تاریخ انتشار: ۹ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۴:۳۱

تهران - ایرنا - اظهارات دیشب رییس جمهوری آمریكامبنی برگفت وگو باایران بدون هیچ گونه پیش شرطی ودرعین حال ارایه پیش شرط هایی از سوی وزیرامورخارجه دولت ترامپ، نشان از تناقض و ابهام در سیاستگذاری ها در واشنگتن دارد.

به گزارش ایرنا، سیاست خارجی دولت ترامپ درقبال ایران، امروز خود تبدیل به یكی از معماهای سیاسی و رسانه ای جهان شده است؛ سیاستی كه شاید بتوان گفت واژه تناقض و تضاد بهترین انتخاب باشد.
در حالیكه 'دونالد ترامپ'رییس جمهوری آمریكا بعدازظهر دوشنبه(دیروز)به وقت محلی درنشست مشترك خبری با 'ژوزپه كونته' نخست وزیر ایتالیا بر دیدار با رییس جمهوری ایران بدون هیچ پیش شرطی تاكید كرد، این موضع گیری چند ساعتی دوام نیاورد و 'مایك پمپئو' وزیر امورخارجه آمریكا از اظهارات رئیس كاخ سفید مبنی بر آمادگی برای دیدار و مذاكره بدون پیش شرط با رهبران ایران، حمایت كرد؛ اما برخلاف مقام بالادست خود محورهایی (شرط هایی) برای این دیدار گذاشت.
ترامپ دركنفرانس خبری بانخست وزیر ایتالیا در پاسخ به پرسشی درباره امكان مذاكره با ایران، مدعی شد كه اگر رهبران ایران بخواهند دیدار كنند، هیچ پیش شرطی نخواهد داشت و هر وقت بخواهند با آنها دیدار می كنم.
اما پمپئو درست چند ساعت پس از سخنان رییس جمهوری آمریكا در مصاحبه با شبكه خبری «سی ان بی سی» گفت: ما پیشتر هم این را گفته بودیم. رئیس جمهوری با هدف حل مشكلات، خواستار برگزاری این دیدارها است. پمپئو البته با ارایه محورهایی گفت:اگر ایرانی‌ها تعهد نشان دهند كه می توانند تغییرات اساسی در رفتار با مردم شان داشته باشند، رفتارهای سوء خود را كاهش داده و وارد توافقی واقعی در حوزه منع گسترش تسلیحات هسته‌ای شوند، آنگاه می توان برای گفت وگو آماده شد.
به نظر می رسد كه پمپئو تلاش دارد تا ماهیت و ابعاد گفت و گوهای احتمالی دوجانبه را به ماهیت و الگوهای 'تغییر رفتار' ایران پیوند دهد. الگویی كه ماهیت و الگوی رفتار سیاست خارجی آمریكا در قبال ایران را برای 4 دهه شكل داده است.
البته وزیر خارجه ایالات متحده پیش از این نیز 31 اردیبهشت در سخنانی درمحل اندیشكده «هریتیج» 12سرفصل‌ و پیش شرط را برای اغاز مذاكرات دیپلماتیك آمریكا باایران پس از خروج از برجام را ارایه داده بود.
این در حالی است كه با خروج آمریكا از توافق برجام در 18 اردیبهشت، سطوح اصطكاك میان ایران و امریكا با شیب ملایمی افزایش یافت و ترامپ اعلام كرد كه تحریم های این كشور علیه ایران در 15 مرداد و 13 ابان در حوزه های مختلف باز خواهد گشت.
'محمدجواد ظریف' وزیرامورخارخه ایران در 30خرداد با ارایه 15سرفصل به درخواست‌های دوازده ‌گانه پمپئو پاسخ داد و تأكید كرد كه واشنگتن باید به فهرست بلندی از اشتباهاتی كه در گذشته انجام داده اعتراف كند.
پیش از مصاحبه دیشب وزیرخارجه آمریكا، 'حمید ابوطالبی' مشاور رییس جمهوری سه شنبه شب پس از اظهارات رئیس جمهوری آمریكا مبنی بر آمادگی برای دیدار با سران ایران «در هر زمان» و «بدون هرگونه پیش شرطی» در صفحه شخصی خود نوشت: كسانی كه به گفت وگو به عنوان روش حل اختلافات درجوامع متمدن باور دارند، باید به ابزار آن هم ملتزم باشند. احترام به ملت بزرگ ایران، كاهش خصومت‌ها و بازگشت آمریكا به برجام، همواركننده مسیر سنگلاخ كنونی است.
اگرچه در نظام سیاستگذاری آمریكا كمتربا پدیده خروج از استراتژی مواجه هستیم، اما به نظر می رسد كه گاهی رییس جمهوری به ویژه ترامپ، نقش خود را به عنوان عالی ترین مقام اجرایی كشور بالاتر از دیگر ساز و كارهای سیاستگذاری مانند كنگره و وزارت امورخارجه این كشور می بیند. نمونه ای كه درنشست سنگاپور و هلسینكی به خوبی قابل مشاهده بود.
البته در میانه كشمكش های داخلی در دولت ترامپ بر سر اینكه آمریكا چگونه باید با ایران مذاكره كند، رفتار ترامپ خالی از انگیزه های داخلی و كاهش تنش های خارجی در پس زمینه بین المللی نبوده است.
سخنان رییس جمهوری آمریكا درحالی بیان می شود كه آمریكا و جهان با دو موضوع مهم روبه رو هستند؛ انتخابات میان دوره ای كنگره و تشدید جنگ تجاری میان آمریكا، چین و اروپا.
درحوزه داخلی دولت ترامپ انتخاباتی سرنوشت ساز را پیش رو دارد؛انتخاباتی كه درآن مطابق باسنت سیاسی، اكنون زمان شكست جمهوری خواهان فرا رسیده است.
سنت سیاسی در امریكا نشان می دهد عموما حزب رییس جمهوری در نخستین انتخابات میان دوره ای شكست می خورد و كنترل كنگره (مجلس نمایندگان و سنا) را به حزب رقیب واگذار می كند. به نظر می رسد كه اكنون زمان شكست جهوریخواهان در انتخابات میان دوره ای كنگره در آبان ماه فرارسیده باشد.
اما ترامپ می كوشد تا پیش از آغاز كارزارهای انتخاباتی، حزب و رییس جمهوری جمهوریخواه را به عنوان یك نقطه كانونی كاهش تنش ها و چالش های سیاست داخلی و سیاست خارجی معرفی كند. روندی كه پیش از این، در كارزارهای انتخاباتی ریاست جمهوری نیز رخ داده و ترامپ با محور قرار دادن موضوع ایران، برخی از گروه های ذی نفوذ مانند آیپك (كمیته روابط عمومی آمریكا- اسرائیل) را به خود جلب كرد.
اما در موضوع دوم امریكا خود به عنوان محور تشدیدكننده جنگ تجاری با چین و متحدان اروپایی خود است و با تشدید جنگ تجاری فضای برای تحرك عملیاتی آمریكا در فضای تحریم كاهش می یابد؛ در این وضعیت چین، اتحادیه اروپا، هند و شرق آسیا تحت تاثیر پیوندهای اقتصادی و جنگ تعرفه ها تلاش خواهند داشت تا برای منافع اقتصادی، سیاست عبور از تحریم ها در دستوركار قرار دهند.
بنابراین، در یك فضای متناقض، همراه با یك سیاست متناقض، چشم انداز نیز پرابهام خواهد بود وبه نظر می رسد كه دولت ترامپ با كاهش از حرارت درمواضع به دنبال حفظ وجهه و پرستیژ صلح طلبانه و بازگذاشتن مسیرهای دیپلماتیك ورای تهدیدهای سیاسی و تحریم های اقتصادی است.
اروپام**2040**1590