كرمانشاه - ایرنا - مدیركل حفاظت از محیط زیست استان كرمانشاه اعلام كرد كه در روزهای گذشته یك قلاده پلنگ ایرانی برای نخستین بار در غرب كشور مشاهده و تصویر آن توسط محیط بانان ثبت شد.

فریدون یاوری روز چهارشنبه در گفت و گوی اختصاصی با خبرنگار ایرنا گفت: در پی دریافت گزارش هایی از مردم بومی مبنی بر وجود یك قلاده پلنگ در منطقه حفاظت شده 'بوزین و مرخیل' شهرستان پاوه تیم های ثبت تصویر اداره كل محیط زیست استان كرمانشاه هفته گذشته راهی منطقه شدند.
وی افزود: در نهایت محیط بانان پس از چندین روز حضور در منطقه و استفاده از دوربین های تله ای توانستند، نخستین تصویر از پلنگ ایرانی را در غرب كشور ثبت كنند.
مدیركل حفاظت از محیط زیست كرمانشاه افزود: پیش از این شنیده هایی از مشاهده پلنگ ایرانی در استان به گوش می رسید اما با ثبت این تصویر رسما حضور پلنگ ایرانی در منطقه حفاظت شده بوزین و مرخیل ثبت شده است.
یاوری، ثبت وجود پلنگ ایرانی در كرمانشاه را خوشحال كننده توصیف كرد و گفت: معمولا پلنگ ایرانی در محل هایی زندگی می كند كه آهو، گوزن و دیگر حیوانات شكار او زندگی كنند.

** حمله پلنگ به گوسفند اثبات نشده است
به گزارش ایرنا، چندی پیش نیز خبرهایی مبنی بر تلف شدن 300 راس گوسفند در اثر حمله پلنگ و سقوط از ارتفاع در شهرستان ثلاث و باباجانی منتشر شد.
مدیركل حفاظت از محیط زیست استان كرمانشاه با بیان اینكه صحت این خبر تاكنون اثبات نشده است، گفت: كارشناسان محیط زیست پس از انتشار این خبر به سرعت در محل حاضر شدند اما شواهدی مبنی بر حمله و حضور پلنگ در منطقه پیدا نكردند.
پلنگ ایرانی بزرگترین یا یكی از بزرگترین زیرگونه‌های پلنگ است كه بومی غرب آسیا است و در فهرست جانوران در معرض خطر انقراض قرار دارد.
غذای پلنگ با توجه به منطقه‌ای كه در آن زندگی می‌كند متفاوت است. بخش عمده رژیم غذایی پلنگ ایرانی از شكار سم‌ داران میان ‌جثه همچون بز كوهی (كل و بز)، انواع گوزن به ویژه مرال، گوسفند وحشی (قوچ و میش)، انواع غزال به ویژه آهوی گواتردار ایرانی و گراز تأمین می‌شود.
در كنار آن از شكارهای كوچك‌ تری نظیر موش، خرگوش و تشی و گوشتخواران كوچك‌ تر مانند روباه و شغال در كنار انواع پرندگان و خزندگان طعمه او می‌گردند. در ایران شكار اصلی این جانور كل و بز است و محل زندگی پلنگ نیز تا حد زیادی با محل زندگی كل و بز همسانی دارد.
اصلی‌ترین تهدید پیش‌ روی بقای این حیوان جدا شدن زیستگاه‌ها و قطع ارتباط ژنتیكی گروه‌های مختلف این حیوان است كه معمولاً به تشكیل گروه‌های بسیار كوچك منجر شده ‌است. به ‌طوری‌ كه در همه قلمرو زیستی این حیوان هیچ گروه جمعیتی وجود ندارد كه در برگیرنده بیش از 100 قلاده پلنگ بالغ باشد.
كاهش طعمه بر اثر شكار انسان‌ها، گسترش زیربنایی، مزاحمت‌های انسانی و از میان رفتن زیستگاه شامل چیدن گیاهان و قارچ‌های خوراكی، ساخت معدن، جاده‌سازی، جنگل‌ زدایی، آتش‌ سوزی و چرای دام عواملی ‌است كه منجر به تكه ‌تكه شدن زیستگاه‌های حیوان شده ‌است.

** حضور یوزپلنگ ایرانی در قصرشیرین
یاوری در بخش دیگری از صحبت های خود با اعلام اینكه چند روز پیش نیز یوزپلنگ ایرانی در قصرشیرین مشاهده است، گفت: نیروهای ارتش مستقر در این شهرستان در روزهای گذشته از مشاهده یك قلاده یوزپلنگ ایرانی خبر داده اند.
وی افزود: تیم های ثبت تصویر محیط زیست از روز گذشته به منطقه اعزام شده اند و اكنون در حال كار گذاری دوربین های تله ای هستند تا تصویر یوزپلنگ ایرانی را در منطقه قصرشیرین ثبت و ضبط كنند.
مدیركل حفاظت از محیط زیست كرمانشاه اضافه كرد: در صورتی كه تصویر یوزپلنگ ایرانی در قصرشیرین ثبت شود، برای نخستین بار وجود این گونه نادر جانوری در استان و غرب كشور اثبات خواهد شد.
وی اظهار داشت: سازمان محیط زیست برنامه ویژه ای را تحت عنوان 'عمل' به منظور حفاظت از پلنگ و یوزپلنگ ایرانی در دست اجرا دارد كه به زودی این برنامه ها را در كرمانشاه نیز اجرایی خواهد كرد.
ایران از دهه 1970 به عنوان تنها زیستگاه یوزپلنگ‌های آسیایی (ایرانی) شناخته شده‌ است. یوزپلنگ ایرانی تنها نژاد این جانور است كه یال دارد.
یوزپلنگ آسیایی یا یوزپلنگ ایرانی یا تیزپای آسیایی یك زیرگونهٔ به ‌شدّت در معرض خطر انقراض از یوزپلنگ است كه اكنون تنها چند ده قلاده از آن در ایران یافت می‌شود. هم اكنون این یوز به عنوان نمادی در لباس تیم ملی فوتبال ایران است.
این جانور در مناطق بیابانی در سطح منطقه زندگی می‌كرد و سال‌هاست كه نسل آن در معرض نابودی كلی قرار دارد. نتایج جدیدترین تحقیقات نشان می‌دهد كه بین 70 تا 100 قلاده یوزپلنگ در مناطق حاشیه كویر مركزی از جمله خارتوران، نایبندان، دره‌انجیر و میاندشت وجود داشته باشد.
ثبت تصویر یوزپلنگ ایرانی در قصرشیرین می تواند آمار به دست آمده از این حیوان در آسیا را دستخوش تغییر كند و دریچه ای تازه پیش روی محققان در این زمینه قرار دهد.

** مناطق حفاظت شده قصرشیرین
هم اكنون قصرشیرین دارای 2 منطقه شكار و تیراندازی ممنوع قراویز به مساحت سه هزار و 800 هكتار، زله زرد با 39 هزار هكتار و یك منطقه تیراندازی ممنوع در شعاع هفت كیلومتری نوار مرزی به مساحت 170 هزار هكتار است.
در این مناطق انواع پرندگان و گونه های جانوری زیست می كنند كه حفاظت از آنها نیازمند مشاركت همگانی است.
منطقه شكار و تیراندازی ممنوع قراویز مشترك قصرشیرین و سرپل ذهاب هم اكنون تنها زیستگاه منحصر به فرد آهوی ایرانی در منطقه غرب كشور بشمار می رود.
منطقه زله زرد مشترك قصرشیرین و گیلانغرب با 39 هزار هكتار مساحت یكی از مناطق مهم زیستگاه گونه های نادر گیاهی و جانوری در استان كرمانشاه و كشور به شمار می رود كه از سال 1373 تحت حفاظت است.
از جانوران موجود در این منطقه می توان به كل و بز وحشی، قوچ و میش ، آهو ، گرگ ، روباه ، خرگوش، تشی و بزمجه اشاره كرد.
همچنین گونه های پرندگان كبك، تیهو، سار و فاخته نیز در این زیستگاه با پوشش گیاهی بلوط ، پلك، تنگرس ، آلبالو وحشی و گیاهان مرتعی زندگی می كنند.
7445/8066