به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، با وجود ضرورت ها و الزاماتی كه در رابطه با فرزندپروری و حمایت از حقوق كودكان وجود دارد، اما گاه می بینیم كه حقوق آنها نادیده گرفته می شود.
با توجه به این مساله، این پرسش مطرح می شود كه تكلیف كودكی كه از طرف معتمدان و نزدیك ترین افراد به خود از جمله والدین، همكلاسی ها، معلمان و كارفرمایان مورد آزارهای كلامی - جسمی قرار می گیرد و در سایه خلاء های حمایت قانونی به سكوت در برابر آزارها واداشته می شود، چیست؟ كودك از چه راهی می تواند خشم و اضطراب خود را در بازه زمانی كوتاه ترمیم كند تا آن را سالیان سال بر دوش نكشد؟
به باور كارشناسان و آسیب شناسان اجتماعی اذیت و آزار كودكان با فقر، اعتیاد، ناهنجاری های روانی، ناآگاهی ها از روش فرزندپروری و بی توجهی و سهل انگاری رابطه مستقیمی سرعت دارد؛ مصداق های چنین فرضیاتی را در جامعه شاهد بوده ایم؛ آن چه در مورد دخترك معلول البرزی اتفاق افتاد و زیر آزار و اذیت پدر تا آستانه مرگ پیش رفت یا سه كودك ماهشهری كه دست و پا بسته زیر آفتاب سوزان با لب هایی چسب خورده روزگار می گذراندند كودكانی كه اگر رسانه ها به فریادشان نرسیده بودند، سرنوشتی نامعلوم در انتظار آنان بود.
**نقص قانون، بسترساز تدوین لایحه حمایت از كودكان
مطابق ماده 2 قانون حمایت از كودكان و نوجوانان، هر نوع اذیت و آزار كودكان و نوجوانان كه موجب شود به آنان صدمه جسمانی یا روانی و اخلاقی وارد شود و سلامت جسم یا روان آنان را به مخاطره اندازد ممنوع است. اما متاسفانه در قانون، برخی افراد برای آزار دادن مجاز شمرده می شوند همانند این كه پدر و جد پدری به دلیل این كه اولیای قهری كودك هستند، می توانند در بحث تربیت فرزندان از رفتارهای فیزیكی هم استفاده كنند و ذكر نشده كه پدر و جد پدری آیا مجاز به این برخوردها هستند یا خیر.
افزون بر این در قانون به خصوص در دایره های اجتماعی، درباره چگونگی رفتار با كودكان و جرم انگاری آنان، آنگونه كه باید پرداخته نشده = و آن چه در مورد حكم كودك آزاری یا تجاوز به عنف عنوان شده است كافی و بازدارنده نیست؛ در حالی كه غیر از مشكلات ژنتیكی كودك، هر رفتار و كنشی كه از كودكان سر می زند، به نحوه برخورد خانواده و جامعه با فرد بستگی دارد.
حوادث تكراری و دلخراش كودك آزاری، لزوم اصلاح قوانین مطابق با شرایط زمانه و مشورت روانشناسان، جامعه شناسان و مشاوران را دوچندان كرد و سرانجام در سال 1388، مسوولان امر در قوه قضاییه برآن شدند تا برای نخستین بار، لایحه ای با 54 ماده در خصوص حمایت از حقوق كودكان و نوجوانان تهیه و تدوین و به دولت دهم تقدیم كنند. این لایحه پس از بررسی، در سال 1390 به مجلس شورای اسلامی ارسال شد.
در این لایحه، به مواردی مانند سرپرستی، فرار از خانه، زندانی شدن والدین، خشونت مستمر، عدم ثبت ولادت، سو رفتار، نادیده‌گرفتن عمدی سلامت و بهداشت روانی و جسمی كودكان، ممانعت از تحصیل آنها، خرید و فروش كودكان و فعالیت مجرمانه به وسیله كودك اشاره شده است.
همچنین، در این لایحه پیش‌بینی شده است كه كودكان هم می‌توانند اعلام شكایت كنند و والدینی كه مرتكب جرم كودك‌آزاری می‌شوند از سرپرستی كودك خود محروم خواهند شد. در این لایحه در راستای حمایت از اطفال، این سن با دقت تعریف و مرز میان كودكی و بزرگسالی تعیین شده است. در این خصوص سن 18 سال تمام، مرز میان كودكی و بزرگسالی یاد شده و افراد زیر این سن می‌توانند از حمایت‌های این قانون بهره‌مند شوند.
**لایحه حمایت از كودك در پیچ و خم مجلس
با گذشت چند سالی كه از ورود این لایحه به مجلس شورای اسلامی می گذرد، خبرها حكایت از ارسال آن به صحن علنی مجلس دارد. در این باره، «ذبیح‌الله خداییان» معاون حقوقی قوه قضاییه به تازگی اعلام كرد: كمیسیون حقوقی و قضایی مجلس، لایحه حمایت از كودكان را بررسی و جهت تصویب به صحن علنی مجلس ارسال كرده است، امیدوارم هرچه زودتر این لایحه در صحن مطرح و به تصویب برسد.
با توجه به ضرورت هایی كه در خصوص حمایت از حقوق كودك مطرح است و همچننی نمونه هایی از آزار و اذیت كودكان در جامعه، انتظار می رود كه مجلس شورای اسلامی در كنار مسائل سیاسی، توجه خاصی به لایحه حمایت از حقوق كودك معطوف داشته و به این وسیله گامی مهم در مسیر تحكیم حقوق اجتماعی و سلامت و امنیت كودكان بردارد.
البته در صورت تصویب این لایحه، تنها در شرایطی می توان شاهد موفقیت این لایحه بود كه در كنار اجماع نظرات كارشناسان این حوزه، بر روند اجرایی شدن آن هم نظارت شود تا شاهد بهبود وضعیت حقوق كودكان باشیم. همچنین انتظار می رود نمایندگان مجلس همه جوانب و سازوكارهای لازم برای اجرای لایحه را در نظر گرفته و با نگاهی كارشناسی لایحه را نهایی كنند.
پژوهشم**9294**3050**
تاریخ انتشار: ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۷ - ۱۳:۲۳
تهران- ایرنا-سال های اولیه زندگی كودك نقش بسیار مهمی در روند رشد فیزیكی و پرورش فكری او دارد بر همین اساس می توان گفت رشد و تكامل مناسب كودك در دوران خردسالی، او را به بهترین شكل برای آغاز مدرسه و سال های بعد از آن آماده می كند. بسترهای این رشد و شكوفایی با ایجاد فضای مناسب تربیتی و حمایتی در كنار آموزش مهارت های فرزند پروری به والدین، مهیا می شود.