آیا كویت از آمریكا و سعودی به چین فرار می كند

به گزارش خبرنگار ایرنا، شیخ 'صباح احمد الصباح' امیر كویت در نهم جولای 2018 (18 تیر 97) در سفری به پكن، در چارچوب همكاری های چین با كشورهای عربی حوزه خلیج فارس، در گرماگرم تظاهرات های داخلی عراق به وضعیت بد معیشتی و نبود برق و آب، پرده از این تفاهمنامه مهم برداشت.
پیرامون این تفاهمنامه و ابعاد اقتصادی و سیاسی و امنیتی و ژئوپلتیكی آن در سطح منطقه و جهان، در رسانه های عراق و منطقه، بزرگنمایی های غیر واقعی صورت گرفته كه شاید یكی از علل بزرگنمایی ها - به اعتقاد كارشناسان - ابهامات در اصل تفاهمنامه باشد.
گفته شده است كه طبق تفاهمنامه موجود، چین قرار است به میزان 450 میلیارد دلار در جزایر بوبیان و فلیكا در خلیج فارس و شهر الحریر در شمال كویت سرمایه گذاری كند و پكن در ازای 90 سال اجاره این جزایر، متعهد به حمایت امنیتی از آنها شده است.
از طرفی همچنین گفته شده است كه چین ملزم به واریز 50 میلیارد دلار به صورت ارزش افزوده به حساب دولت كویت شده است كه همه این آمار و ارقام به طور رسمی از طرف دولت كویت و حتی چینی ها تاكنون تایید نشده است.
اما آنچه مسلم است، كویت با چرخش واضح و آشكار به سمت چین عملا از متحد تاریخی شیخ نشین های خلیج فارس یعنی آمریكا فاصله گرفته و به كشوری نزدیك شده كه در كنار روسیه در عمل جزو متحدان محور مقاومت در منطقه محسوب می شود.
همه تحلیل های رسانه های عراقی و عربی منطقه حاكیست كه كویت برای مصونیت خود در برابر اشتهای سیری ناپذیر دونالد ترامپ رییس جمهور آمریكا كه امیرنشین های حوزه خلیج فارس را تهدید كرده است كه در برابر حمایت امنیتی از نظام های آنها، باید باج به واشنگتن بدهند، دست به این اقدام زده است.
طبق این تحلیل ها، كویت می دانست كه ترامپ همان طور كه عربستان سعودی و امارات را در ازای حمایت امنیتی از نظام هایشان، به ارزش صدها میلیارد دلار دوشید، دیر یا زود همین باج خواهی را از كویت نیز خواهد كرد.
امیر كویت در یك اقدام استراتژیك، با كشور چین پیرامون این تفاهمنامه كه گفته شده است در 7 بند تنظیم شده، به توافق رسیده است كه به موجب آن و در چارچوب طرح موسوم به 'جاده ابریشم'، پكن سرمایه گذاری های كلان در كویت و جزایر كویتی در خلیج فارس انجام خواهد داد.
این سرمایه گذاری ها شامل ایجاد چندین شهربازی، هتل، دانشگاه و مراكز تفریحی و توسعه ای است.
گفته می شود كه از مهمترین بندهای این تفاهمنامه، تغییر مسیر جاده ابریشم است به نحوی است كه كویت مركز اتصال شرق و غرب خواهد شد.
تحلیلگران اقتصادی معتقدند كه كویت با این كار، خود را در برابر طمع ورزی نامحدود آمریكا ایمن كرده و با كشاندن پای چین به منطقه عملا یك رقیب قدرتمند برای امریكایی ها خلق كرده به ویژه این كه دو ابرقدرت مزبور در حال حاضر درگیر یك جنگ تجارتی بزرگ هستند.
برخی نیز بر این باورند كه حضور روسیه به عنوان سومین ابرقدرت جهان در منطقه كه هم اكنون به طور ویژه در سوریه پایگاه نظامی ایجاد كرده، صحنه را بر آمریكا كه برای سال ها در منطقه تنها مانور دهنده قدرت بود، تنگ خواهد كرد.
برخی كارشناسان نیز معتقدند امیرنشین كویت احساس كرده بود كه عربستان سعودی و امارات طرحی برای تكرار سناریو قطر را برای كویت و حتی اشغال این كشور كوچك حوزه خلیج فارس پیش بینی كرده بودند و برای همین خود را زیر چتر حمایتی چین قرار داد تا از توطئه های دو همسایه غیر قابل اعتماد خود، ایمن باشد.
اما این تفاهمنامه راهبردی - اگر جزییات آن صحت داشته باشد - به اعتقاد كارشناسان تبعات منطقه ای و بین المللی و اثرات اقتصادی جهانی و ژئوپلتیك به دنبال خواهد داشت.
از طرفی خبر تفاهمنامه و اطلاعات و ارقام عجیب و غریبی كه از آن به سطح شبكه های اجتماعی و رسانه ها درز كرده، برای عراقی ها كه همزمان كشورشان این روزها در اعتراض به نبود مایحتاج اولیه مانند آب و برق، درگیر تظاهرات مردمی است، آه و حسرتی بزرگ را به دنبال داشته است.
شبكه های اجتماعی و رسانه های عراقی گرچه این روزها به طور ویژه بر روی مسئله تظاهرات های داخلی و پاره ای خشونت های ناشی از آن و وجود دست های خارجی در این نارضایتی ها متمركز هستند، اما برخی از كارشناسان و شبكه های اجتماعی عراقی، تفاهمنامه اخیر بین چین و كویت را زخم عمیق دیگری بر زخم های التیام نیافته سابق عراقی ها دانستند.
به اعتقاد آنها، كویت با تغییر مسیر جاده ابریشم عملا به جای اینكه عراق به طور تاریخی صحنه اتصال شرق و غرب در جاده ابریشم باشد، این ویژگی را از عراقی ها سلب كرده و عراق را به حاشیه رانده است.
كارشناسان اقتصادی عراق معتقدند كه این طرح، بیش از پیش عراق را از حیث اقتصادی در دهانه خلیج فارس فلج خواهد كرد و رونق اقتصادی را از بندر ام القصر و دیگر بنادر عراقی از جمله بندر بزرگ فاو كه قرار است در دهانه خلیج فارس ساخته شود، می گیرد.
برخی اظهارنظرهای كاربران كویتی نیز بیش از پیش عراقی ها را آزرده كرده و معتقدند كه كویت با سوء استفاده از اوضاع بهم ریخته داخلی كشورشان، با این گونه طرح های اقتصادی بزرگ می كوشد با تنگ كردن بیشتر حلقه محاصره اقتصادی بر عراق، از یك سو اقتصاد این كشور را فلج كرده و از طرفی، انتقام اشغال كویت را در 1990، از عراقی ها بگیرد.
یكی از كاربران كویتی در شبكه های اجتماعی در زیر هشتگ #الصین_الكویت پیشنهاد كرده است كه كویت همانند دیوار برلین یك دیوار با كشور عراق ایجاد كند تا جلوی هجوم احتمالی آوارگان عراقی را به داخل كویت در صورت از كنترل خارج شدن تظاهرات ها بگیرد.
این اظهار نظر، با واكنش های تند كاربران عراقی مواجه شده و بیش از پیش عراقی ها را نسبت به عملكرد ضعیف دولت خود كه در قبال تحولات منطقه و تلاش برخی از همسایگان كه می كوشند عراق را در تنگنا قرار دهند، عصبی كرده است.
جالب توجه این كه كاربران كویتی بعد از اعلام تفاهمنامه اخیر، این روزها در سطح شبكه های اجتماعی به شدت برای قدرت رو به گسترش چین و تبدیل شدن اژدهای چینی به قدرت اول اقتصادی جهان، تبلیغات می كنند.
یكی از كاربران كویتی توصیه كرده است كه از این پس به فرزندان زبان چینی در مدارس آموزش داده شود زیرا قدرت آینده نظامی و اقتصادی جهان چین است.
یكی دیگر نیز نوشته است كه چین لامحاله قدرت اول جهانی در حوزه اقتصاد است كه نمی توان دیگر آن را نادیده گرفت.
یك كاربر دیگر كویتی نوشته است كه كویت با تفاهمنامه اخیر خود با چین، قاعده بازی در منطقه را تغییر داده است.
بخش هایی از بند 7 ماده ای تفاهمنامه كویت و چین شامل همكاری در زمینه صنایع دفاعی، بیمه سازی صادرات نفت، تشویق سرمایه گذاری های مستقیم بین دو كشور، توسعه شهرهای هوشمند از جمله شهر الحریر و بوبیان و تغییر مسیر جاده ابریشم به سمت كویت است.
خاورم *10*353*380