تنها عشق كافي نيست /ورزش بانوان نابيناي مازندران نيازمند توجه است

دست اندركاران ورزش زنان نابيناي مازندران از نبود زير ساخت هاي لازم براي فعاليت ورزشي از جمله نبود سالن هاي ورزشي و يا اختصاص برخي سالن ها در فاصله هاي دور از شهرها و ساعات مرده ، عدم حمايت مالي براي حضور در ليگ هاي كشوري و نبود درآمدي براي ورزشكاران را علت اول و آخر سكون و توقف ورزش قهرماني اين بخش مي دانند.
انها مي گويند در اين بخش تنها عشق به ورزش كافي نيست بلكه با توجه به وضعيت ويژه نابينايان دسترسي به امكانات ورزشي براي انها سخت تر است و لذا بايد همه در اين بخش به كمك بانوان ورزشكار نابينا بيايند.
بخش زنان هيات ورزشي كم بينايان و نابينايان مازندران در سال 1380 فعاليت خود را در ساري ، مركز استان آغاز كرد و با چند ماهي فاصله در دي ماه همان سال بخش زنان هيات نابينايان قائمشهر در اين عرصه وارد گود شد و خيلي زود پله هاي ترقي را پيمود .
شهرستاني كه بنا به اظهارات نايب رئيس هيات وقت قائمشهر در پرورش استعدادهاي ورزشي و قهرماني در مازندران يكه تاز بود و حرفي براي گفتن داشت .
رقيه فاتحي كه تا حدود 2 سال قبل در سمت نايب رييس هيات نابينايان قائمشهر فعاليت مي كرد به خبرنگار ايرنا گفت : با اختلاف زمان چند ماهه از هيات نابينايان مازندران ، بخش زنان هيات نابينايان قائمشهر دي سال 80 فعاليت خود را آغاز كرد .
وي ادامه داد : در آن سالها تكيه بر روي شناسايي استعدادها و پروراندن آنها برنامه اصلي و هدفدار ورزش زنان نابيناي اين شهرستان شد و نتايج خوبي هم بدست آمد .
فاتحي كه خود سابقه مربيگري تيم ملي گلبال بانوان را در دهه 80 برعهده داشت ، ادامه داد : حضور در مدارس استثنايي و انجام تست هاي ورزشي اقدامي بود كه در آنزمان جواب داد و منجر به شناسايي با استعدادهاشد .
وي كه عدم باور توانمندي افراد معلول را به عنوان سنگ جلوي پاي فعاليت زنان ورزشكار نابينا ذكر كرد و گفت : اين مساله باعث شد كه توجه و حمايت لازم صورت نگيرد .
فاتحي ادامه داد : اما برغم تمامي ناملايمتي ها در دادن امكانات و تجهيزات ، قهرمانان خوبي در مازندران پرورش يافتند كه النازعيوضي ، زهرا و رقيه خدادادي و سمانه بزرگ نيا از آن جمله بودند كه سالها عضويت در تيم هاي ملي دو و ميداني و گلبال را در اختيار خود داشتند .
*** ورزشكاران در چنبره مشكلات مادي و معنوي
سمانه بزرگ نيا بانوي نابيناي قائمشهري كه در سال هاي 84 و 85 سابقه عضويت در تيم ملي گلبال را داشت به خبرنگار ايرنا گفت : عدم باور توانمندي ورزشكاران نابينا از سوي مردم و جامعه همواره به عنوان مشكلي بر سر راه فعاليت اين قشر بود .
وي افزود : به طوريكه اين مساله ، بي رغبتي و بي انگيزگي را براي ادامه فعاليت ورزشكاران فراهم مي كرد .
بزرگ نيا همچنين از نبود فضايي براي تمرين به عنوان ديگر مشكل بر سر راه فعاليت ورزشي زنان نابيناي مازندران نام برد .
وي ادامه داد : در صورت اختصاص سالن براي تمرين غالبا سالن هايي در روستاها و دور از شهر و در ساعت هاي بلااستفاده در نظر گرفته مي شد .
به گفته بزرگ نيا اين مساله خود به دردسري بيشتر براي ورزشكاران مبدل شده بود به طوريكه براي رسيدن به مقصد بايد هزينه اياب و ذهاب صرف مي كردند .
وي همچنين از نبود حامي مالي يا همان اسپانسر به عنوان سنگ جلوي پاي اكثر ورزشكاران نام برد كه اين مقوله براي ورزشكاران زن نابينا به دليل عدم باور توانمندي هايشان مضاعف تر بود .
اين ورزشكار پيشكسوت زن نابيناي مازندران افزود : ورزش زنان نابيناي اين استان به دليل گرفتار شدن در اين مشكلات است كه به اين شرايط دچار شد .
*** تلاش براي قهرمان پروري با حداقل ها
نايب رئيس هيات ورزش نابينايان و كم بينايان استان مازندران با اشاره به آغاز فعاليت بخش زنان اين هيات در سال 1380 گفت : در حال حاضر در شهرستان هاي ساري ، قائمشهر ، آمل ، بابل ، گلوگاه و سيمرغ بخش زنان هيات نابينايان راه اندازي شد كه حدود 60 ورزشكار زن را زير پوشش دارند .
ژيلا شيرزاد نيز با تاييد اوج رونق و شكوفايي فعاليت ورزشكاران زن نابيناي استان در دهه 80 ، افزود : برغم تمامي كمبود و نبود امكانات و بسترها ، افراد تمرينات خود را ادامه مي دادند و به نوعي با هزينه شخصي مسير قهرماني را پيمودند .
وي كه از نبود زير ساختي براي فعاليت ورزشي و نبود حمايت مالي و پرداخت كمك هزينه براي فعاليت ورزشي به عنوان اصلي ترين مشكلات قهرمانان نام برد ، ادامه داد : دستيابي به موفقيت ورزشي براي ورزشكار سالم سخت است حال انكه اين سختي براي ورزشكاران معلول مضاعف تر خواهد بود .
نايب رئيس هيات ورزش نابينايان مازندران افزود : اين مسائل باعث شده تا ديگر كسي رغبتي به فعاليت ورزشي نداشته باشد تا از ميان آنان استعدادهاي ورزشي را براي قهرمان پروري شناسايي بكنيم .
وي ادامه داد : وقتي كم لطفي به ورزش نابينايان تا بدان حد است كه بودجه سال گذشته تمام اين هيات رقمي كمتر از يك ميليون تومان است ديگر پرورش قهرمان از جيب شخصي ورزشكار و مربي خواهد بود .
به گفته شيرزاد به دليل نبود اين حمايت و پشتوانه مالي حتي امكان اعزام تيم بانوان نابيناي مازندران به ليگ هاي برتر گلبال و دو و ميداني فراهم نشد تا آنها بتوانند در ميادين ورزشي عرض اندام بكنند .
معاون ورزش بانوان اداره كل ورزش و جوانان استان مازندران نيز سابقه فعاليت ورزش بانوان نابيناي استان را از سال 1380 در ساري و قائمشهر اعلام كرد .
مريم فرجپور گفت كه در آنزمان و با انجام آغاز فعاليت هاي استعداديابي و شناسايي ورزشكاران مستعد اقدامات لازم براي رشد و تعالي آنها فراهم شد .
وي از سمانه بزرگ نيا ، الناز عيوضي ، زهرا و رقيه خدادي به عنوان بزرگان و شاخص هاي بانوان ورزشكار نابيناي مازندران نام برد و افزود : اين ورزشكاران در مدت فعاليتشان سالها عضويت در تيم ملي را در قبضه خود داشتند .
به گفته معاون ورزش بانوان مازندران اكنون با پا به سن گذاشتن اين ورزشكاران ، آنها تنها قادر به فعاليت در ميادين ورزشي پيشكسوتان كشور هستند .
وي اضافه كرد : در حالي تركيب ورزش زنان نابيناي مازندران تهي از قهرمان است كه اقدامات لازم و به اندازه براي شناسايي و پروراندن ورزشكاران قهرمان در اين زمينه انجام نشده است.
فرجپور از برخي نگاه ها به عنوان آسيب هاي جدي بر پيكره ورزش بانوان مازندران نام برد و ادامه داد : با كنار گذاشتن اين نگاه ها مي توان افراد علاقمند به ورزش را به عنوان بازوان توانمند در كار خود نگه داشته باشيم .
به گفته معاون ورزش بانوان مازندران اين نوع نگاه ها باعث مي شود تا ضربات آن در آينده و در پروراندن قهرمانان تاثير خود را بگذارد مساله اي كه ورزش بانوان نابيناي استان ضربات آن را امروز حس مي كند .
وي كمبودهاي زير ساختي و امكانات را از چالش ها و مشكلات رشته هاي ورزشي بانوان مي داند ، ادامه داد : اما نبايد با نگاه هاي جنسيتي در بحث مديريتي ، اين مشكلات را دوچندان كرد .
2096/1899