تهران- ايرنا- عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران گفت: سكته هاي مغزي علل متعددي دارد كه شايعترين آنها جداشدن لخته خون از قلب است كه پس از جريان يافتن در خون به سمت مغز حركت مي كند.

به گزارش روز چهارشنبه گروه علمي ايرنا از بيست و پنجمين كنگره بين المللي نورولوژي و الكتروفيزيولوژي باليني ايران، دكتر محمدرضا قيني اظهار داشت: با توجه به اينكه مغز 20 درصد جريان خون قلب رو به سمت خود جذب مي كند، احتمال حركت لخته از قلب به سمت مغز زياد است كه در اين صورت با پيشروي اين لخته به سمت مغز، يكي از رگ هاي مغز مسدود شده و همين قطع ناگهاني خون، بخشي از مغز را دچار افت شديد خوني و نكروز مي كند و در نهايت سكته مغزي بروز مي يابد.
عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران گفت: انواع آريتمي هاي قلبي به ويژه آريتمي 'Atrial Fibrilation' از مهمترين مشكلاتي است كه موجب ايجاد لخته و سكته مغزي مي شود و به اين پديده آمبولي مغزي گفته مي شود.
دكتر قيني شايعترين علت سكته هاي مغزي را آمبولي مغزي دانست و اظهار كرد: شايعترين علت آمبولي مغزي، اختلالات ضرباني قلب است كه با افزايش سن، شيوع آريتمي قلب نيز بيشتر مي شود.
به گفته متخصص مغز و اعصاب، مي توان با بررسي نبض در پنج ثانيه متوالي و شمارش تعداد ضربان متوجه ضربان نامنظم قلب يا آريتمي AF شد كه همين بررسي ساده روشي براي پيشگيري از سكته هاي مغزي است.
وي با تاكيد بر درمان افراد مبتلا به آريتمي قلبي با خطر بالا، يادآور شد: افرادي كه آريتمي بدون علامت دارند، بايد بررسي شوند و احتمال خطر سكته در آنها طبق معيارهاي پزشكي ارزيابي شود؛ افراد با خطر بالا بايد 100 درصد تحت درمان قرار گيرند همچنين بيماران آريتمي AF همراه با علائم مغزي مانند ضعف عضله دست، اختلال تكلم و عدم تعادل بايد حتما درمان شوند.
عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران، يكي از مهمترين درمان هاي دارويي براي بيماران مبتلا به آريتمي AF را استفاده از داروهاي ضدانعقادي دانست و افزود: با وجود خطر خونريزي داروهاي ضدانعقادي، استفاده از آنها با نظارت و مراقبت زمينه هاي خونريزي براي اين بيماران و پيشگيري از سكته مغزي موثر است.
قيني با بيان اينكه دوز داروهاي ضدانعقادي بايد با توجه به رژيم غذايي و ساير داروهاي مصرفي تغيير كند، خاطرنشان كرد: داروهاي جديد با تاثير روي يك فاكتور انعقادي، احتمال خونريزي كمتري به همراه دارند و نياز به تغيير دوز مداوم ندارند اما نسبت به ساير داروها گران تر هستند.
علمي**1834