خوشنویسی در طول تاریخ در كنار مولفه های زیبایی شناسانه نقش عمده‌ای در ثبت و انتقال مفاهیم و ترویج آثار ادبی، معنوی، اجتماعی و تاریخی داشته است. این هنر از متن جامعه برخاسته و به واقع، آموزش و تعلیم آن دست به دست و سینه به سینه از استاد به شاگرد منتقل شده است.
استاد «یدالله كابلی خوانساری» روح تازه‌ای در خط شكسته دمید و بدون تردید یكی از تاثیرگذارترین هنرمندان معاصر است كه با ابداع شیوه‌ای تلفیقی در خط شكسته توانست احیاگر و بنیانگذار عرصه جدیدی در این حوزه شود تا با ایجاد روش های منحصر به فرد پاسخگوی نیاز هنری جامعه امروز باشد.
از آنجا كه این خط شكسته مستقیم از دل خط نستعلیق استخراج شد، بعد از رشد و نمو و توسعه كلی، آن را بهار خط نستعلیق نامیدند.
این حقیقتی مسلم است كه خط شكسته با تاثیر پذیری از مختصات زیبایی و عناصر نهفته در تمام شیوه‌های خوشنویسی به اوج شكوفایی و تنوع دست یافت.
حاصل این تلاش جامع در جهت سیر تكاملی هنر خوشنویسی، شیوه‌ها و قلم‌های تازه ای را به دنبال داشت كه خط شكسته را می توان آخرین ابداع و آخرین نمونه ذوق هنرمندان خوشنویسی ایرانی به شمار آورد.
استاد كابلی چهره ماندگار عرصه خوشنویسی ایران در محضر سیدحسن میرخانی خط نستعلیق را آموخت و فعالیت‌های رسمی خوشنویسی خود را ازسال 1347 آغاز كرد.
وی، استاد درویش عبدالمجید را خورشید پرفروغ و بی غروب شكسته نویسی ایران می‌داند و معتقد است: سیر تحول و تطور هنر خوشنویسی درسایه استادان شكسته نویس گذشته همچون میرزا حسن اصفهانی، محمدرضا اصفهانی، میرزا كوچك اصفهانی، محمد علی شیرازی و نهایتا سید گلستانه شكل گرفته است به نحوی كه هندسه خطوط آنان هنوز هم مورد استفاده هنرمندان معاصر قرار می گیرد.
استاد كابلی از اساتید بزرگ و صاحب نام ایران همچون میرعماد حسنی تمجید كرد و افزود: انجمن خوشنویسان ایران توانست پل ارتباطی میان نسل گذشته و دوران معاصر ایجاد كند و بزرگانی همچون سیدحسن و حسین میرخانی بزرگانی بودند كه با ایجاد پیوند بین اساتید و شاگردان خود توانستند جلوه گاه تجلی خوشنویسی معاصر شوند.
احیاگر خط شكسته در خوشنویسی ایران به لطمه نرم افزارهای رایانه ای به هنر خوشنویسی اشاره كرد و گفت: خوشنویسی هنر مشاهده دم به دم و خلاقیت لحظه به لحظه هنرمند بر روی كاغذ است و سامانه‌های ماشینی نمی‌توانند جای هنرمند خوشنویس را بگیرند.
استاد انجمن خوشنویسان ایران، افزود: فردی كه با نرم افزار خوشنویسی كار می‌كند باید با مولفه‌های خط خوش همچون تركیب بندی، چیدمان و ریختار آشنا باشد و اگر شناخت و تجربه كافی را در هنر خوشنویسی نداشته باشد نمی‌تواند اثری زیبا و ماندگار ثبت كند.
استاد كابلی به افزایش گرایش جوانان به نقاشی خط اشاره كرد و توضیح داد: تنها كسانی در این حوزه موفق بودند كه خوشنویسی را به صورت آكادمیك آموزش دیدند و كسانی كه بدون آگاهی از هندسه كلمات و شناخت بصری حروف، وارد این حوزه شدند توفیقی پیدا نكردند، «مردم دیگر فریب رنگ، فرم و طرح را نمی خورند.»
دارنده گواهینامه درجه یك هنری از جوانان علاقه مند به هنر نقاشی خط خواست در مسیر صحیح قدم بردارند و ادامه داد: افرادی همچون رضا مافی، فرامرز پیلارام و محمد احصایی كه قبله گاه نقاشی خط بودند می‌توانند برای جوانان الگوهای ارزشمندی باشند و در حال حاضر استاد افجعه‌ای و شیرازی می‌توانند چراغ این مسیر را روشن نگه دارد.
وی ایران را مظهر و پایگاه خوشنویسی جهان نامید و یادآورشد كه اگر نیازهای خوشنویسان در فضای سنتی و آكادمیك تامین می‌شد، هرگز سراغ رنگ روغن در خوشنویسی نمی‌رفتند.
چهره ماندگار عرصه خوشنویسی گفت: استقبال دلالان بازار هنر در كشورهای حاشیه خلیج فارس همچون امارات سبب شد كه تولیدات این عرصه بر روی نقاشی خط متمركز شود و در آینده مشخص نیست این بازارها هنر ایران را به كدام سمت هدایت كنند. این دردآور است كه كشوری با قدمت50 سال، جریان فرهنگی و هنر كشوری با تمدن چند هزار ساله را جهت دهد.
استاد كابلی با انتقاد از رویكرد حراجی‌ها، افزود: هیچ خصومت و تقابلی با این رویداد ارزشمند كه سبب شده عرضه و تقاضا در هنر رونق بگیرد ندارم ولی شركت‌ها و حراجی‌ها پیش از آنكه به هنرهای ملی و بنیادی ما بپردازند بر هنر معاصر متمركز شدند.
«دستاورد هنری كه جوانان به سمت آن می‌روند حاصل كوشش اساتید صاحب نام در نیم قرن گذشته بوده كه تاثیرات عمیقی در توسعه و ترویج هنر ملی و به طبع آن هنر موزه‌ای داشتند و فراموشی این افراد ضایعه ای جبران ناپذیر به ریشه وهویت خوشنویسی می زند؛ فراموش نكنیم همه این دستاوردها تلاش‌های جانبی هنر اصیل خوشنویسی است كه استادان پیشكسوت آن از این قدر و سهم مالی و اقتصادی بی بهره ماندند».
عضو شورای عالی ارزشیابی هنری انجمن خوشنویسان ایران از بی‌توجهی مسئولان فرهنگی انتقاد كرد و ادامه داد: خوشنویسی مورد بی مهری قرار گرفته و اكنون كه جوانان با دل سپاری این هنر را حمایت می‌كنند متولیان هنر باید به جایگاه خوشنویسی توجه كنند؛ شاید در آینده دیر شود.
وی همچنین مدیریت سلیقه‌ای در هنر و بی‌توجهی به اصول كارشناسی را مورد نقد قرار داد و افزود: مدتی در اعتراض به این گونه مدیریت خارج از ایران زندگی كردم و با اینكه اكنون شرایط تفاوتی نكرده است نتوانستم از ریشه‌های تاریخی خود فاصله بگیرم و تصمیم به بازگشت به وطن گرفتم.
استاد كابلی خوانساری حدود دو سال در آمریكا و كشورهای اروپایی و آسیایی با سخنرانی در رویدادهای هنری و همایش‌های فرهنگی خارج از كشور در راستای شهرت و معرفی هنر ایران فعالیت مداوم داشت و نمایشگاه‌های مختلفی در این سال ها برگزار كرد.
وی به استقبال خارجی‌ها از خوشنویسی ایران اشاره كرد و گفت: بسیاری از مردم سرزمین هایی كه با ما تاریخ مشترك ندارند مجذوب خوشنویسی ایرانی می شوند.
«خوشنویسی به عنوان هنری قدسی مرز نمی شناسد و حتی كسانی كه با خط فارسی آشنایی ندارند با این هنر چند صد ساله كه میراث همزیستی ادبیات و هنر ایران زمین است ارتباط برقرار می كنند».
آثار بی شمار و بی مانندی به صورت مكتوب و نسخه های خطی و همچنین در كتیبه نگاری و تزئین بناهای تاریخی استفاده شده و به واقع مانند گوهری تابان بر عرصه هنر ایرانی درخشیده است.
استاد كابلی نمایشگاه‌های متعدد خوشنویسی در داخل و خارج از كشور برگزار كرده است و از تالیفات او می‌توان به شكسته‌نویسی و شكسته خوانی، سماع قلم، محراب خیال، كلك شیدایی، منحنی عشق و شكسته پیوسته اشاره كرد.
شبد**فراهنگ**9031** 9053 **1010
تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۳۹۷ - ۲۳:۰۲
تهران- ایرنا- چهره ماندگار عرصه خوشنویسی گفت : فرمان هنر ایران در دست دلالان حراجی هایی بوده كه پیش از هنر ملی و بومی بر روی هنرهای معاصر متمركز است و استادان پیشكسوت از قدر و سهم مالی آن بی بهره‌اند.