به گزارش ایرنا، آفریقا كه به قاره فرصت ها معروف است، در برگیرنده 54 كشور است و از جهات مختلف دارای اهمیت زیادی است و به همین دلیل از چندصد سال پیش تاكنون مورد توجه استعمارگران اروپایی بوده و صهیونیست ها نیز در چند دهه گذشته به این قاره چشم داشته اند.
** كشور آفریقایی اوگاندا یكی از گزینه ها برای سكونت یهودیان بود
توجه صهیونیست ها به قاره آفریقا محدود به زمان برپایی این رژیم در سال 1948میلادی نیست، بلكه به سال 1897 زمان برگزاری نخستین كنفرانس صهیونیست ها در بازل سوییس باز می گردد كه آنجا بحث انتخاب وطنی برای یهودیان مطرح شد و اوگاندا ، آرژانتین و فلسطین سه گزینه برای عزیمت یهودیان بودند.
«نجم الدین محمد عبدالله جابر» نویسنده و تحلیلگر سیاسی در این خصوص می گوید، وزیر مستعمرات آن زمان انگلیس، «تئودور هرتزل» موسس صهیونیسم را تشویق می كرد، یهودیان در اوگاندا برای خود وطنی تاسیس كنند، اما كنفرانس ششم صهیونیست ها در سال 1903 با این پیشنهاد مخالفت كرد.
** كمك استعماگران انگلیسی و فرانسوی به افزایش نفوذ رژیم صهیونیستی در آفریقا
فرانسه تا چند دهه پیش حدود 20 كشور آفریقایی را تحت استعمار خود داشت و از سوی دیگر انگلیس نیز كه زمانی گفته می شود آفتاب در مستعمرات آن غروب نمی كند، بیش از 10 كشور آفریقایی را به اشغال كرده بود و در نتیجه این دو كشور نقش زیادی برای نفوذ صهیونیست ها به مستعمرات خود داشتند. انگلیس ، سیرالئون و تانزانیا را مركز تمركز 'اسراییل' در آفریقا قرار داده و به این رژیم اجازه ایجاد كنسولگری افتخاری را در این سرزمینها داده بود و البته این كنسولگری ها پس از استقلال این دو كشور به سفارتخانه رژیم صهیونیستی تبدیل شد و از سوی دیگر فرانسه نیز به این رژیم در بندر جیبوتی و بندر داكار در سنگال آزادی اجازه داده بود، روابط مستحكمی با مستعمراتش در غرب آفریقا و از جمله با ساحل عاج داشته باشد .
علاوه بر این، استعماگران در جهت كمك به صهیونیست ها در كشورهای آفریقایی اعمال نفوذ كردند و در نتیجه در سال 1960 میلادی، 13 كشور فرانسوی زبان آفریقایی در اثر تلاش های پاریس، رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناختند و انگلیس نیز در مستعمرات خود برای به رسمیت شناخته شدن این رژیم تلاش می كرد.
استعمارگران غربی كه به خوبی از مشكلات آفریقایی ها و رنج بردن مردم آن از نژادپرستی آگاه بودند، تلاش می كردند این رژیم را به عنوان طرفی كه از تبعیض نژادی رنج برده، معرفی كنند، در حالی كه این رژیم خود از جمله بدترین رژیم های نژادپرست در جهان بود. آن ها در این چارچوب، عرب ها را نوادگان برده داران معرفی می كردند.
** دلایل توجه رژیم صهیونیستی به آفریقا
سران رژیم صهیونیستی به دلایل مختلف توجه خاصی به قاره آفریقا داشته اند و سعی می كنند به روش های مختلف خود را به كشورهای آفریقایی نزدیك كنند. یكی از دلایل اهتمام صهیونیست ها به آفریقا، نیاز این رژیم به مشروعیت حقوقی و سیاسی بین المللی است. آن ها می خواهند بیشترین تعداد كشورها آن را به رسمیت بشناسند و البته «ابا ایبان» وزیر خارجه اسبق این رژیم ( كه متولد كیپ تاون در آفریقای جنوبی بود) نیز به این امر اعتراف كرد.
تلاش برای منزوی كردن كشورهای عربی مخالف صهیونیستها از جمله انگیزه های این رژیم است، هر چند این روزها بیشتر كشورهای عربی در خفا با این صهیونیستها در ارتباط هستند و آنها هر از چندگاهی گوشه هایی از این روابط را فاش می كنند .
یكی دیگر از انگیره های این رژیم برای نزدیك شدن به كشورهای آفریقایی، جلوگیری از اتحاد كشورهای آفریقایی با كشورهای اسلامی و عربی ضد این رژیم است. «شكومو اونری » مدیر كل وزارت خارجه این رژیم سال 1975 اعتراف كرد، یكی از دلایل تلاش برای تقویت روابط با كشورهای آفریقایی این است كه از طریق دوستی با آن ها، این رژیم از انزوای سیاسی خارج و از سوی دیگر مانع ایجاد یك ائتلاف مخالف خود شود.
«دیوید بن گوریون » نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی نیز سال 1960گفت، هدف از دوستی اسراییل با كشورهای آفریقایی دور نگه داشتن این كشورها از درگیری های عربی – اسراییلی و حمایت از آنها در مواقع لزوم است .
** مراحل نفوذ صهیونیست ها در آفریقا
به طور كلی طرح های صهیونیست ها برای برقراری ارتباط با كشورهای آفریقا چهار مرحله مهم داشت: نخست، اقدام به به رسمیت شناختن كشورهای تازه استقلال یافته آفریقایی، دوم، برقراری روابط دیپلماتیك كامل با این كشورها كه تعداد آنها به بیش از 40 كشور آفریقایی رسیده است، سوم، پیشنهاد كمك های فنی و نظامی به آن ها و چهارم امضای توافقنامه های اقتصادی و فرهنگی.
صهیونیست ها با چنین سیاستی موفق شدند با بسیاری از حكام آفریقایی ارتباط برقرار كنند. «دیوید كوهین» محقق صهیونیست و سفیر پیشین این رژیم در شیلی نام برخی از این حكام را در گزارشی اعلام كرده است، «جومو كنیاتا» نخستین رئیس جمهوری كنیا ، «ویلیان تویبمان « رئیس جمهوری لیبریا » كه نخستین رئیس جمهوری آفریقایی محسوب می شود كه رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخت و به ارتباط با این رژیم افتخار می كرد، «ژوزف موبوتو» رئیس جمهوری اسبق زئیر و همچنین «هیلا سلاسی» امپراتور اتیوپی كه خود را از تبار یهودیان می دانست.
** استفاده رژیم صهیونیستی از روش های متنوع برای نفوذ در آفریقا
رژیم صهیونیستی از مدت ها پیش سعی كرده خود را به عنوان شریكی قابل اعتماد به كشورهای آفریقایی معرفی كند و در این چارچوب به این كشورها در طرح های آبیاری، كشاورزی و پزشكی و نظامی كمك كرده است.
«خالد اسماعیل» نویسنده عرب در كتابی در خصوص نفوذ رژیم صهیونیستی در كشورهای در حال توسعه آفریقایی نوشت: یكی دیگر از راه های نفوذ صهیونیست ها در آفریقا، ارتباط با اتحادیه های شغلی در این كشورها بود كه ارتباط با اتحادیه كارگران كنیا و غنا و اتیوپی از این جمله است، این رژیم به روسا و مسئولان این اتحادیه ها بورسیه هایی برای آموزش و تحصیل در فلسطین اشغالی می داد و به آن ها كمك مالی نیز می كرد.
یكی دیگر از راه های نفوذ این رژیم در آفریقا، استفاده از یهودیان آفریقایی بوده است، این رژیم تلاش كرده ترتیباتی برای دیدار آنها از فلسطین اشغالی فراهم كند و در صورت امكان شماری از آنها را قانع كند، به فلسطین اشغالی مهاجرت كنند.
«حمد سلیمان المشرفی» پژوهشگر مصری در مقاله ای در این خصوص نوشت، این رژیم از طریق فعالیت های اقتصادی سعی در نفوذ در آفریقا دارد، این صهیونیستها سعی در امضای توافقنامه هایی با كشورهای آفریقایی دارند و در سال 1958 نخستین توافقنامه را با غنا امضا كردند و علاوه بر این با كشورهای دیگری مانند اتیوپی ، اوگاندا ، آفریقای مركزی و كنگو نیز توافقاتی امضا كرده اند.
«عبدالملك عوده» پژوهشگر مصری نیز در این خصوص در مقاله ای با عنوان سیاست و حكومت در آفریقا نوشت، این رژیم از طریق نظامی نیز سعی در نفوذ در آفریقا دارد و تلاش می كند، فعالیت زیادی در این بخش داشته باشد و به دستگاه های حساس نفوذ كند. این رژیم علاوه بر آموزش نظامیان این كشورها، شماری از آنها را در موسسات خود در فلسطین اشغالی آموزش می دهد . مستشاران نظامی به برخی كشورها اعزام و سلاح های ساخت خود را صادر می كند كه شامل انواع مسلسل ، خمپاره انداز و حتی هواپیماهای جنگی است.
این رژیم همچنین از طریق شركت های امنیتی و اعزام مزدور در آفریقا حضور دارد كه شركت «لیو دان» و «شبح نقره ای» از این جمله است.
** فراز و نشیب های روابط رژیم صهیونیستی با آفریقا
اواخر دهه 50 و اوایل دهه 60 میلادی، آفریقا از جمله اولویت های صهیونیست ها بود، طی این مدت، تقریبا نیمی از سفارت خانه های این رژیم در جهان در آفریقا ایجاد شد. در دهه 60 این رژیم با 33 كشور آفریقایی روابطه دیپلماتیك برقرار كرد.
سال های 1967 تا 1973 كه درگیری ها میان عرب ها و رژیم صهیونیستی شدت یافت ، كشورهای عربی به ویژه كشورهای شمال آفریقا تلاش زیادی كردند از هر نظر صهیونیستها را از معادلات منطقه ای حذف كنند .این كشورها در سازمان وحدت آفریقای آن زمان كه بعدا به اتحادیه آفریقا تغییر نام داد، شروع به فعالیت كردند و باعث شدند، بسیاری از كشورهای آفریقایی روابط خود را با رژیم صهیونیستی قطع كنند و بدین ترتیب سال های 1967 تا 1973 سال قطع روابط با این رژیم بود.
پس از این برخی كشورها و از جمله مصر اقدام به عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی كردند و كم كم تفرقه جای اتحاد میان كشورهای عربی را گرفت و این كشورها اثرگذاری خود را در محافل بین المللی از دست دادند.
در حالی كه حكام كشورهای عربی به فكر حفظ تاج و تخت بودند، صهیونیست ها بسیار فعال شده بودند و اینگونه اواخر دهه 80، روابط رژیم صهیونیستی با كشورهای آفریقایی به حالت عادی بازگشت. سال 1993 هفت كشور آفریقایی روابط دیپلماتیك با این رژیم برقرار كردند و پس از آن نیز 10 كشور دیگر به آن پیوستند و اینگونه اواخر دهه نود تعداد این كشورهای آفریقایی به 40 رسید كه بیشتر از كشورهای دهه 60 است.
** نقش مخرب صهیونیست ها در آفریقا
صهیونیستها نه تنها از رژیم آپارتاید و نژادپرست آفریقای جنوبی حمایت می كردند و با آن روابط نزدیك داشتند، بلكه در شعله ور كردن آتش خشونت ها و درگیری ها با دادن اسلحه به برخی طرف های درگیر، دخیل بودند و در این میان برخی از طرف ها را هم آموزش نظامی می دادند .
از 1958 تا 1972 حدود یك هزار و 300 مستشار و مربی نظامی صهیونیست در آفریقا حضور داشتند. آنها شمار زیادی از سربازان آفریقایی را آموزش نطامی داد. برخی گزارش ها حاكی از آن است كه رژیم صهیونیستی به دولت رواندا در سال 1994سلاح هایی داد كه از آن برای كشتار مردم استفاده شد. سازمان اطلاعات فرانسه در سال 1996 رژیم صهیونیستی را مسئول وخیم شدن اوضاع در این كشور دانست و اعلام كرد كه رژیم صهیونیستی به رواندا و بروندی اسلحه داده تا از آن ضد قبیله «هوتو» استفاده كنند و همچنین با قیمت ناچیز به شورشیان در این كشورها سلاح فروخت تا این كشورها پیوسته نیازمند اسراییل باشند و از آن كمك بخواهند.
رژیم صهیونیستی، اوایل دهه هشتاد در آنگولا از جنبش های شورشی حمایت كرد كه جنبش «یونیتا » از این جمله بود .این رژیم همچنین نقش زیادی در جدایی سودان جنوبی داشت. با قبایل «دینكا» ارتباط خوبی برقرار كرده بود تا باعث ایجاد بی ثباتی در سودان شود و از نظر اقتصادی و سیاسی آن را ورشكسته كند.
بی گمان حضور صهیونیست ها در قاره آفریقا خطری بزرگ است كه این قاره و دیگر كشورها را تهدید می كند و مانعی در مسیر گسترش روابط این كشورها با كشورهای اسلامی است و حتی كار به جایی رسیده كه این رژیم می خواهد به عنوان عضو ناظر در اتحادیه آفریقا حضور داشته باشد. رژیم صهیونیستی اكنون با 40 كشور آفریقایی روابط دیپلماتیك دارد و در 10 كشور سفارتخانه یعنی آفریقای جنوبی ، كامرون، كنیا، نیجریه، آنگولا، اتیوپی، اریتره ،غنا، ساحل عاج و سنگال دارد و همچنین 15 كشور آفریقایی در فلسطین اشغالی سفارتخانه دارند. توگو سال گذشته قصد برگزاری كنفرانس اسراییلی - آفریقایی با مشاركت 54 كشور آفریقایی را داشت، اما موفق نشد.
حال تنها راه پیش روی مسلمانان این است كه با هم متحد شوند و مانع ادامه جنایت های این رژیم و یارگیری آن در مناطق مختلف جهان شوند، دقیقا مانند زمانی كه كشورهای آفریقایی در دهه هفتاد با این رژیم قطع رابطه كردند.
خاورم **2041**1651
تاریخ انتشار: ۱۲ خرداد ۱۳۹۷ - ۱۴:۳۳
الجزیره - ایرنا - رژیم صهیونیستی كه با زور و كمك استعمارگران، اراضی فلسطینی را اشغال كرد، سعی می كند برای خارج شدن از انزوا و پنهانكاری جنایات، به دیگر كشورها از جمله كشورهای آفریقایی نزدیك شود.