شيراز- ايرنا - بخشي از سخنان مديركل فرهنگ و ارشاد اسلامي فارس درآيين معارفه خود نشانگر پيوند دوجانبه اين اداره با فرهنگوران است؛جايي كه او گفت: با كمك فرهنگوران مي‌توان جاني دوباره به فرهنگ و هنر بخشيد و ايجاد و حفظ حلقه اعتماد مهمترين دغدغه فرهنگي فارس است.

شامگاه 29 ارديبهشت‌ 97 صابر سهرابي به عنوان مدير كل جديد فرهنگ و ارشاد اسلامي معرفي و مراسم توديع و معارفه با حضور اهالي فرهنگ و مسئولان استاني و كشوري در شيراز برگزار شد.
در اين آيين مديركل جديد فرهنگ و ارشاد اسلامي فارس اعلام كرد:براي خدمت به فرهنگ و هنر استان فارس تمام قد ايستاده‌ام و خاك درگه اهل هنر شدن، جز با عشق و دلدادگي نشايد و براي رسيدن به چنين عشقي بايستي جان در آستين داشت و با كمك و انديشه‌هاي بزرگان هنر و فرهنگ استان گرد و غبار بي مهري را از رخ فرهنگ خواهيم زدود.
سهرابي معاون پيشين مطبوعاتي اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامي فارس و نيز مشاور اسبق استاندار فارس و رئيس روابط عمومي و بين‌الملل استانداري فارس بوده است.
در اين ميان هنرمندان و نيز اهالي فرهنگ فارس طي سال‌هاي گذشته همواره با بيان مطالبات خود خواستار پيشرفت و نيز حل مسائل از طريق هم‌ افزايي بوده‌اند.
آنان در گفت و گو با ايرنا اظهار داشتند: هنرمندان در حوزه‌هاي زيرساختي، نظارتي و حمايتي خواسته‌ هايي دارند كه عنوان كردن آن‌ها مي‌تواند به ‌مثابه نقشه راه، مديريت جديد را با سرعت به جايگاه مطلوب برساند.
براساس ارزيابي از سخنان هنرمندان فارس به‌ نظر مي‌رسد بخش فرهنگي و هنري استان بيش از همه نيازمند ساماندهي و يكدستي و از بين بردن فاصله‌ها و موازي‌ كاري‌هاست.
به ثمر رساندن پروژه‌هاي ناتمام و توزيع عادلانه امكانات زيرساختي، تلاش براي جذب بودجه تخصصي در عرصه‌هاي مختلف هنر و نيز يافتن راه ‌حل براي مشكلات مالي و بيمه‌اي هنرمندان مي‌تواند تحولي اساسي در رونق‌بخشي به فعاليت‌هاي هنري فراهم آورد و در اين ميان مديركل جديد فارس وارث وظايفي دشوار و مهم است.

** تئاتر فارس و نبود بودجه اختصاصي و كمبود فضاي تمرين
كارگردان تئاتر و پيشكسوت اين هنر در فارس با بيان اينكه براي حمايت از تئاتر نيازمند بودجه اختصاصي هستيم‌ گفت: اگر بتوان بودجه‌اي براي تئاتر اختصاص داد كه براساس تشكيلاتي نظارتي براي اجراي آثار، به هنرمندان داده شود و بدين‌ترتيب از آثار فاخر و با كيفيت در عرصه نمايش حمايت مالي صورت گيرد، همه گروه‌ها براي ارائه نمايشي باارزش‌هاي هنري مطلوب تلاش مي‌كنند و اندك‌اندك آثاري درخور خلق مي‌شود كه مي‌تواند مخاطب را جذب كند و به هنر تئاتر رونق بخشد.
احمد سپاسدار در مصاحبه با ايرنا همچنين بر ضرورت ايجاد هم‌افزايي همه دستگاه‌هاي متولي همچون اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامي با آموزش و پرورش و رسانه ها در اعتلاي هنر نمايش تأكيد كرد.
وي بيان داشت: اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامي فارس نمي‌تواند بتنهايي در مسير فرهنگ گام بردارد و در اين راه نيازمند جذب همياري همه سازمان‌ها و نهاد‌هايي است كه در اين عرصه از ظرفيت‌هاي كافي برخوردار هستند و مي‌توانند با تعامل به رشد هنر كمك كنند.
وي گفت: تئاتر فارس همچنان مشكلاتي براي اجرا در تالار حافظ و همچنين بلك ‌باكس‌ها يا جعبه ‌سياه‌ها (Black box) دارد و سالن‌هاي نمايش استان نيازمند تجهيز و به‌ روز شدن امكانات هستند.
حميد وامق هنرمند تئاتر فارس نيز درباره نامناسب بودن فضاي تئاتر گفت: بايد اذعان داشت تئاتر شهر مكان خوبي براي تمرين است نه براي اجرا؛ زيرا اين مكان ازنظر فرهنگي محيط مناسبي براي اجراي تئاتر نيست و همچنان نيازمند فرهنگ‌سازي است و مخاطبان انديشمند تئاتر ترجيح دهند تئاتر را در سالن‌هايي ببيند كه از نظر فرهنگي با مفهوم هنر تطابق بيشتري داشته باشد و از منظري ديگر، مشكل ديگر تئاتر شهر نبود پاركينگ است كه حضور مخاطبان را كمرنگ كرده و رغبت آن‌ها را براي تماشاي تئاتر در اين مكان كم مي‌كند.
وي نامطلوب بودن آمار فروش تئاتر فارس را به دلايلي همچون ظرفيت كم سالن‌ها و مشكلات جذب مخاطب مرتبط مي داند و معتقد است: وضعيت فروش تئاتر همچنان مطلوب نيست زيرا از سويي هزينه‌هاي توليد بسيار زياد است و از ديگر سو ظرفيت اندك سالن‌ها كفاف مخارج آن را نمي‌دهد به همين دليل حضور حاميان فرهنگي براي ساخت و احياي بخش اقتصادي تئاتر بسيار با اهميت است.

** خموشي شوق
ابوالفضل فرهادي كارگردان تئاتر نيز گفت: مشكلات اقتصادي فعالان تئاتر باعث شده بسياري از افراد با استعداد، شور و اشتياق خود را براي توليد تئاتر از‌دست دهند و اينگونه شاهد ركود و بي‌انگيزگي در تئاتر شيراز شده‌ايم. توليدات امروز تئاتر شيراز در كمترين زمان ممكن با حداقل امكانات در پلاتوهاي كوچك و بي‌كيفيت نمايشي توليد مي‌شود و به دليل نبود تماشاخانه‌هاي مناسب و كم، در كمترين زمان، معمولاً در بازه 10 تا 15 شب، به اجرا در‌ ‌مي‌آيد و در نهايت موجب وضعيت نامطلوب درآمدي و عدم بازگشت سرمايه مي‌شود.
وي در مصاحبه با ايرنا عنوان كرد: با توجه به تنگناهاي مالي فراروي دولت، اندك بودجه حمايتي گروه‌هاي نمايشي نيز قطع شده است، هرچند ناتواني گروه‌هاي نمايشي در توليد اثر باكيفيت و نيز جذب سرمايه و حمايت مالي از جانب ساير ارگان‌ها و حتي نهادهاي متولي فرهنگ نيز عاملي بسيار مهم به‌شمار مي‌رود.

** چشم ‌انداز درازمدت نجات‌ بخش هنر
اين كارگردان تئاتر مي‌افزايد: نبود آموزش صحيح در عرصه تئاتر فارس نيز از ديگر معضلاتي است كه بر اقتصاد اين هنر تأثير مي‌گذارد همچنين بايد به سياست‌هاي فرهنگي غلط و سليقه‌اي مديران و برنامه‌ريزان هنري نيز اشاره كرد كه بدون داشتن چشم‌انداز درازمدت و هدف‌گذاري مشخص با عزل و نصب مديران متولي فرهنگ و هنر دستخوش تغييرات بسيار شده‌اند.
او هنرمندان را فاقد پشتوانه اجتماعي و مالي مي‌داند و عنوان مي‌كند: مشكلات جامعه هنرمندان، همچون بيمه آن‌ها، تنها با وعده حل نمي‌شود و نيازمند سرمايه‌گذاري است. سرمايه‌گذاري در حوزه فرهنگ و هنر راه مبارزه با تهاجم فرهنگي است و از آسيب‌هاي فرهنگي و اجتماعي و روحي‌ رواني جلوگيري مي‌كند.
نداشتن سهميه‌ اي درخور در بخش رقابتي جشنواره فجر طي سال‌هاي گذشته نشان از فاصله بسيار اين هنر با شهر‌هاي مطرح در هنر نمايش دارد. معضلاتي همچون نبود پرديس‌هاي تئاتري و عدم همكاري و سرمايه‌گذاري بنيادين نهاد‌هايي همچون شهرداري با اداره ارشاد در هنر تئاتر، شيراز را از بسياري امكان‌ها براي پيشرفت بازداشته‌ است.

** سكون در هنرهاي تجسمي
در حوزه‌ هنر‌هاي تجسمي نيز آمار اندك فروش هنرمندان را با مشكلات مالي مواجه كرده است كه نتيجه آن ترك شيراز است. شمس‌الدين غازي هنرمند شيراز در اين باره به ايرنا گفت: جامعه هنرهاي تجسمي شيراز دچار سكون هنري و فاقد جريان است، ‌مانند بركه‌اي كه با انداختن يك سنگ، تنها چند موج كوچك گذرنده در آن ايجاد مي‌شود.
غازي به كوچ هنرمندان هنر معاصر از شيراز به تهران اشاره كرد و در اين باره گفت: هنرمندان برجسته هنر معاصر شيرازي در اين شهر زندگي نمي‌كنند و به همين دليل شيراز از جريان غالب هنر معاصر به دور افتاده است همچنين جشنواره‌هاي گوناگون تجسمي تنها به ‌مثابه نمونه‌هاي كوچكي از آنچه در تهران برگزار مي‌شود به‌شمار مي‌روند. ممكن است با برگزاري نمايشگاه‌ها مخاطبان با هنرمندان هنر معاصر بيشتر آشنا شوند ‌اما براي ايجاد جريان هنري همچنان به فعاليت‌هاي بيشتر هنري نياز است.

** فعاليت گالري‌ها
او در اين باره افزود: شيراز هنرمنداني چيره ‌دست دارد كه در جهان شناخته ‌شده هستند و آثارشان مورد توجه است اما همين هنرمندان در شيراز فعاليتي نمي‌كنند كه شايد بتوان نقطه ضعف اين موضوع را به گالري‌ها معطوف دانست زيرا نظارت كافي براي تعيين سطح آثار ارائه شده در گالري‌ها وجود ندارد و برخي آثار با درجه هنري ضعيف در گالري‌ها به نمايش در مي‌آيد كه فضاي هنري را از جريان باكيفيت هنري دور مي‌دارد.
غازي بر ضرورت نظارت بر فعاليت گالري‌ها تأكيد كرد و گفت: برخي گالري‌ها با جريان هنري پرمخاطب مركز ارتباطي ندارند كه نتيجه‌اش به حاشيه رفتن هنرمندان توانمند است كه آن‌ها را به دليل ديده نشدن آثارشان به مهاجرت به تهران مي كشاند و جريان هنري اين شهر را راكد و البته پرحاشيه مي‌كند و همچنين از ارزش يك گالري براي هنرمندان كم مي كند و بدين‌ترتيب بسياري از همين هنرمندان حاضر نيستند آثار خود را در جايي به نمايش درآورند كه فاقد ارزش‌ سنجي است.

**نياز به كيفيت ‌سنجي و استاندارد معتبر
محمدعلي مسجدي هنرمند عرصه موسيقي گفت:نبود سيستم كيفيت‌ سنجي و نبود استاندارد معتبر موجب نابساماني اقتصادي در هنر شده است و
او ادامه داد: اين موضوع باعث شده بار اصلي اقتصاد هنر روي دوش مخاطب بيفتد و مخاطب هم با نگاهي محدودتر به هنر نگاه مي‌كند و كمّي گرايي جاي كيفيت را گرفته و تنبلي به فضاي هنري تزريق شده است از سوي ديگر چون هنرمند به مخاطب وابسته مي‌شود نيازي به تلاش بيشتر براي ارائه اثر هنري باكيفيت‌ تر نمي‌بيند.
مسجدي يكي از مشكلات حوزه اقتصادي موسيقي را در شيراز توجه به كميت به جاي كيفيت مي‌داند كه حاصل نبود نظارت كافي بر فعاليت آموزشگاه‌هاست و عنوان مي‌كند: فضاي فعلي به صورت هدفمند به ‌سمت بي‌ كيفيت‌ شدن مي‌رود.
او بيان كرد: آموزشگاه‌هايي هستند كه با تبليغ پرهنرجوترين آموزشگاه جنوب كشور، مردم را جذب مي‌كنند و به جايي رسيده‌ايم كه اين شعار ما را جذب مي‌كند و اين موضوع نشان مي‌دهد كه كميت، اثر هنري و مخاطب را ارزش‌گذاري مي‌كند و ساماندهي آموزشگاه‌هاي هنري از مهم ‌ترين نياز‌هاي استان به شمار مي‌رود.

** تالار مركزي شيراز، رؤياي هنرمندان فارس
معضل تالار مركزي شيراز كه همواره منبع اميدبخشي مسئولان طي دهه گذشته بوده است، به‌ آرزوي ديرين اهالي هنر فارس بدل شده است.
تالار مركزي شيراز در زميني به مساحت 18هزار متر مربع و زيربناي 20 مترمربع يكي از پروژه‌هاي دنباله‌دار شيراز است كه تاكنون سه استاندار و دو مديركل و دو دولت قول ساخت و بهره‌برداري آن را به جامعه هنرمندان و مردم فارس داده‌اند.
اين پروژه براي اولين بار در سال 1390 با وعده ساخت سالن همايش دو هزار نفري با زير بناي 4هزار متر،‌گالري نمايش آثار هنري، اتاق مخصوص تمرين موسيقي و تئاتر، كارگاه ساخت دكور، كتابخانه تخصصي، فضاي نگهداري ادوات موسيقي و در زمان وزارت سيد محمد حسيني در محل سيلوي شيراز كلنگ‌ زني شد و در مهرماه 1392 كلنگ اين مجموعه براي دوم به زمين خورد و از آن زمان تاكنون وعده‌هاي بسياري براي ساخت آن داده شده است و اين در حالي است كه كمبود تالارها و نيز كمبود امكانات آن‌ها و به ‌روز نبودن تجهيزات دست هنرمندان را براي اجراي برنامه‌هاي هنري بسته است.
حل معضل ساخت اين تالار مي‌تواند از مهم‌ ترين دستاورد‌هاي اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامي فارس باشد.

** تعدد انجمن‌ها، سردرگمي هنرمندان
مشكل ديگر در حوزه فرهنگ و هنر تعدد انجمن‌هاي هنري است براي مثال هم‌اكنون در فارس هم انجمن سينمايي جوان فعال است هم انجمن فيلم و عكس و هم انجمن فيلم كوتاه كه اين تعدد متولي از سويي باعث هدررفت بودجه مي‌شود و از سوي ديگر بر كيفيت مطلوب ارائه برنامه‌هاي فرهنگي تأثيرگذار است و همچنين هنرمندان را براي رسيدن به خواست‌ها و نياز‌هاي خود با سردرگمي و اتلاف وقت مواجه مي‌كند؛ علاوه براين تعدد انجمن ها موازي‌كاري‌ها را افزايش مي‌دهد.

** روزنامه‌هاي فارس در حال تعطيلي
در حوزه فعاليت رسانه‌ها و مطبوعات فارس، به ‌تازگي هفت روزنامه از هشت روزنامه شيراز اعلام كرده‌اند كه در آستانه تعطيلي قرار دارند.
اين موضوع بر اساس كاهش شديد يارانه كاغذ و گراني آن و همچنين هزينه‌هاي گزاف تأمين مواد اوليه چاپ، افزايش 20درصدي دستمزد‌ها، عدم وصول مطالبات بموقع اشتراك اداره‌ها و درنتيجه افزايش هزينه‌هاي چاپ هر نسخه روزنامه اعلام شده است و اين روزنامه‌ها را بدهكار كرده است.
در صورت تعطيلي روزنامه‌ها دستكم هزار تن به ‌صورت مستقيم يا غير مستقيم بيكار خواهند شد.
مديران مسئولان روزنامه‌ها مي گويند كه اگر كاغذ روزنامه در زمره كالاهاي اساسي قرار گيرد بسياري از مشكلات آنان حل خواهد شد‌ همچنين تغيير سياست‌هاي اساسي دولت در برخورد با روزنامه‌ها و نيز اعطاي مجوزها از ديگر راه‌هاي گذر از اين مشكل نام برده شده است.

** كتاب و معضل ناشران
در حوزه كتاب نيز شيراز كه همواره با عنوان پايتخت ادبي ايران شناخته مي‌شود، تاكنون جز مقام سومي در سال 1395 در جشنواره پايتختي كتاب ايران، به مقامي شايسته دست نيافته است و اين موضوع نشان‌دهنده ضرورت هم‌افزايي دستگاه‌ها و ايجاد پرونده‌اي خلاقانه براي شركت در دوره‌هاي پيش روست.
قاچاق كتاب نيز از دغدغه‌هاي ناشران در اين حوزه به شمار مي‌رود. داريوش نويدگويي ناشر با سابقه استان فارس با ابراز نگراني درباره افزايش روند انتشار زيرزميني كتاب گفت: برخي افراد سودجو كتاب هاي ناشران مختلف را به صورت زيرزميني چاپ مي كنند و زير قيمت در بازار به فروش مي رسانند.
از ديگر مشكلات اين حوزه تعطيلي پي در پي كتابفروشي‌هاي شيراز است كه كتابفروشان آن را كاهش امكان خريد مردم و نيز بي ‌كيفيت بودن بسياري از آثار چاپ‌ شده مي‌دانند. در اين ميان نقش اعطاي مجوز چاپ كتاب بسيار مهم است و نظارت بر اين حوزه براي نشر كتاب‌هاي باكيفيت بايد صورت گيرد.
همچنين كتابخوان‌ها و دانشجويان كه بيشترين نياز را به كتاب دارند، از كمبود و نبود برخي كتاب‌هاي موردنياز در شيراز گلايه مي‌كنند، آن‌ها گاه ناچار مي‌شوند براي به‌دست آوردن كتاب‌هاي مدنظرشان به تهران سفر كنند يا منتظر نمايشگاه‌هاي كتاب بمانند تا شايد ناشر موردنظر غرفه‌اي داير كرده باشد و شايد كتابشان را با خود آورده باشد.
سال هاست شهر شيراز از داشتن عنوان پايتختي كتاب كشور، شهر خلاق ادبي و عنوان رسمي پايتخت فرهنگي محروم بوده است.
همكاري و هم افزايي مي تواند اين معضل و ديگر معضلات گفته شده را تاحدودي كاهش دهد.
7375 /1876