مطبوعات كشور به طور روزانه مهمترين و برجسته ترين رخدادهاي داخلي و خارجي را پوشش مي دهند. اين در حالي است كه بخش زيادي از خبرها، يادداشت ها، گزارش ها، گفت وگوها و ... به انعكاس شرايط اجتماعي و فرهنگي جامعه اختصاص مي يابد؛ موضوعي كه توجه ويژه به آن اهميتي فزاينده دارد.
گروه اطلاع رساني ايرنا؛ موضوع هاي يادشده را كه انعكاس قابل توجهي در روزنامه هاي صبح يكشنبه 26 فروردين 1397 داشت؛ با هدف آگاهي بخشي و اطلاع رساني بررسي كرده است.
**كمبود آب در كشور و مشكلات پيش رو
كشور ايران با برخورداري از منابع آب به دلايل بسياري، با كم آبي و در برخي مناطق حتي با تهديد به خشكسالي روبه رو شده است. چيره شدن بر اين خطر بزرگ، نيازمند عزم و اراده جدي ميان مردم و مسوولان است تا با جلوگيري از هدر رفت منابع در دسترس، نگهداري بهينه سفره هاي آب زيرزميني و هدايت و جمع آوري آب هاي سطحي و بارندگي ها، خود را براي كنترل اين تهديد جدي مجهز كند.
روزنامه «آرمان» در گزارشي با عنوان« ايجاد انگيزه براي صرفه جويي در مصرف آب» نوشت: مساله بحران آب در كشور هيچ‌گاه به ميزان كنوني جدي نبود، اما با سياست‌هاي نادرست در دهه‌هاي گذشته در زمينه مصرف آب شاهد بحران كمبود منابع آب زيرزميني، خشكسالي‌هاي پي در پي در هشت استان كشور، كمبود پوشش‌هاي گياهي و... بوده‌ايم.
محمد درويش، كارشناس محيط‌زيست در گفت‌وگو با «آرمان» باتوجه به عمق مشكلات بروز يافته در مساله آب براي كشور مي‌گويد: « كاهش مصارف خانگي آب اقدامي لازم است، اما كافي نيست. هرچند مصرف نادرست آب در منازل به كاهش چشمگير آن در بلندمدت منجر مي‌شود، اما نبايد سهم بهينه‌سازي آب در مصارف كشاورزي و صنعت را نيز ناديده گرفت. حق‌آبه تالاب‌ها و رودخانه‌ها را بايد براي مبارزه با كانون‌هاي گرد و غبار پرداخت كنيم و احتياج به عزم ملي براي مقابله با بحران آب داريم.»
در ادامه اين مطلب مي خوانيم: راه‌حل همراهي مردم با مسئولان است، در واقع آنها بايد بحران كم‌آبي را باور كنند و آن را جدي بگيرند. هر يك از شهروندان بايد به سهم خود و در هر موقعيتي در مصرف آب صرفه‌جويي كنند. شهروندان به‌عنوان صنعتگر و كارآفرين در بخش خدمات يا كشاورز بايد تا حدامكان در مصرف آب صرفه‌جويي كنند. براي باور مردم به بحران آنها بايد نشانه‌هايي از وجود بحران آب را در رفتارهاي دولت و حاكميت ببينند. به‌عنوان مثال شهرداري‌ها به كمك وزارت كشور و نيرو تسهيلاتي را قائل شوند تا تمام مجتمع‌هاي آپارتماني به كنتورهاي آب مجهز شوند و مفهومي تحت‌عنوان آب اشتراكي وجود نداشته باشد.
درواقع به همان شكل كه‌درصدي از مصارف‌آبي را به شرب، كشاورزي و صنعت اختصاص مي‌دهيم‌درصدي نيز بايد به حوزه محيط‌زيست اختصاص داد و تحت هيچ‌عنوان نبايد حذف شود. نبايد از خاطر برد كه خشك شدن تالاب‌ها و درياچه‌ها به معناي افزايش كانون‌هاي توليد گرد‌و‌خاك، فرسايش بادي و مهاجرت خواهد بود. همچنين ميزان ريزگردها را افزايش مي‌دهد و افزايش ميزان ريزگردها فشار توزيع خون را در افراد به‌دليل ورود اين ذرات به بدن آنها افزايش مي‌دهد و خسارت جبران‌ناپذيري به محصولات كشاورزي در فرآيند فتوسنتز وارد مي‌كند.
روزنامه «اعتماد» در يادداشتي با عنوان «كم‌آبي وسدهاي خالي» به قلم نرگس رسولي آورد: مي گويند جنگ آتي دنيا، جنگ آب است و كشوري كه بتواند منابع آبي خود را مديريت كند مي‌تواند دراين جنگ پيروز ميدان باشد. موضوعي كه مديريت عاجل منابع آبي را طلب مي‌كند. حال آنكه ايران به عنوان يكي از كشورهايي كه در شرايط بحراني و خشكسالي به سر مي‌برد بيش از ديگر كشورها با اين تنش مواجه است و حتي هم‌اكنون طرح‌هايي آبي نيز با اما و اگرهاي خاص نگريسته مي‌شود به عنوان يكي از كشورهايي كه سال‌هاست با موضوع تنش‌هاي آبي درگير است نيازمند مديريتي است كه بتواند از پس اين تنش عبور كند.
اين روال زماني تشديد مي‌شود كه نيم نگاهي به ميزان بارندگي‌هاي فصلي در زمستان و پاييز و بهار داشته باشيم؛ طبق آمار موجود با كاهش ميزان بارندگي‌ها در فصل آبي 96 تا97 وضعيت ذخاير آبي كشور به سمتي رفته‌اند كه ابراز نگراني‌هايي از تامين آب شرب كشور در تابستان ازهم‌اكنون به گوش مي‌رسد و حتي در برخي استان‌ها از هم‌اكنون با كاهش فشار آب زمزمه‌هاي جيره‌بندي آب از خرداد جدي‌تر ازهميشه به گوش مي‌رسد.
در ادامه اين يادداشت مي خوانيم: در همين حال آمار سدهاي كشور كه از سوي وزارت نيرو منتشر شده نشان مي‌دهد كه 17 سد ديگر از 177 سد موجود در كشور كه دز، كوثر، تهم، دامغان، كارون 3 و گتوندعليا را در برمي‌گيرد هم‌اكنون 40 تا 50 درصد حجم شان پر است و اين سدها با تامين آب مورد نياز 28 درصد از استان‌هاي كشور در وضعيتي مشابه سدهاي بزرگ كشور قرار دارند و در صورت عدم بارندگي‌هاي خوب نمي‌توانند پاسخگوي نياز آبي استان‌هاي‌شان باشند. آمارهاي وزارت نيرو از 33 سد ديگر صحبت مي‌كند كه 25 درصد ظرفيت صدهاي مهم را به خود اختصاص مي‌دهد و بين 50 تا 70 درصد پر هستند و بايد سدهاي دويرج، بانه، كرج، طالقان، جيرفت، البرز، سهند و كرخه را جزو آنها خواند.
آمارها زماني اميدوارانه مي‌شوند كه به 26 سدي بر مي‌خوريم كه 16 درصد ظرفيت سدهاي مهم را شامل مي‌شود و بين 70 تا 90 درصد پر هستند و بايد سدهاي شيرين‌دره، مسجدسليمان، قشلاق، كارون 4 و سفيدرود را در اين ليست قرار داد و در نهايت 28 سد ديگر كشور كه 4 درصد از ظرفيت سدهاي مهم كشور را دارند نيز تقريبا پر‌تر از همه سدها هستند و 90 تا 100 درصد ظرفيت‌شان پر است و بايد سدهاي ميجران، سورال، گاوشان، رودبال، داراب، بافت، داريان و تنگ حمام را در اين ليست قرار داد.
روزنامه«شرق » در گزارشي با عنوان « بودجه‌هاي بربادرفته» آورد: نگاهي گذرا به طرح‌هاي آبي سيستان‌وبلوچستان نشان مي‌دهد كه به ظاهر از آينده‌نگري در اين طرح‌ها خبري نيست. همه گزاره‌هاي توسعه اين استان به چاه نيمه‌ها ختم مي‌شود كه آب ذخيره‌شده در آن، وابستگي كامل به شرايط اقليمي و رفتارهاي كشور همسايه يعني افغانستان دارد. آب ذخيره‌شده در چاه نيمه‌ها از سيلاب‌هايي با منشأ افغانستان تأمين مي‌شود و سدسازي‌هاي گسترده كشور افغانستان و توسعه اراضي كشاورزي در اين كشور، اين پيام را به برنامه‌ريزان ايراني منتقل مي‌كند كه ممكن است هيچ آبي به پايين‌دست اين رودخانه مشترك نرسد. مردم سيستان در حالي كه بارها به چشم خود ديده‌اند كه همان ٨٢٠ ميليون مترمكعب آبي كه بر اساس معاهدات بين‌المللي به سمت ايران سرازير مي‌شود، توسط كشاورزان افغاني براي توسعه كشت خشخاش از رودخانه پمپاژ مي‌شود و حق ايران در اين كشور ناديده گرفته مي‌شود، اما باز هم به لطف خدا و بازگشت سال‌هاي تر خوش‌بين هستند. قاعدتا بايد مسئولان به گونه‌اي ديگر به مسائل نگاه كنند و برنامه‌هاي پايدارتري براي حفظ معيشت مردم اين منطقه داشته باشند.
در ادامه مي خوانيم: سيستان امروز سرزميني خشك است. نه از آب در تالاب خبري هست و نه از سيل و بارش‌هاي سيل‌آسا. ورودي چاه نيمه‌ها در سال آبي جاري تقريبا صفر بوده و مردم منطقه مي‌دانند كه شرايط امسال بحراني است. اما در برنامه‌ريزي‌هاي توسعه گويا كمتر به اين نكته توجه شده است. بيشتر برنامه‌ها با تكيه بر آب چاه نيمه‌هايي نوشته مي‌شود كه وابسته به آن سوي مرزهاست. از روزي كه تكنولوژي سدسازي به جامعه بشري معرفي شد، حق پايين‌دستي‌ها هم در پشت اين كاسه‌هاي بتني محبوس شد.
عقل سليم حكم مي‌كند كه براي خالي‌نشدن سيستان از سكنه، الگوهايي طراحي شود كه حداقل نياز و وابستگي به آب داشته باشد؛ بنابراين كشاورزي كم‌آب‌خواه، كشت‌هاي متمركز گلخانه‌اي و استفاده از ساير پتانسيل‌هاي سيستان، منطقي‌ترين الگوها براي حفظ جمعيت در اين استان هستند. اگرچه هنوز از الگوي كشت خاصي براي طرح ٤٦ هزار هكتاري رونمايي نشده است، اما به نظر مي‌رسد همچنان تكيه وزارت جهاد كشاورزي بر توليد محصولات استراتژيكي نظير گندم و ذرت علوفه‌اي و... باشد.
** هشياري و دقت لازمه رويارويي با مشكلات فضاي مجازي
فضاي مجازي همچنان با تاخت و تاز در خلوت و زندگي روزمره افراد و با در اختيار گرفتن بخش زيادي از وقت و زمان مفيد روزانه، به طور پيچيده اي بر همه ابعاد زندگي مردم تاثير مي گذارد. در اين ميان چنانچه با اغفال و بي توجهي اجازه داده شود تا اين تهديد مرموز، عنان زندگي را در دست گيرد، بايد منتظر عواقب بسيار وخيم آن بر سلامت روح و روان و نيز جسم و جان اقشار مختلف جامعه بود.
روزنامه«جوان» در گزارشي با عنوان« كوچ از تلگرام انحصاري به انحصار اينستاگرامي» نوشت: با مطرح شدن رفع انحصار از پيام‌رسان‌ها و ايجاد فضاي رقابتي براي حضور و ديده شدن پيام‌رسان‌هاي داخلي بسياري از كانال‌هاي تلگرامي با محتواهاي خاصي همچون قمار و پوكر يا جادوگري و فالگيري و همچنين كانال‌هايي با محتواي سياسي و اخلالگر امنيت از همين حالا خودشان را آماده كرده‌اند تا از تلگرام به اينستاگرام كوچ كنند! هر چند همين حالا هم مافيايي در اينستاگرام وجود دارد كه در صفحات پر‌بيننده‌اي كه به شاخ‌هاي اينستاگرام مشهورند مشغول تبليغات براي سايت‌هاي قمار و پوكر هستند. اينستاگرام شبكه‌اي است كه در تمام دنيا به‌عنوان مخرب‌ترين شبكه اجتماعي شناخته مي‌شود و قابليت بالايي براي اقدامات مجرمانه و ضد‌امنيتي دارد و هر‌از‌چند‌گاه خبر انحلال باندهاي زيرزميني كه در اين شبكه و در قالب شبكه‌هاي مدلينگ فعاليت دارند، رسانهاي مي‌شود.
در ادامه اين گزارش مي خوانيم: انتقال انحصار از پيام‌رسان متني به تصويري شايد در دوران باز شدن پاي پيام‌رسان تلگرام به تلفن‌هاي همراه مردم و مهاجرت كاربران از وايبر به اين شبكه پيام‌رسان كسي فكرش را هم نمي‌كرد كه روزي تلگرام انحصار پيام‌رسان‌ها را در ايران به نام خود ثبت كند. به خصوص اينكه اين پيام‌رسان هيچگونه ويژگي و امكانات خاصي هم نداشت و امكاناتش تنها به مبادله پيام و با استيكرهايي سياه و سفيد محدود مي‌شد، اما رفته‌رفته اين پيام‌رسان اشكالات خود را اصلاح كرد و امكانات تازه‌اي را در اختيار كاربران گذاشت.
مطالعات گذشته نشان داده است كاربران جواني كه بيش از دو ساعت در روز را صرف مشاهده و پيمايش صفحات شبكه‌هاي اجتماعي مي‌كنند، بيشتر از سايرين به بيماري‌ها و مشكلات رواني مبتلا مي‌شوند. از طرفي پست‌هاي قرار داده شده از سوي كاربران در شبكه‌هاي اجتماعي مي‌تواند منجر به بروز انتظارات غير‌واقعي و همچنين احساس عدم رضايت از زندگي در كنار ايجاد عزت نفس پايين در فرد شود. شايد به همين دليل است كه اينستاگرام كه يكي از اپليكيشن‌هاي اجتماعي مخصوص قرار دادن و به اشتراك‌گذاري تصاوير است به عنوان مخرب‌ترين شبكه اجتماعي از لحاظ مباحث رواني شناخته شده است.
روزنامه«ابتكار» در گزارشي با عنوان «ورود مجلس به تشويق كاربران تلگرامي براي استفاده از شبكه هاي بومي» نوشت: پس از اعلام خبر فيلترينگ تلگرام و فضاي مجازي توسط علاءالدين بروجردي، رئيس كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس در تعطيلات نوروز 97، زمزمه هايي كه به دنبال اعتراضات دي ماه سال گذشته درباره فيلتر تلگرام به گوش مي رسيد، عينيت پيدا كرد. خبري كه مي گفت پس از فيلترينگ اپليكيشن موبايلي تلگرام، از اين پس كاربران چند ميليوني ايراني اين پيام رسان، بايد از شبكه هاي داخلي استفاده كنند. مهمترين موضوعي كه نگراني كاربران چند ميليوني ايراني تلگرام را با شنيدن اين خبر به همراه داشت، بحث امنيت و نداشتن اعتماد به اين شبكه هاي پيام رسان داخلي بود.
در ادامه اين گزارش مي خوانيم: سوالاتي وجود دارد از جمله اينكه مجلس براي حفظ امنيت كاربران داخلي قصد دارد به چه شكل ورود كند؟ آيا قصد دارد با مصوب كردن قانوني براي مقابله با برهم زنندگان امنيت كاربران اعتماد عمومي را بالا ببرد و اين مصوبه قابليت اجرايي هم خواهد داشت؟ آيا اين كار تداخل در وظايف ساير قوا محسوب نمي شود و نيز اينكه مسئوليت شوراي عالي فضاي مجازي در اين باره چه خواهد بود؟ فاطمه ذوالقدر، نماينده مردم تهران و عضو كميسيون فرهنگي مجلس درباره اين طرح به «ابتكار» گفت: «از وجود چنين طرحي بي اطلاع هستم ولي تا جايي كه مطلعم قرار است كميسيون فرهنگي درباره پيام رسان داخلي و فيلترينگ تلگرام كه موضوع روز است ورود كند.» او ادامه داد: «اين طرح هم كه رئيس كميسيون درباره افزايش امنيت كاربران در فضاي مجازي مطرح كرده است قطعا براي بالا بردن امنيت فضاي مجازي و كابران لازم است چرا كه هر چقدر امنيت فضاي مجازي بيشتر شود، باعث اعتماد بيشتر كاربران داخلي خواهد شد.»
روزنامه «ايران» در مطلبي با عنوان «كوچ از پيام رسانهاي خارجي با همكاري مردم» به گفت وگو با ابوالحسن فيروزآبادي دبير شوراي عالي فضاي مجازي پرداخت و نوشت: تصميم گرفته شده كه از سكوهاي خارجي پيام رسان به سكوهاي داخلي كوچ كنيم البته به‌دليل مشكلات اقتصادي كشور همچون نظام بانكي و نظام تأمين مالي كار بسيار سنگيني است اما با وجود فشار رواني سنگيني كه بر حكومت و دولت وارد خواهد شد بايد در اين عصر به اين استقلال و خودكفايي دست يابيم. براي رفع دغدغه حريم خصوصي تصميماتي اتخاذ مي‌شود. مردم اگر بدانند چه دستاوردهايي در اين استقلال نهفته است حتماً همراهي خواهند كرد و معتقديم كه بدون همكاري آنها اين كوچ امكانپذير نخواهد بود چرا كه بازيگران اصلي فضاي مجازي مردم هستند و دوران بازيگري فقط نخبگان، گروه‌هاي مرجع و سياستگذاران پايان يافته است.
در ادامه اين گفت وگو آمده است: پيش از اين با قوه قضائيه تمهيداتي اتخاذ كرديم كه مبتني بر خواسته پيام رسان‌ها و فعالان فضاي مجازي در اين پيام رسان هاست. براساس اين تمهيدات، مسئولان كانال‌ها در رابطه با مطالبي كه در فضاي مجازي پخش مي‌كنند مسئوليت مستقيم ندارند و مسئوليت آنها از زماني شروع مي‌شود كه به آنها از طريق قضايي و قانوني اعلام شود. همچنين قرار شد با همكاري كارگروه تعيين مصاديق مجرمانه در اين خصوص تصميماتي اتخاذ شود. وي با اشاره به اينكه مركز ملي فضاي مجازي حامي كسب وكار و فين تك‌ها بوده و سعي دارد تا خلأ قانوني موجود براي فعاليت بهتر و سهل‌تر آنها برداشته شود، گفت: اين خلأ قانوني باعث شده كه اقتصاد ايران رشد نكند تا براي كپي رايت، فعاليت كسب و كارهاي جديد و قانون تجارت كه مربوط به سال 1382 است، تعيين تكليف نشود ما در اين پيچ تمدني بلاتكليف خواهيم ماند.
ما با اينكه چند كمپاني بزرگ كه اكثراً هم امريكايي هستند براي دنيا تصميم بگيرند و دولت‌ها و مردم را حذف كنند، مخالفيم و نمي‌توانيم شاهد اين بي‌نظمي باشيم كه رسانهاي شكل بگيرد و يك ميليون كانال در آن قرار گيرد كه كوچكترين مسئوليت‌پذيري كه هويت مشخص است، نداشته باشد بنابراين ما بايد خيلي سريع از سكوي ناپايدار خارج شويم. در يك سال اخير از اينكه فعاليت‌هاي فين تكي در داخل روي شبكه پيام رسان خارجي همچون تلگرام شكل بگيرد و خدمات بانكي و دولتي به آن متصل شوند، ممانعت كرديم و براي مديريت اقتصاد كشور بايد از شبكه‌اي كه به‌دنبال تحول جديد در حوزه پولي است و قصد جايگزيني آن را با شبكه مالي ملي كشور دارد، خارج شويم.
** سلامت روح و روان در جدال با تهديدهاي جامعه
پيشرفت بشر همچنان كه براي او به ارمغان آورنده نشاط كاري و رفاه زندگي بود به همان اندازه توانست سلامت روحي و رواني مردم را با خطرهايي جدي رو به رو سازد. امروز بشر در دنيايي زندگي مي كند كه به نظر روانشناسان از هر 4 تن حتما يكي به اختلالات رواني مبتلا است و اين موضوعي بسيار مهم به شمار مي رود تا در خلال پيشرفت و دسترسي بشر به انواع فن آوري ها و ارتباط هاي پيچيده، سلامتي روحي و رواني در معرض تهديدهاي بيشتر واقع نشود.
روزنامه«شرق » در يادداشتي با عنوان«هنر جدال با افسردگي» به قلم عبدالرحمن نجل‌رحيم مغزپژوه آورد: پژوهش‌هاي جديد نشان مي‌دهد كه هنرمندان خلاق، بيش از افراد عادي، آرمان‌گرا بوده و داراي قوه تخيل گسترده هستند و به‌راحتي مي‌توانند انواع زندگي متفاوت با امكانات خيالي را در ذهن خود متصور شوند. آنها آگاهي اجتماعي قوي‌تري دارند و نسبت به افراد عادي وقت بيشتري را صرف تخيل براي يافتن راه‌حل‌هاي ممكن اجتماعي، سياسي و اقتصادي مي‌كنند و بديهي است كه راه‌حل‌هاي آرماني و رؤيايي آنها در جهان واقع، اغلب غيرعملي باشد.
در ادامه اين يادداشت مي خوانيم: با اين خصوصيات اگر هنرمندان خلاق نمي‌توانستند با آگاهي به عمق ضمير ناآگاه مغزشان سفر كنند و با هنر خود راه‌حلي هنرمندانه براي ناكامي‌ها، ترس‌ها، ناامني‌ها و نااميدي‌هاي خود پيدا كنند، خيلي بيشتر از افراد عادي دچار افسردگي‌هاي عميق مي‌شدند. بنابراين خلاقيت هنري، علت افسردگي در هنرمندان نيست، بلكه عامل پيش‌گيرنده از افسردگي در آنان است. هنرمند مي‌آفريند تا سرخورده و افسرده نشود. به‌عبارت ديگر هنرمندان به علت حساسيت آگاهانه و هوشياري فوق‌العاده خود بيشتر در معرض افسردگي قرار دارند، ولي از طرف ديگر پادزهر قوي‌تري براي روبه‌رو‌شدن با افسردگي در اختيار دارند. به قول چايكوفسكي، هنر چون گل‌هاي سرخي با ساقه‌هاي پر از خار است.
روزنامه«روزان» در يادداشتي با عنوان « گسترش رفتارهاي پر خطر» مي نويسد: در درمان رفتارهاي پرخطر در نوجوانان به هيچ عنوان رفتار قهري نتيجه بخش نخواهد بود و حتي ممكن است آسيب هاي جدي را براي افراد به دنبال داشته باشد. روان شناسي ابدا به رفتارهاي قهري اعتقاد ندارد. رفتارهاي قهري نه تنها كاري را از پيش نمي برد بلكه نوجوانان را جري تر مي كند. طبق نظريات روان شناختي به هر ميزان افراد تحت فشار قرار داده شوند، واكنش تندتري از خود نشان خواهند داد. بايد دانست كه امور ممنوعه مطلوبيت بيشتري پيدا مي كنند.
در ادامه اين يادداشت كه به قلم مجيد صفاري نيا روانشناس نگاشته شده است، مي خوانيم: زندگي در ايران براي كودكان خوب صورت نمي گيرد. زماني كه اين آموزش وجود نداشته باشد و در دوره هاي بعد نيز آموزش تكميلي صورت نگيرد، رفتارهاي پرخطر افزايش مي يابد. از ديگر سو واكنش هايي كه از سوي خانواده، مدرسه و جامعه فضا را براي نوجوان امن كند، كاهش پيدا كرده اند. به خاطر پايين آمدن استانداردهاي سلامت اجتماعي زمينه براي بروز رفتارهاي پرخطر افزايش مي يابد. زماني كه نوجوانان به خاطر سن حساس و عدم درك از مشكلات اتفاقي پيش رو ممكن است به خطرات موجود تن دهند.
طرح افزايش آگاهي دختران نوجوان درباره رفتارهاي پرخطر، هدف اجرايي اين طرح ذكر شده است. اين برنامه دختران نوجوان 10تا 19 ساله را هدف خود قرار داده است. در اين طرح بناست آموزش هايي براي دختران داراي رفتار پرخطر از طريق افراد همسان برگزار شود. با همكاري آموزش و پرورش نيز در اجراي اين طرح همكاري خواهد داشت.
روزنامه «صداي اصلاحات » در مطلبي با عنوان« لايحه اي براي دعانويس ها! » نوشت:لايحه سلامت روان، طرحي كه به منظور حمايت از حقوق بيماراني كه داراي اختلالات شديد رواني هستند، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي پيشنهادي با عنوان “لايحه سلامت روان” ارائه كرد كه اين موضوع در جلسات متعدد كميته تخصصي كميسيون امور اجتماعي و دولت الكترونيك دفتر هيئت دولت با حضور صاحب نظران حوزه هاي مختلف از جمله: روانشناسي، روانپزشكي، مددكاري اجتماعي و حقوقي مورد بررسي قرار گرفت . طرحي كه بعد از سال ها بالا و پايين و نوسان براي تصويب به دولت ارسال شد.
در ادامه اين گزارش مي خوانيم: آمار و ارقامي كه نشان مي دهد مردم جامعه ايراني حالا گريبان گير نوعي ديگر از مشكلات روحي هستند. آمار جهاني نشان مي دهد بيش از 300 ميليون نفر در جهان دچار افسردگي هستند و اين تنها يكي از اختلالات رواني رايج در سطح جهان است. كشور ما نيز همانند بسياري كشورها درگير مسائل جدي سلامت روان در جامعه است به طوري كه حدود يك چهارم جمعيت كشور و يك سوم جمعيت بالقوه فعال كشور دست كم از يك نوع اختلال رواني رنج مي برند. 800 هزار نفر در كشور از بيماري اسكيزوفرني رنج مي برند و سن ابتلا به اختلالات روان پريشي به 15 سال رسيده است.
*گروه اطلاع رساني
پژوهشم**9428**9131
ايرنا پژوهش، كانالي براي انعكاس تازه ترين تحليل ها، گزارش ها و مطالب پژوهشي ايران وجهان، با ما https://t.me/Irnaresearch همراه شويد.
تاریخ انتشار: ۲۶ فروردین ۱۳۹۷ - ۱۰:۲۰
تهران- ايرنا- كمبود آب در كشور، يكي از مهم ترين موضوع هايي به شمار مي رود كه از حالت هشدار به مرز تهديد جدي نزديك شده است تا جايي كه كارشناسان اين عرصه، جدال آينده بشر را بر سر آب مي دانند كه مهم ترين راهكار در اين زمينه ترويج اصول بهينه مصرف و آموزش هاي لازم محسوب مي شود.