تهران- ايرنا- محققان دانشگاه نورث‌وسترن آمريكا نانوذرات پليمري زيست‌سازگار ساختند كه مي‌تواند به بخش آسيب ديده نخاع تزريق شده و مانع از التهاب نخاع شوند. اين نانوذرات از آسيب‌هاي ثانويه به نخاع جلوگيري مي‌كنند.

به گزارش روز پنجشنبه گروه علمي ايرنا از ستاد ويژه توسعه فناوري نانو رياست جمهوري، محققان نشان دادند كه تزريق نانوذرات زيست‌تخريب‌پذير به موش‌ها بعد از آسيب وارد شده به نخاع، از التهاب آن جلوگيري مي‌كند. التهاب از عواملي است كه فرآيند ترميم نخاع را به تأخير مي‌اندازد.
بعد از آسيب نخاع، مقدار زيادي از سلول‌هاي عصبي دچار آسيب شده و التهابي در بخش نخاع ايجاد مي‌شود كه از ترميم سلول‌هاي عصبي جلوگيري مي كند. گروه تحقيقاتي دانشگاه نورث‌وسترن نشان دادند كه درصورت تزريق نانوذرات به موش‌ها، فرايند راه رفتن‌ آنها بهتر انجام مي‌شود.
درصورتي كه مسئولان اورژانس در همان زمان‌ اوليه بعد از تصادف بتوانند اين نانوذرات را به مصدوم تزريق كنند، مي‌توانند آسيب‌هاي ثانويه به نخاع را كاهش دهند. اين روش در واقع يك روش درماني نيست و تنها مي‌تواند از آسيب‌هاي ثانويه جلوگيري كند و آسيب اوليه روي نخاع همچنان وجود دارد.
محققان اين پروژه معتقدند كه براي بررسي ايمني اين نانوذرات بايد تحقيقات بيشتري روي آن انجام شود، هر چند تاكنون هيچ نشانه‌اي از سميت در اين نانوذرات ديده نشده است.
اين نانوذرات از جنس پلي لاتيك كو گليكوليك اسيد هستند كه كاملاً زيست‌سازگار بوده و توسط FDA تأييد شده‌است. اين نانوذرات با اتصال به سلول‌هاي مونوسايت كه مولد التهاب هستند، مانع از ملتهب شدن بخش آسيب ديده مي‌شوند.
ميلر از محققان اين پروژه مي‌گويد: نتايج اين پروژه نشان مي‌دهد كه نانوذرات مي‌تواند براي درمان زخم‌هاي نخاعي مورد استفاده قرار گيرد.
اين نانوذرات بسيار پايدار هستند و مي‌توان آن‌ها را درون سرنگ نگهداري كرد. مسئولان اورژانس مي‌توانند اين سرنگ را با خود به صحنه تصادف برده و آن را به مصدوم تزريق كنند.
پيش از اين، محققان براي ممانعت از سلول‌هاي منوسايت التهابي روش‌هايي را ارائه كرده بودند. اين روش‌ها در كنار مزايايي كه داشتند، مشكلاتي را نيز به ‌وجود مي‌آوردند. اما اين روش اثر جانبي براي مصدوم به‌ همراه ندارد.
نتايج اين پروژه در نشريه Neurobiology of Disease منتشر شده‌است.

علمي**1023**
تنظيم:ابوالقاسم تيموري**انتشار: محتشمي