سدها عنوان كرد و به تشریح آنها پرداخت.
وی ناپایداری بستر دریاچه سدها را نخستین عامل خطرآفرین این سازه های آبی عنوان كرد و گفت: شناگران تصور می كنند عمق، شیب و شرایط بسترِ نقاط مختلف دریاچه همیشه ثابت است؛ در حالی كه جریان آب، شرایطی بسیار ناپایدار برای بستر سدها ایجاد می كند؛ امروز در بستر یك نقطه هیچ نوع رسوبی وجود ندارد اما ممكن است فردا جریان آب یك سنگ بزرگ را به آن منطقه هدایت كند.
صفا ادامه داد: علت فوت غریقی كه 2هفته پیش در سد لار جان خود را از دست داد، برخورد سر وی با یك جسم سخت مانند سنگ یا صخره بود.
این مسئول اضافه كرد: گاهی حتی افراد شنا نمی كنند اما در دام شرایط غیرقابل پیش بینی سدها گرفتار می شوند؛ به عنوان نمونه شهریورماه امسال چهار نفر در انتهای رودخانه جاجرود و در بخش انتهایی سد قدم می زدند و ارتفاع آب فقط تا زانوی آنها بود اما در جریان ورودی رودخانه به سد، گرفتار می شوند كه 2 نفر از آنان غرق شده و جان خود را از دست می دهند.
«جریان آب در بستر دریاچه سد سرعتی دارد كه در سطح آن دیده نمی شود؛ زمانی كه شناگر در این آب گرفتار می شود، حتی اگر حرفه ای باشد نمی داند در این جریان مغشوش آب، باید به كدام سمت شنا كند».
مدیر پدافند غیرعامل شركت آب منطقه ای تهران گفت: علاوه بر این، در پشت دیواره سدها ممكن است اشیا و اجسام مختلفی وجود داشته باشد؛ به عنوان نمونه در پشت برخی سازه ها درخت های بلند، گیاهان آبزی و حتی خانه های روستایی قدیمی وجود دارد؛ هر كدام از این احجام می تواند عامل گرفتاری شناگر در دریاچه سد باشد.
صفا در تشریح پنجمین عامل تمایز دریاچه سد از استخرها گفت: عمق استخرها با شیبی ملایم زیاد می شود اما در دریاچه سدها، گاهی به دیواره عمودی یك كوه می رسد و یكباره عمق محل شنا 50 متر عمیق تر می شود؛ در این شرایط، برخی می گویند در كنار آب كم عمق (مثلا نیم متر) قدم بزنیم اما از این غافلند كه ممكن است این عمق نیم متری به یكباره به عمقی 50 متری تبدیل شود.
وی افزود: از آنجا كه دمای آب سطح دریاچه با آب ورودی رودخانه ها متفاوت است - آب سرد به دلیل سنگین تر بودن از آب گرم، در عمق قرار می گیرد - شناگر در عمق دریاچه گرفتار آب سرد می شود و این امر موجب انقباض عضلات وی می شود؛ در این شرایط شناگر قادر به شناكردن و نجات دادن خود نخواهد بود.

برای آگاهی از آخرین اخبار اقتصادی ایران و جهان با كانال اقتصادی ایرنا در تلگرام همراه شوید:
IRNAeco@
https://t.me/irnaeco
اقتصام**9189*1961* مصاحبه: اسماعیل داودی **انتشار: مریم مسعود