به گزارش گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ «توسعه صنایع دستی؛ زمینه ساز حمایت از كالای ایرانی؛ حمایت از گردشگری با رویكردهای توسعه محور و سامان بخشیدن به منابع آب از اولویت های اساسی كشور» از جمله مهمترین موضوعاتی است كه در مطبوعات امروز (یكشنبه) برجسته شده است.
**اشتغال و كارآفرینی در گرو پویایی صنایع دستی
یكی از افتخارهای هر ملت و كشوری، صنایع بومی و دستی آن به حساب می آید. هنرهای سنتی، مجموعه هنرهای اصیل، بومی و مردمی هر كشور است كه ریشه های عمیق و استوار در اعتقادها، آداب، عادات، رسوم، سنن و در مجموع فرهنگ معنوی جامعه دارد. ایران با گستره میراث تمدنی خود از صنایع دستی متنوعی برخوردار است كه تقویت و حمایت از آن به اشتغال و كارآفرینی منجر می شود.
روزنامه «قانون» در گزارشی با عنوان «غبار فراموشی بر بسته بندی هنر ایرانی» می نویسد: صنایع دستی، نامی آشنا برای همه ایرانیان است اما خالقان آثار و فعالان این صنعت چندان شناخته شده نیستند. همچنان كه در بسیاری از موارد، این افراد از حداقل‌ها نیز برخوردار نیستند. هر از گاهی، نمایشگاهی از آثار صنایع دستی در شهرها و استان‌ها برگزار می‌شود، مسئولان عكس یادگاری می‌گیرند و مردم هم خرید‌های خود را انجام می‌دهند. اما كسی نمی‌داند كه فعالان این صنعت در طول سال‌ها با چه مشكلاتی دست و پنجه نرم می‌كنند یا اینكه فقط بخش اندكی از سود و درآمد صنایع دستی نصیب آنان می‌شود. هنوز مشكلات این عرصه پابرجاست، گرچه صنایع دستی سهم بسیاری در آماردهی‌های مسئولان دارند. صنایع‌دستی حرفه‌ای است كه در آن هیچ محدودیت سنی و جنسی وجود ندارد. یك كودك هفت ساله در خانه می‌تواند با این كار امرار معاش كند تا یك پیرمرد 80ساله.
در ادامه آمده است: درایران در دهه اخیر، سرعت اوج‌گیری و روی آوردن مصرف‌كنندگان به محصولات بسته بندی شده و تاثیر مستقیم آن بر زندگی روزمره آنها، همچنین رقابت شدید تولید‌كنندگان علاوه بر راهبرد‌های بازاریابی و پیشرفت چشمگیر در زمینه چاپ، سبب پیشرفت این حوزه شده‌است. امرا... فرهادی، گرافیست و عضو هیات داوران دومین نمایشگاه دوسالانه آثار طراحان بسته‌بندی كشور، با تاكید بر اینكه انتظار داریم كسانی كه درآمدشان از تولید كردن به‌دست می‌آید، از كپی‌كاری و نگاه «سرسری» و «بزن‌دررویی» دست بردارند، تصریح كرد: «امید است بازار تا اندازه‌ای گسترش یابد كه تولید‌كنندگان متوجه اهمیت بسته‌بندی شوند، چراكه توسعه ماركتینگ نیازمند توجه به بسته‌بندی است».
روزنامه «جوان» در یادداشتی با عنوان «پیشكسوتان صنایع دستی جلای وطن می كنند!» به قلم حسن روانشید روزنامه نگار پیشكسوت نوشت: كارگاه‌هایی كه روزگاری نه‌چندان دور جای سوزن انداختن نداشتند و تمام طول روز و شب شاهد صدای دلنواز ضربه چكش بر قلم بودند تا نقش خیال را بر نقره منعكس كند، حالا در سكوت مطلق سیر می‌كنند و تنها گاهی صدای جیك‌جیك گنجشكان و معو معوی گربه‌هایی به گوش می‌رسد كه در آنجا لانه گذاشته یا مسكن گزیده‌اند به گوش می‌رسد اما استادكارانی كه هركدام چند كارگاه و تعدادی از این هنرمندان قلمزن را مدیریت می‌كردند، اموال خود را به حراج گذاشته‌اند تا شاید بتوانند جلای وطن كرده و اكثراً به تورنتو در كانادا بروند تا در آنجا بساط قلمزنی و فروش آثار هنری نقره خود را پهن كنند. شاید مسئولان و به خصوص سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی در حالی كه موفقیت چندانی در جذب ایرانگردی نداشته‌اند این گونه نعل وارونه می‌زنند تا به جای ترغیب در ورود گردشگران و توریست‌های خارجی، هنرمندان را تشویق كنند تا به آن سو مهاجرت كنند! رئیس اتحادیه صنایع دستی اصفهان می‌گوید: پس از فرار مغزها شاهد هجرت صنعتگران صنایع دستی از كشور و به خصوص اصفهان هستیم! حالا با این چالش چگونه امكان استفاده از فناوری‌های جدید برای بهبود وضعیت تولید در تركیه وجود دارد اما در ایران نه؟!
در ادامه می خوانیم: هم‌اكنون تعداد هنرمندان قلمزنی كه در این سال‌ها از اصفهان مهاجرت كرده و هر یك در گوشه‌ای از دنیا مشغول كار شده‌اند بیش از سایر رشته‌هاست. وقتی 800 كارگاه نقره‌كاری در این شهر با مشكلاتی همچون محدودیت‌های گمركی در صادرات و به‌روز نبودن فناوری برای زیرساخت در تولید و معضلات متعدد روبه‌رو می‌شوند هنرمندان و به خصوص صاحبان این كارگاه‌ها برای امرار معاش چاره‌ای جز مهاجرت نمی‌بینند.
روزنامه «ایران» در گزارشی با عنوان «بازگشت به دوران طلایی شالبافی در كرمان» آورده است: صنعت یكهزار ساله شالبافی كرمان اكنون پس از 14دهه كه به فراموشی سپرده شده بود به دست خیرخواهان دولت تدبیر و امید دوباره احیا و نفسی جانبخش در آن دمیده شده است و درحقیقت می‌توان گفت كه نهضت و قیام امید آفرین صاحبان این حرفه در عصر كنونی به منظور ایجاد اشتغال پایدار و چرخیدن پاشنه اقتصاد بر داشته‌های داخلی آغاز شده است.شال كرمان در گذشته زینت بخش لباس دولتمردان ایرانی و سوغاتی ارزشمند و كالایی گرانقیمت به شمار می‌رفته چنانكه در فهرست اموال یكی از خلفای عباسی (المكتفی) در سال 333 هجری قمری از 18 هزار طاقه شال كرمان نام برده شده است. «سید محمدعلی گلاب‌زاده» رئیس مركز كرمان شناسی، شال را یكی از صنایع دستی ارزشمند و معتبر تاریخی استان كرمان معرفی كرد و افزود: تلگرافچی فرنگی در سال 1297 هجری قمری وقتی به كرمان سفر كرد، بیان كرد كه 15 هزار نفر به طور مستقیم به كار شالبافی مشغول بوده‌‌اند یا اعضای هیأت بازرگانی كه حدود 1904 میلادی از بریتانیا به جنوب ایران سفر كردند میزان تولید شال كرمان را 60 هزار لیره استرلینگ (360 هزار تومان) برآورد كردند كه اگر به قیمت امروز محاسبه شود چند هزار میلیارد تومان ارزش شال‌‌های آن زمان در كرمان بوده است.
در ادامه می خوانیم: محسن میراحمدی هنرمند با سابقه شالبافی كرمان نیز گفت: قریب به دو سال گذشته اداره كل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تعدادی دار و مواد اولیه به صورت رایگان در اختیار هنرمندان رشته شالبافی قرار داد كه متأسفانه به‌دلیل نبود بازار فروش، هنرمندان دلسرد شده و بار دیگر شالبافی از رونق تولید افتاد و در حال حاضر تعداد كمی به تولید شال می‌پردازند.میراحمدی با اشاره به اینكه كهنسال‌ترین هنرمند شالبافی كرمان 80 سال دارد، تصریح كرد: این هنرمند به علت علاقه خود به این هنر سنتی همچنان به تولید شال می‌پردازد.
**حمایت از گردشگری با رویكردهای توسعه محور
گردشگری صنعتی پویا در جهان بوده كه به عنوان یكی از پایه‌های توسعه و رشد اقتصاد و فرهنگ، از اهمیت روزافزون و تأثیرگذاری فراوان برخوردار است و رونق آن به حفظ داشته‌ها و غرور ملی كشور منجر می شود. از این رو حمایت از این صنعت با رویكرد توسعه محور و با استفاده از ابزار دانش و فناوری می‌تواند زمینه های توسعه كشور را مهیا كند.
روزنامه «آرمان» در گزارشی با عنوان «گردشگری؛ نفت فردای ایران» می نویسد: یكی از ظرفیت‌های بزرگ كشور ما كه توانایی ایجاد تعداد بسیار زیادی شغل و ارز آوری به داخل كشور را دارد، صنعت گردشگری یا توریسم است. بر اساس آماری كه سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) منتشر كرد، ایران رتبه دهم جاذبه‌های باستانی و تاریخی و رتبه پنجم جاذبه‌های طبیعی را در جهان داراست. این درحالی است كه بر اساس آمارهای همین سازمان، ایران در سال 2015 در رتبه 52 جهان با درآمدی بیش از 5 میلیارد دلار، جای گرفته است. همچنین كشور ما در شاخص اولویت بخشی به بخش گردشگری در سال 2017 در رتبه 93 جهان قرار دارد؛ این یعنی، با وجود این كه تمام ارگان‌ها به نقش بزرگ این صنعت در رونق اقتصادی و اشتغال معترف‌اند، اما تلاش زیادی برای رشد آن نمی‌كنند. عواملی مانند تبلیغات ضعیف و شناسانده نشدن كشور ما به سایر مردم جهان، اخبار منفی و تنش‌های سیاسی و برخی محدودیت‌های اجتماعی و مذهبی و از همه مهم‌تر نبود زیر ساخت‌های مناسب برای این صنعت، مانند هتل‌های كافی و كارآمد، سبب ضعف كشور ما در گردشگری شده است.
در ادامه آمده است: سازمان جهانی گردشگری تعداد گردشگران در سال 2020 میلادی را بالغ بر 1.6 میلیارد نفر برآورد میكند، یعنی تا 3 سال دیگر تقریبا یك چهارم جمعیت كره زمین از كشورهای مختلف بازدید خواهند كرد. از بحران اقتصادی سال 2009 به بعد گردشگری هر ساله آمار صعودی داشته و با رشد قابل توجهی همراه بوده است. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد تا چند سال آینده از هر 10 شغل یكی مرتبط با گردشگری باشد. با توجه به موج عظیم گردشگری كه در سطح جهان به راه افتاده است و احتیاج مبرم كشور ما به درآمدزایی ارزی و ایجاد شغل در آمار و تعداد بالا به نظر می‌رسد یكی از بهترین فرصت‌ها برای جهش اقتصادی و رونق وضعیت كشور توجه و همكاری همه‌جانبه نهادها و مردم به گردشگری باشد؛ فرصت و درآمدی كه عملا می‌تواند نفت فردای ایران، قلمداد شود و جایگزین مناسبی برای خام فروشی.
روزنامه «دنیای اقتصاد» در یادداشتی با عنوان «5 اتفاق دیجیتالی دگرگون كننده بازاریابی گردشگری» به قلم لیلا حامدی مدرس و مشاور گردشگری نوشت: به‌طور كلی شبكه‌های اجتماعی راه ارتباطی بسیاری از كمپانی‌ها را با بازار هدف اساسی تغییر داده‌اند، خصوصا رشد روز افزون استفاده از اینترنت و افزایش محبوبیت شبكه‌های اجتماعی توانسته بازاریابی سفر را در بخش مهمان‌نوازی و گردشگری متحول كند؛ از جست‌وجوی مقاصد بالقوه گردشگری كه حداقل بتواند یكبار توسط افراد جدید انتخاب شود تا راه‌های جدیدی كه مصرف‌كنندگان از رسانه‌های اجتماعی برای تصمیم‌گیری‌های خرید خود استفاده می‌كنند یا تاثیر بر اولین تا آخرین روش‌های بازاریابی گردشگری.
در ادامه می خوانیم: شبكه‌های اجتماعی، بازاریابی گردشگری را از طریق 5 روش دگرگون كرده‌اند: تغییر جست‌وجوی سفر، رشد اشتراك‌گذاری اجتماعی، افزایش خدمات‌دهی به مشتریان، تغییر شكل آژانس‌های مسافرتی، تغییر برنامه‌های وفاداری. همانطور كه بسیاری از بازاریابان مطلع هستند، یافتن مشتریان جدید بسیار هزینه‌برتر از حفظ مشتریان فعلی است. بسیاری از مشتریان از تاثیرگذار بودن زیاد نظراتشان در شبكه‌های اجتماعی به‌خوبی آگاه هستند. بیش از 25 درصد اینفلوئنسرها كه در برنامه‌های وفاداری مشتریان شركت می‌كنند، به‌طور قطع مطلبی درباره امتیاز وفاداری مشتریان دارند.
روزنامه «ابتكار» در مطلبی با عنوان «منطقه ویژه گردشگری نور به توسعه پایدار منطقه كمك می كند» به نقل از علی شادمان فرماندار شهرستان نور نوشت: راه اندازی منطقه ویژه گردشگری در چمستان نور سبب توسعه پایدار و جذب بیشتر گردشگران به استان مازندران می شود. در حال حاضر طراحی و جانمایی این منطقه به صورت كامل با در نظر گرفتن تمام امكانات از جمله جایگاه ها، محل های اقامتی، هتل، پارك، و مراكز ورزشی و تفریحی انجام شده است. مساحت این منطقه 400 هكتار است. ضمن اینكه دیوار كشی این منطقه انجام شد و به دنبال ایجاد بسترهای لازم دیگر در این منطقه هستیم.
در ادامه می خوانیم: این شهرستان با مشكل تامین آب كشاورزی مواجه نیست ولی باید دستگاه های مربوطه در نحوه توزیع عادلانه آب مدیریت لازم را داشته باشند تا شاهد بروز تنش در توزیع نباشیم. اعلام خروج آمریكا از برجام و اتخاذ تحریم ها چیز تازه های نیست ، جمهوری اسلامی ایران از بدو پیروزی انقلاب اسلامی تاكنون درتحریم امریكا بوده است و باید از این موقعیت همانند گذشته در جهت توسعه و پیشبرد كشور بهره ببریم.
**سامان بخشیدن به منابع آب از اولویت های اساسی كشور
استفاده مطلوب از آب در ایران هنوز به شكل یك فرهنگ جایگاه خود را در میان افراد جامعه پیدا نكرده است و باید در این زمینه فرهنگ سازی انجام داد. هر چند اقدام هایی هم كه برای سامان بخشیدن به تامین منابع آبی انجام شده باید ناظر بر مدیریت تولید و عرضه آن باشد تا بتوان در كیفیت و استفاده از آب مصرف بهینه را داشت.
روزنامه «اعتماد» در مطلبی با عنوان «غیبت جامعه مدنی در مدیریت منابع آب موجب اقتدارگرایی دولت‌ها می‌شود» در گفت وگو با علی اصغر سعیدی استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تهران می نویسد: باید درباره بحران محیط زیست نكته‌ای بگوییم. اگر بپذیریم كه این بحران جدی است و نظر كسانی را بپذیریم كه معتقدند كمبود آب جدی است و باید برایش هم برنامه بلندمدت و هم برنامه فوری تنظیم و اجرا شود؛ به نظر من اگر این را جدی نگیریم ممكن است با مشكل اساسی مواجه شویم. در تاریخ ایران بحثی است كه ایران شیوه تولید آسیایی داشته كه این تولید آسیایی بر اساس كمبود آب شكل می‌گرفته است. در واقع كمبود آب موجب شده نظام سیاسی خاصی به وجود بیاید. این نظام سیاسی دولتی را به وجود آورده كه به خاطر كنترلش بر آب و تقسیم آن به دولتی اقتدارگرا تبدیل شده است.
در ادامه این گفت وگو می خوانیم: در تاریخ معاصر ایران اگر با این مساله روبه‌رو شوید این امكان وجود دارد كه اگر بحران آب را جامعه مدنی جدی نگیرد این مساله به نوعی اقتدارگرایی جدید در جامعه ایران منجر شود. چون جامعه مدنی به مساله آب و تقسیم آب توجه جدی نمی‌كند؛ دولت مجبور می‌شود در غیاب جامعه مدنی، در مناسبات تقسیم آب مردم دخالت كند و این وضعیت به اقتدارگرایی دولت منجر شود. معمولا در دنیا وقتی با یك مساله جدی روبه‌رو می‌شوند كه دولت هم حاضر نیست اقدامی كند؛ انجمن‌های محلی كه من از آنها به عنوان جامعه مدنی یاد می‌كنم، سعی می‌كنند مساله را حل و فصل كنند.
روزنامه «جام جم» در یادداشتی با عنوان «ضرورت استفاده از آب بازیافتی» به قلم محمدحسین بازگیر رییس محیط زیست تهران می نویسد: كارواشها به واسطه شكل كارشان، آب مصرف می‌كنند و باید به سویی بروند تا این مصرف را به حداقل برسانند. از طرفی در شست‌وشوی خودروها، هم فلزات سنگین و هم انواع هیدروكربن‌ها، چربی و مواد نفتی و سایر آلاینده‌ها كه بعضا مواد سمی هستند به فاضلابشان اضافه می‌شود.بنابراین فاضلاب این واحدها باید به استانداردهایی برسد، تصفیه و سپس اجازه داده شود تا وارد آبهای زیرزمینی، معابرعمومی یا آبهای سطحی شود.تاكنون240 كارواش را در شهر تهران شناسایی كردهایم كه پایش همه آنها در دستور كار است. حدود یك ماه است كه این پایش با جدیت آغاز شده و تا سر و سامان گرفتن فاضلاب كارواش ها ادامه مییابد.
در ادامه این یادداشت آمده است: در واقع آنچه اداره محیط زیست دنبال میكند، ایجاد حس مسئولیت در این واحدهای صنفی برای پذیرش مسئولیت در قبال فاضلاب تولیدیشان است. همچنین بازچرخانی آب در كارواشها از اولویتهای موردنظر است كه امیدواریم اینها به مرحله تصفیه فاضلاب، استانداردسازی آن و استفاده از آبهای بازیافتی برسند.
روزنامه «ابتكار» در گزارشی با عنوان «معمای آب پایتخت» نوشت: مسئله آلودگی هوا و ترافیك كلان شهر تهران موضوعاتی هستند كه به دلیل تكرار زیاد روزانه، حساسیت شهروندان نسبت به آنها كاهش یافته است ولی مسئله ای مثل آلودگی آب شرب تهران موضوعی است كه هرچند احتمال و شائبه های وجود آن از دهها سال پیش مطرح بوده است ولی به دلیل كمتر دستمالی شدن این موضوع همچنان تازگی دارد و از حساسیت بالایی برخوردار است. هر چند كه مثل آلودگی هوا به چشم نمی آید ولی احتمال وجود آن و صحبت های ضدونقیض مسئولان در تایید و تكذیب وجود آلودگی در آب شرب تهران طی سال های مختلف، به این نگرانی ها دامن می زند. پس در این صورت تنها با دادن آگاهی به مردم و داشتن صداقت است كه می توان تبعات آن را به حداقل رساند.
در ادامه می خوانیم: خبر وجود نیترات در آب شرب تهران و برخی آلودگی های دیگر از جمله الودگی میكروبی خبری است كه از سوی برخی مسئولان گاهی تایید می شود و از سوی مرجعی دیگر و با مصاحبه ای تكذیب می شود و فضایی ناشفاف و عاری از صداقت در جامعه به وجود می آورد كه مردم در قبال مسئله ای به این مهمی تكلیفشان را ندانند. با اظهارنظرهای ضد و نقیض مسئولان دستگاه های اجرایی مربوطه، اعم از وزارت نیرو، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی، شهرداری و شركت آب و فاضلاب استان تهران، گاه خبر از سلامت آب تهران داده و برای آن وضعیت سفید به معنای سلامت آب اعلام می كنند اما گاهی نیز آن را آلوده به نیترات دانسته و نسبت به میزان آلودگی موجود در آب مصرفی پایتخت نشینان هشدار می‌دهند.
پژوهشم**9370**9131
تاریخ انتشار: ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۷ - ۰۹:۵۴
تهران- ایرنا- صنایع دستی نمادی از فرهنگ و هویت این مرز و بوم كهن محسوب می شود كه دارای جنبه های فرهنگی و اقتصادی است. از این رو با برنامه ریزی و ارایه طرح های جامع در رفع مشكل های هنرمندان این حوزه می توان در جهت حمایت از كالای ایرانی گام برداشت.