تهران - ايرنا- پنل توانمندسازي زنان قرباني ترور ضرورتي براي آينده بشر، با همكاري انجمن ميراث مادران و انجمن نگهبان (Sentinel) در سي و ششمين اجلاس شوراي حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو برگزارشد.

به گزارش روز چهارشنبه ايرنا از روابط عمومي انجمن دفاع از قربانيان تروريسم، در اين پنل شخصيت‌ها و استاتيدي از اسپانيا، انگليس، كامرون، ايران و همچنين چند تن از خانواده‌هاي قربانيان ترور حضور داشتند و به ايراد سخنراني پرداختند.
خانم روث استافل، استاد دانشگاه كاردينال هررا اسپانيا با تاكيد بر ضرورت توانمندسازي زنان قرباني ترور بيان داشت، همه قربانيان ترور از جمله قربانيان مستقيم و غيرمستقيم، افرادي كه خانواده‌شان را از دست داده‌اند به طور برابر قرباني‌اند. اما در اصل قرباني اصلي تروريسم، جامعه، مردم و خانواده‌هايي‌اند كه مورد حمله قرار گرفته‌اند.
استاد دانشگاه كاردينال هررا اسپانيا در سخنراني خود اظهار نمود، در بيشتر جهان، حتي جوامع پيشرفته زناني كه در اثر تروريسم بيمار يا معلول شده‌اند، از شانس كمتري براي ادامه زندگي برخوردارند. به دليل اينكه زنان در نقش‌هاي متفاوتي ظاهر مي‌شوند، ستون جامعه هستند. در جوامعي كه مردان مسئوليت اقتصادي خانواده را بر عهده دارند، كشته شدن يا معلوليت مردان روي تمام خانواده تاثيرگذار است و به دليل تبعيضاتي كه بر ضد زنان اعمال مي‌شود، زنان قرباني ترور، صدمات بيشتري نسبت به مردان مي‌بينند.
وي در سخنراني خود، پيشنهادهاي زير را براي توانمندسازي زنان قرباني ترور ارائه نمود: 1 – به طور كلي تبعيض در تمام جهان بايد كاهش يابد 2- تمامي قربانيان را بايد قرباني ترور به حساب آورد و آنان نبايد دسته‌بندي كرد 3- بايد پرداخت غرامت به قربانيان صورت پذيرد 4- بايد در جهت التيام دردهاي قربانيان اقداماتي از قبيل رواندرماني و حمايت‌هاي اجتماعي صورت گيرد 5- بايد زنان قرباني ترور ديده شده و به تجارب، دردها و پيروزي‌هاي آنان توجه شود 6- بايد صداي قربانيان ترور تقويت شود 7- بايد در جهت دستيابي قربانيان به تحصيلات اقدام كرد.
دكتر سلامي استاد دانشگاه تهران كه مديريت پنل را برعهده داشت، بيان نمود زنان قرباني ترور پتانسيل فراواني براي مقابله با تروريسم دارند. براي اين منظور بايد آن‌ها را مورد حمايت قرار داده و توانمند ساخت. عدم دخالت آنان براي ايفاي نقش به عنوان فعالان جوامع مدني به انزواي بيشتر آنان مي‌انجامد.
وي افزود: با روش‌هاي نظامي مي‌توان به طور موقت گسترش گروه‌هاي افراطي و تروريستي را متوقف نمود، اما نمي‌توان ايدئولوژي افراطي را شكست داد. توانمندسازي زنان قرباني ترور و تلاش براي دستيابي آن‌ها به عدالت بايد در اولويت قرار گيرد. اگر چنين افرادي مورد حمايت و كمك قرار نگيرند، مشكلات‌شان نسل آينده را نيز تحت تاثير قرار مي‌دهد و در مقابل اگر به سلامت جسم و روان آن‌ها توجه كافي شود، نسل‌هاي آينده نيز از آن سود خواهند برد.
سلامي ادامه داد: يكي از راه‌هاي توانمندسازي زنان قرباني ترور، تكريم آن‌ها به عنوان اسوه‌هاي صبر و استقامت است. با انجام اين كار، قربانيان ترور به عنوان ارزش و در مقابل گروه‌هاي تروريستي، به عنوان ضدارزش معرفي مي‌شوند. اين راه حلي فرهنگي براي مقابله با تروريسم است. در واقع تروريست‌ها با صلح، امنيت، و حقوق بشر مخالفند و قربانيان ترور هزينه آن را مي‌پردازند. به همين دليل گراميداشت قربانيان ترور «نه» به خشونت و افراطي‌گري است.
اجتمام/1193** 1418
تنظيم:حسن حيدري ** ناشر: مريم برزآبادي