تاریخ انتشار: ۱۹ مهر ۱۳۹۶ - ۱۱:۰۶

تهران – ايرنا – محققان آلماني بر اين باورند استفاده از پمپ انسولين جايگزين مناسبي براي تزريق روزانه انسولين در بيماران مبتلا به ديابت نوع 1 است.

به گزارش روز چهارشنبه گروه اخبار علمي ايرنا از مديكال ساينس، بيماران مبتلا به ديابت نوع يك بايد روزانه يك يا دو بار انسولين تزريق كنند. در مورد كودكان، سالمندان يا بيماران عادي ممكن است بر اثر مصرف دوز اشتباه دارو يا فراموش‌كردن تزريق انسولين حالت هاي خطرناكي به نام هيپوگليسمي يا كتواسيدوز ديابتي رخ دهد.
هيپوگليسمي (كاهش قند خون) و كتواسيدوز از مهمترين عوارض جانبي انسولين هستند. كتواسيدوز ديابتي يكي از عوارض حاد ديابت است و در موقعيت‌هايي كه ميزان انسولين خون كمتر از نياز بدن است ايجاد مي‌شود و در حالت‌هاي مانند فراموش‌كردن تزريق انسولين، تزريق دوز ناكافي و استرس، جراحي و بيماري‌هاي خاص ديده مي‌شود.
محققان استفاده از پمپ انسولين را گزينه مناسبي براي بيماران مي‌دانند. استفاده از پمپ استرس كمتري به بيمار وارد مي‌كند و از طرفي بيمار را كاملا طبيعي جلوه‌ مي‌دهد. البته عملكرد پمپ انسولين نيز بايد به طور دوره‌اي توسط كارشناسان بررسي شود. يكي از دلايل عدم تمايل بيمار به استفاده از پمپ انسولين، هزينه‌هاي آن است كه اميد است با توليد انبوه اين مشكل حل شود.
ديابت نوع 1، يك اختلال خود ايمني است كه توليد انسولين را در بدن متوقف مي كند و در واقع در اين بيماري مزمن، سيستم ايمني بدن به سلول هاي بتا اجازه توليد انسولين نمي دهند.
انسولين توسط سلول هاي بتا در پانكراس توليد مي شود و مهمترين وظيفه آن تبديل قند خوراكي به انرژي است. در ديابت نوع 1، سلول هاي ايمني با تخريب سلول هاي بتا، توليد انسولين را متوقف مي كنند. در ديابت نوع 2، انسولين توليد مي شود ولي مقدار آن كمتر از نياز بدن است. در حال حاضر هيچ درمان قطعي براي درمان ديابت نوع 1 وجود ندارد و تنها راه كنترل بيماري، تزريق روزانه انسولين است.
بر اساس گزارش انجمن ديابت آمريكا، تنها پنج درصد از افراد مبتلا به ديابت، به نوع يك دچار هستند و نوع دو شايع تر است. همين انجمن گزارش مي دهد كه بيش از 1.25 ميليون آمريكايي به اين اختلال مبتلا هستند.
نتايج اين مطالعه در نشريه American Medical Association منتشر شده است.
علمي (6) ** 9259**1440
مترجم: سپيده كاشاني** انتشار: گلشن