كلید تحول مدیریت ورزش در دست جوانان

به گزارش ایرنا، نمایندگان مجلس شورای اسلامی دوم مرداد ماه جاری با 194 رای موافق قانون منع بكارگیری بازنشستگان را به تصویب رساندند كه بر اساس آن به كارگیری بازنشستگان بندهای «الف»، «ب» و «ج» ماده 71 قانون مدیریت خدمات كشوری، در دستگاه‌های اجرایی محدودتر می شود.
تصویب این قانون می تواند نوید بخش پویایی در جامعه باشد زیرا تا پیش از این به دلیل عدم انتقال به موقع مدیریت و استفاده نكردن برخی سازمان ها از نیروی جوان نسل سوم و چهارم انقلاب، نسبت به توانمندی بسیاری از تحصیلكردهای دانشگاهی تردید وجود داشت و این باور در قشرهای مختلف جامعه شكل گرفت كه پست های كلان مدیریتی در حلقه بسته مدیران خاص قرار گرفته است.
با سكون در مدیریت و تعلق آن به گروهی خاص مسیر توسعه بخش های مختلف به ویژه بخش ورزشی با نوسانات زیادی همراه می شود زیرا بر اساس ادعای بسیاری از تئورسین های حوزه مدیریت، عملكرد هر حوزه ای بازتابی از شیوه و نحوه مدیریتی می باشد كه بر آن حوزه حاكم است و می شود رابطه بین مدیریت و پیشرفت برنامه های سازمانی را یك رابطه علی و معلولی دانست.
با چنین پیش زمینه ای از تاثیر مدیریت بر سازمان و بنگاه های مختلف و با نهادینه شدن تفكر محافظه كارانه مدیران مسن، منافع آنی و برنامه ریزی كوتاه مدت جایگزین برنامه ریزی كلان و چشم اندازهای چند ساله كه از اصول اصلی اولیه مدیریت ورزشی محسوب می شود، خواهد شد.
این شیوه از مدیریت و پایه گذاری آن در ورزش موجب شد تا مدیران ورزشی در رشته های پرطرفدار، در بدو ورود به آن رشته، برای راضی نگه داشتن هواداران برنامه هایی را در دستور كار قرار دهند كه برخی از آنان در نهایت به مقروض شدن باشگاه و محكومیت های طولانی مدت منجر شد. حاكم شدن این شیوه از مدیریت سبب شد تا برخی از منتقدان مدعی شوند كه در بخش ورزش، راهی برای جوانگرایی و استفاده از دانش روز دنیا وجود ندارد.
در این شرایط قانون مصوب مجلس شورای اسلامی می تواند به پلی تبدیل شود كه راه را برای ورود جوانان به عرصه های مدیریتی باز نماید؛ به عبارتی قانون مصوب مجلس می تواند گرد پیری را از رخسار ورزش ایران زدوده و زمینه را برای مدیریت جوان و پرانرژی فراهم كند.
البته برای رسیدن به راهبرد جوانگرایی در مدیریت به ویژه در بخش ورزش، بی گدار به آب زدن و گردش نخبگان نمی تواند یك روزه باشد بلكه تعیین نقشه راه برای «تربیت مدیر» باید فراتر از جابجایی نفرات، و با برنامه هدفمند در دستور كار قرار گیرد.
لازمه نخست این شیوه از تربیت، شناسایی ویژگی هایی است كه فرد را در محور برنامه های مدیریتی قرار می دهد محوری كه می تواند از یك سو به پیستون تجربه مدیران قبلی وصل باشد و در سوی دیگر اهرم و گرداننده واقعی آن دانش روز و انرژی جوانی است. در مدیریت تلفیقی كه ویژگی دوران گذر از مدیریت محافظه كاری به جوانگرایی قلمداد می شود حفظ دانش مدیران پیشین و بهره گیری از تجربیات بازنشستگان یكی از مهمترین قواعد موفقیت سازمانی به شمار می رود؛ به عبارتی در این دوران بازنشستگان می توانند در قالب اتاق فكر، مشاوره های لازم را به جوانان و مدیران نوپای ورزش ارائه دهند.
پس از گذر از این مرحله و با كسب تجربه مدیریتی توسط جوانان، لازم است بازنشستگی تفكر و راهبرد نیز در دستور كار سازمان های مختلف قرار گیرد. در این شیوه از بازنشستگی، جابجایی بر مبنای فرد تعریف نمی شود بلكه گردش فكر و عمل كه از لازمه های جوانگرایی به شمار می رود جایگزین منافع زودگذر خواهد شد و جوانان و تحصیلكرده های دانشگاهی از علم روز برای پیشبرد اهداف و راهبرد های نوین سازمان استفاده خواهند كرد.
با اجرایی شدن درست مولفه های مدیریت تلفیقی و بازنشستگی در حوزه فكر و راهبرد، انقلابی مدیریتی در عرصه های مختلف كشور به ویژه در بخش ورزش شكل خواهد گرفت كه پرچمداران نهایی این تحول جوانان و قشر تحصیل كرده دانشگاهی می باشد و برونداد نهایی آن تزریق پویایی به رشته های مختلف ورزشی است.
بر اساس این قانون و طبق شنیده ها، بهرام شفیع فدراسیون هاكی، غلامرضا امینی قایقرانی، علیرضا رحیمی هندبال، علی مجدآرا فدراسیون همگانی، مصطفی كریمی فدراسیون ناشنوایان، احمد ضیایی فدراسیون والیبال، محمدعلی صبور فدراسیون سه گانه، محمود رشیدی فدراسیون ورزش‌های رزمی، محمدصادق فرجی فدراسیون كاراته، مجید شایسته فدراسیون تنیس،
محمد درخشان فدراسیون جودو، حجت‌الله دهخدایی فدراسیون چوگان و مهدی تاج فدراسیون فوتبال، روسای هستند كه باید پست خود را ترك كنند.
همچنین دو معاون تاثیرگذار وزارت ورزش و جوانان نیز در صورت اجرایی شدن این طرح، حضورشان در این وزارتخانه به پایان می رسد.
ورزش** 2052**1597