بندرنشينان انزلي بيستمين سالگرد عروج قايقران را گرامي داشتند

بيست سال گذشت اما حضور دوست داران و هواداران مرحوم سيروس قايقران نه تنها كمرنگ نشد بلكه هرسال بيشتر از سال قبل خيل مشتاقان حضور در مراسم كاپيتان، مردم را از پير و جوان و زن و مرد بر سر مزارش آورده بود.
از قديم گفته شده خاك مرده سرد است يا از دل برود هر آنكه از ديده برفت، اما سيروس قايقران همانگونه كه به عنوان اولين كاپيتان شهرستاني تيم ملي فوتبال ثابت كرد كه هر چيز شدني است، پس از مرگش و عروج از دنياي فاني، بار ديگر به همگان نشان داد كه مرده آن است كه نامش به نكويي نبرند.
نوجوانان و جوانان فوتباليست آكادمي باشگاه ملوان با اين نيت پاي در اين مراسم گذاشته بودند كه بگويند امثال قايقران را الگويي براي خود در ورزش، مروت و جوانمردي قرار مي دهند و ياران شفيق قايقران و دوستان و هم تيمي هاي سابقش نيز همچون گذشته با پاي دل به اين مراسم آمدند تا بگويند كه سيروس قايقران همواره در خاطرشان ماندگار است و به خاطره تبديل نشده است.
اما اين مراسم در طول اين سال ها همواره ميهمانان ويژه اي داشته ، از احمدرضا عابد زاده اي كه هميشه روز بعد از مراسم سالگرد قايقران به تنهايي بر سر مزارش حاضر مي شود تا بزرگان فوتبال استان و كشور كه با حضور در مراسم سالگرد قايقران ملوانان، همواره ياد و خاطره كاپيتان را گرامي داشته اند و همگي براين امر اذعان دارند كه ديگر مانند سيروس نخواهد آمد.
پدر مرحوم سيروس قايقران عصر پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا با اظهار تشكر از حضور پرشور و همه ساله مردم در مراسم درگذشت فرزندش و همچنين قدرداني از دست اندركاران برگزاري اين مراسم اظهار كرد: نمي دانم چه بگويم فقط دست همه كساني را كه در اين مراسم حضور دارند ، مي بوسم و خاك پايشان را سرمه چشمانم مي كنم .
پرويز قايقران ادامه داد: روح جوانمردي و مروت و مردم داري سيروس باعث شده كه مردم هرسال مشتاق تر از سال قبل در اين مراسم حضور يابند .
غفور جهاني ملي پوش سابق تيم ملي فوتبال كشورمان كه ايران با ضربه سر او راهي جام جهاني 1978 آرژانتين شده بود نيز در گفت و گو با خبرنگار ايرنا بيان داشت: سيروس قايقران انساني مردمي بود، حضور اين همه جمعيت در هرسال براي گراميداشت ياد و خاطره مرحوم قايقران به دليل روحيه پهلواني و قهرماني كاپيتان اسبق تيم ملي فوتبال كشورمان است.
وقتي از او خواسته شد جمله اي در وصف سيروس قايقران بگويد، گفت: فوتبال ، تنها در سيروس قايقران خلاصه مي شود و قايقران فوتبال را تمام كرد.
به گزارش خبرنگار ايرنا، سيروس قايقران در اول بهمن ماه سال 1340 در محله كلوير بندر انزلي پا به عرصه هستي نهاد. قايقران از همان ابتداي كودكي به فوتبال در زمين هاي خاكي كلوير روي آورد و با استعداد درخشانش به عضويت تيم فوتبال منتخب آموزشگاه هاي بندر انزلي در آمد. وي در 16 سالگي موفق شد به عنوان يكي از مهره هاي اصلي در تيم هاي نوجوانان و جوانان ملوان استعدادهاي خود را به نمايش بگذارد. قايقران با مهارت هاي منحصر به فردش، تيم بزرگسالان ملوان بندر انزلي را در سال 1365 به عنوان قهرماني جام حذفي ايران و قهرمان دور مقدماتي جام باشگاه هاي آسيا رساند .
سيروس قايقران در سال 1363 به تيم ملي دعوت شد و در سال 1366 اولين فوتباليست شهرستاني بود كه بازوبند كاپيتاني تيم ملي ايران به بازوانش بسته شد. در سال 1367 در جام ملت هاي آسيا در قطر، تيم ملي ايران با رهبري قايقران به مقام سوم دست يافت و در سال 1369 تيم ايران را با گل هاي زيبايش پس از 16 سال به قهرماني در بازي هاي آسيايي پكن رساند.
سيروس قايقران بعد از قهرماني ايران در بازيهاي آسيايي پكن به الاتحاد قطر پيوست اما بعد از مدتي بازي در قطر، دوباره به تيم اول خود ملوان بازگشت و اين تيم را قهرمان جام حذفي و راهي مسابقات آسيايي كرد.
وي در 100 مسابقه ملي شركت داشت كه 43 بازي آن، رسمي بوده است، در 21 بازي كاپيتان تيم ملي بود و 14 گل نيز براي تيم ملي به ثمر رساند.
گل هاي زيباي قايقران با پيراهن ملوان به خيبر خرم آباد در فينال جام حذفي سال 1365 و به پرسپوليس در نيمه نهايي جام حذفي سال 1369 براي هميشه در خاطره فوتبال دوستان ايراني ثبت شده است.
سيروس قايقران در سال 1372 به عنوان بازيكن و سپس سرمربي به تيم كشاورز تهران پيوست و نتايج قابل توجهي به دست آورد. او سپس به تيم دسته دومي مسعود هرمزگان پيوست و مدتي درآن جا مشغول مربيگري شد.
وي در اوايل سال 1377 در راه بازگشت از تعطيلات نوروزي در حاليكه به همراه فرزند، همسر و برادر همسرش با اتومبيل خود عازم تهران بود، حوالي امامزاده هاشم رشت در اثر تصادف با كاميون، خود و فرزندش (راستين) جان به جان آفرين تسليم كردند.
شهرستان انزلي در 40 كيلومتري شمال غرب مركز استان گيلان واقع شده و تيم فوتبال ملوان بندرانزلي از تيم هاي پرطرفدار و با سابقه اين شهر ساحلي در فوتبال كشور است.
7471/2007