به گزارش خبرنگار ایرنا، عصر امروز پنجشنبه، خانه اندیشمندان علوم انسانی میزبان بزرگان عرصه فرهنگ و علاقه‌مندان به صاحبان سرو ایرانی بود.
در آغاز بعد از خواندن سرود ملی، نوای موسیقی اصیل ایرانی در سالن طنین انداز شد و پس از آن مجری برنامه به معرفی جایزه سرو ایرانی به عنوان نخستین تندیس مستقل ایرانی در زمینه میراث فرهنگی با تعریف یونسكو پرداخت و مروری بر سروهای دو دوره قبلی داشت.
بهرام روشن ضمیر دبیر سومین جایزه سرو ایرانی نیز بیانیه این دوره از این آیین را قرائت كرد كه در آن دلایل انتخاب سجاد آیدنلو و لوریس چكناواریان از سوی داوران این دوره برای دریافت سرو اعلام شد.
برنامه با نقالی فهیمه باروتچی كه بخشی از داستان خرد و بی خردی كیكاووس شاه را بیان می كرد ادامه یافت.
ابوالفضل خطیبی از نزدیكان آیدنلو پیش از اهدای تندیس پشت تریبون قرار گرفت و با بیان اینكه سرو از درختان مقدس است، تصریح كرد: ملیت و مذهب در كنار یكدیگر معنا ندارند. مذهب و وطن هر كدام جداگانه از جایگاه بلندی برخوردارند اما مذهب و قومیت زیر مجموعه ملیت قرار می گیرند همانطور كه چكناواریان یك ایرانی است و در جهان به عنوان یك ایرانی شناخته می شود فارغ از مذهب و آیین خود.
وی در ادامه در مورد آیدنلو گفت: ایشان بارها شاهنامه را به طور كامل خوانده و از سال‌های نوجوانی و جوانی با اثر بزرگ فردوسی عجین شده است.
سجاد آیدنلو جوان ترین شاهنامه‌شناس ایرانی به عنوان چهره برتر سال 96 در گروه سنی 40 سال سرو ایرانی خود را در میان تشویق حضار دریافت كرد و پس از خواندن ابیاتی از شاهنامه فردوسی گفت: فردوسی از معدود هنرمندان توانمندی است كه در میان دو مواجهه متضاد قرار گرفته است عده ای به وی مهر می ورزند و عده ای دیگر به نقد و نكوهش او پرداخته اند.
وی افزود در هر دو نظر نباید این اصل اساسی را فراموش كنیم كه فردوسی انسان است و شاهنامه اثری انسانی اما او نابغه است و اثرش شاهكار.
وی خاطرنشان كرد: در دو حالت نقد و مهرورزی درباره فردوسی باید عقلانیت را داشته باشیم كه جز این نتیجه درستی به دست نخواهیم آورد و باعث ترویج سخنان غیر علمی و نادرست خواهیم شد.
پس از سخنرانی آیدنلو، دو دختر 13 ساله برای خنیاگری سه قطعه موسیقایی به صحنه آمدند.
** سرو ایرانی بر سنگ مزار فردوسی
چكناواریان نیز پس از دریافت تندیس سرو ایرانی سخنان خود را چنین آغاز كرد: آهنگ سازی همانند نویسندگی از تنهایی سرچشمه می گیرد و چكناواریان معنای تارك دنیا را در خود دارد.
وی با بیان خاطرات تلخ زندگی خود و مادرش و فرار از ارمنستان برای بقا، خاطرنشان كرد: ایران نام سرزمینی است متشكل از ملل و فرهنگ های مختلف كه صمیمانه در كنار یكدیگر زندگی می كنند.
وی افزود: من با نام اقلیت بزرگ شدم و در جامعه پذیرفته نمی‌شدم اما افتخار می‌كنم كه ایرانی و بروجردی هستم.
وی با بیان خاطراتش از مهاجرت به ایران تاكید كرد: زمان كودكی در ایام محرم صدای دسته‌هایی كه از كوچه ما گذر می كردند را می شنیدم و عاشق ریتم این گروه‌ها شدم.
وی افزود: پس از آن با حضور در زورخانه با فردوسی آشنا شدم و با خواندن كتاب شاهنامه به زبان ارمنی علاقه خاصی به این شاعر بزرگ پیدا كردم كه شعرهایش با زبان ارمنی موسیقی و نوای دل انگیزی پیدا می‌كرد.
چكناواریان با اشاره به داستان آهنگسازی اپرا رستم و سهراب خود گفت: زمانی كه نگارش این موسیقی پایان یافت انقلاب اسلامی به تازگی در ایران رخ داده بود و اثر رستم و سهراب به مدت 15 سال در كشوی میز من ماند.
وی افزود: زمانی كه پس از تلاش بسیار توانستم این اپرا را در تالار وحدت اجرا كنم هرگز فكر نمی‌كردم كه سالن از جمعیت پر شود و بیش از 2 ساعت علاقه‌مندان در سكوت كامل به آن گوش دهند. آن شب صدای تشویق‌هایی كه هرگز تصور نمی كردم هدیه تولد من شد.
چكناواریان با در دست گرفتن سرو خود اعلام كرد: من هرگز از خواندن شعر فردوسی خسته نشدم و قصد دارم این تندیس را به مشهد برده و آن را بر سنگ آرامگاه فردوسی بگذارم.
فراهنگ** 7561** 9053
تاریخ انتشار: ۱۴ تیر ۱۳۹۷ - ۱۹:۵۱
تهران- ایرنا- لوریس چكناواریان رهبر اركستر اعلام كرد كه سرو ایرانی‌اش را بر سنگ مزار فردوسی خواهد گذاشت.