آنكارا- ايرنا- نشست گفت و گوي فرهنگي بين‌المللي جهت بررسي تفاوت ها و شباهت ها و نيز راههاي همكاري فرهنگي بين ايران و تركيه با حضور مسئولان و انديشمندان دو كشور در دانشگاه حاجت تپه آنكارا برگزار شد.

به گزارش روز دوشنبه ايرنا، حسن صفرخاني رايزن فرهنگي سفارت جمهوري اسلامي ايران در تركيه در اين نشست بين المللي گفت: ايران و تركيه به جاي پرداختن به گفت و گوي دوجانبه فرهنگي و شناخت و معرفي مشتركات فرهنگي همديگر، نگاهي به بيرون از حوزه فرهنگي و منطقه اي خود دارند.
وي با اشاره به ابتلاي بسياري از كشورهاي منطقه به اين مساله افزود: ما اغلب تحولات فرهنگي و ادبي را بيرون از مرزهاي خود جستجو مي كنيم و در زمينه تحولات فرهنگي و ادبي نگاهي به غرب داريم و آنها را بيشتر و بهتر از تحولات ادبي و فرهنگي همديگر مي شناسيم.
وي بيان كرد: اين مساله موجب شده كه ظرفيت هاي خود را فراموش كنيم در حالي كه ما در كشورهاي منطقه از ارزش هاي ديني، تاريخي و فرهنگي مشتركي برخوردار هستيم و در بسياري از مولفه هاي فرهنگي و اجتماعي مشابهت زيادي داريم.
وي تاكيد كرد: گذشته و تاريخ منطقه نشان مي دهد كه اين منطقه ميراث دار تمدن و فرهنگ بوده و بستر بسياري از تمدنهاي جهان است و تمدن اسلامي و مشرق زمين كه تركيه و ايران نيز سهم بسزايي در آن داشته اند، شالوده اصلي بسياري از تمدنها را تشكيل مي دهد.
وي اضافه كرد: بر اين اساس، ما بايد با توجه به اين موضوع تحولي در گفت و گو و شناخت فرهنگي از همديگر ايجاد كنيم و گفت و گوي بين ايران و تركيه را در حوزه هاي مختلف فرهنگي گسترش دهيم.
وي اظهار كرد: ما اغلب از تحولات فرهنگي همديگر باخبر نيستيم و بايد علاوه بر شناخت از همديگر، به خودمان برگرديم و گمشده خود را در ميان خود پيدا كنيم و آن چه را كه خود داريم، از بيگانه تمنا و جستجو نكنيم.
عليرضا دلخوش معاون سفير و كاردار سفارت جمهوري اسلامي ايران در تركيه نيز در اين نشست گفت: گفت و گوي ميان فرهنگ ها، يكي از مباحث مهم جامعه امروز است چرا كه تا زماني افراد جوامع مختلف وارد يك جريان گفت و گوي واحدي نشوند، امكان تفاهم در حوزه هاي مختلف نخواهند يافت.
وي با تاكيد بر ضرورت آشنايي بين ايران و تركيه به خصوص در حوزه هاي فرهنگي افزود: بر اساس اسناد يونسكو كه در سال 2012 تصويب شد، ميراث بشري شامل دو مقوله ميراث ملموس و ميراث نامسلموس و معنوي است و فرهنگ نيز با همه زيربخش ها و مولفه هاي جزئي، از جمله ميراث مشترك و ناملموس بشري محسوب مي شود كه نيازمند تعامل براي شناسايي و معرفي است.
وي بيان كرد: در نبود گفت و گوي فرهنگي بين كشورها، احتمال شكنندگي روابط سياسي نيز بيشتر مي شود و به همين علت فرهنگ و گفت و گوي فرهنگي تضمين كننده روابط بين كشورهاست.
وي تاكيد كرد: با نگاه جديدي كه در تركيه و ايران براي شناخت بيشتر از همديگر ايجاد شده، اميدواريم كه روابط دو كشور مستحكم تر از گذشته شود.
وي اضافه كرد: شناخت جامعه تركيه از ايران بسيار كمتر از شناخت تركيه از كشورهايي است كه قرابت فرهنگي بسيار كمتري با آنها دارد.
وي ايران را براي تركيه، كشور نزديكِ دور عنوان كرد و گفت: مي توان با برگزاري گردهمايي هاي علمي بين مراكز علمي، دانشگاهي و فرهنگي و با تدارك محافل و برنامه هاي فرهنگي، اين شكاف بين دو همسايه را كمتر كرد تا از همديگر شناخت بيشتري كسب كنيم.
وي قله هاي ادبيات از جمله مولانا و شمس تبريزي را از جمله پلهاي مستحكم اين روابط فرهنگي بين ايران و تركيه ذكر كرد و افزود: با اين پل هاي مستحكم، به راحتي مي توانيم در مسير تعامل مثبت فرهنگي حركت كنيم.
نعمت الله مظفرپور كارشناس فرهنگي و تحليلگر مسائل خاورميانه نيز در اين نشست گفت: ايران، تركيه و مصر سه كشور مهم و تمدن ساز منطقه، در خيلي از زمينه ها مشابهت هاي زيادي باهم دارند و در هر سه كشور تقريبا همزمان مساله بررسي علل عقب ماندگي شروع شد و هر سه، علت را در نارسايي فرهنگي يافتند.
وي با اشاره به آغاز مشروطه خواهي در اين سه كشور با فاصله زماني كم از همديگر افزود: مشروطه خواهي در تركيه و ايران با گذشت چندين دهه، همچنان موضوع روز و مهم است و دو كشور مي توانند در اين زمينه به گفت و گو بپردازند.
وي حركت در مسير سكولاريسم و لائيسيته در تركيه و حركت در جهت اسلام گرايي و هويت گرايي در ايران را از عوامل شناخت كمتر ايران و تركيه از همديگر در بسياري از زمينه ها، دانست و ادامه داد: ما تجربيات متفاوتي داريم ولي مي توانيم آيينه هم باشيم و اين تجربيات متفاوت، محور گفت و گوي بين ما باشد.
وي با اشاره به درگير بودن ايران و تركيه در موضوعات مهم منطقه اي طي پنج سال اخير اظهار كرد: به خاطر همين مسائل روزمره، ايران و تركيه در خصوص موضوعات منطقه اي رفتارهاي عكس العملي و واكنشي دارند و كمتر رفتار ايجابي از خود نشان مي دهند.
وي داشتن رفتار واكنشي را موجب متوسل شدن به قدرت سخت براي ايران و تركيه در منطقه دانست و گفت: در چنين فضايي دو كشور مهم منطقه نمي توانند از قدرت نرم خود به خوبي استفاده كنند و به علت امنيتي شدن رفتار دروني و بيروني هر دو، توسعه آنها در درون لطمه مي بيند و در بيرون نيز اشراف مدني خود را از دست مي دهند.
وي مشغول شدن ايران و تركيه به اين موضوعات منطقه اي را موجب مداخله هاي نابجاي بيروني و نيز گسترش افراط گرايي عنوان كرد و گفت: اين موضوع بايد محور گفت و گوي انديشمندان دو طرف قرار گيرد.
وي با اشاره به آسيب ديدن قدرت نرم ايران و تركيه در سال هاي اخير گفت: دو كشور نبايد اشتباهات تاريخي تجربه شده را دوباره تكرار كرده و همديگر را خنثي كنند و بايد به سمت كار اقتصادي براي هم افزايي رفته و بر عقل گرايي در تحولات خاورميانه تكيه كنند.
كاآن ديلك رئيس انجمن ايران شناسي تركيه نيز در اين نشست بيان كرد: انجمن ايران شناسي نزديك به دو سال است كه شروع به فعاليت كرده و فعاليت هاي اين انجمن بيشتر در حوزه تاريخ٬ تمدن و فرهنگ ايران متمركز شده است و كارگروه هايي در زمينه شناخت ايران در تركيه تشكيل شده و با انتشار نشريه و كتاب، به فعاليت هاي خود در زمينه بسترسازي براي گفت و گوي فرهنگي ادامه مي هد.
وي بيان كرد: اين نشست گفت و گوي فرهنگي براي دو كشور ايران و تركيه و نيز انجمن هاي فرهنگي دو طرف بسيار مهم است چرا كه تنها مسيري كه مي تواند تداوم داشته باشد و مي تواند ساير بخش ها از جمله حوزه سياسي را نيز تحت تاثير خود قرار دهدف همين مسير گفت و گو و تعامل است.
به گزارش ايرنا، در اين نشست 2 روزه كه با حضور نمايندگان نهادهاي مدني، استادان، دانشجويان و نيز كارشناسان و متفكران حوزه هاي مختلف فرهنگي و اجتماعي تركيه و ايران برگزار مي شود، موضوعاتي مانند 'ايران و تركيه٬ تنوع فرهنگي در منطقه: فرصتها و تهديدها'٬ 'ايران و تركيه و گفت و گوي فرهنگي در منطقه'٬ 'گفت و گوي فرهنگي و پيوندهاي تاريخي'٬ 'نقش نهادهاي فرهنگي و اقتصادي در تقريب فرهنگي در منطقه' مورد ارزيابي و بررسي قرار مي گيرد.
خاورم/1905**انتشار دهنده: حسن فاخري