استفاده از ماهواره براي شناسايي الگوهاي مهاجرتي حيوانات

به گزارش روز يكشنبه گروه اخبار علمي ايرنا از پايگاه خبري ساينس ديلي، اين سيستم يك جهش كوانتومي را در ردگيري و مطالعه تحرك و مهاجرت جانوران رقم خواهد زد و امكان نظارت بر تنوع زيستي را در مقياس جهاني فراهم مي كند.
كليد اين جهش كوانتومي، مجموعه اي از حسگرها است كه محققان درون هريك از دستگاه هاي فرستنده خود تعبيه مي كنند. هريك از اين فرستنده ها تنها 5 گرم وزن داشته و دربرگيرنده يك واحد GPS، يك شتاب سنج و يك مغناطيس سنج به همراه حسگرهاي دما، فشار و رطوبت است.
اين فرستنده با استفاده از پنل هاي خورشيدي و باتري دروني خود به شكل يك كوله پشتي طراحي و ساخته شده اند و با استفاده از نواري روي بازو و پاي جانوران يا به شكل برچسب هايي روي بدن ماهي ها نصب مي شوند.
پس از نصب آنتن در ايستگاه فضايي بين المللي هربار كه يك جانور مجهز به فرستنده از مقابل امواج لابراتوار فضايي عبور كند، يك بسته اطلاعاتي به حجم 223 بايت را ارسال مي كند. اين حسگرها علاوه بر اطلاعات مربوط به مهاجرت، داده هاي بسياري را در رابطه با سرعت حركت، نحوه سازگاري جانوران با ميدان مغناطيسي زمين، ميزان رطوبت محيط، فشار هوا و دماي محيط هايي كه جانوران در آن رفت و آمد دارند، در اختيار مي گذارد.
در گذشته نه چندان دور فرآيند ردگيري جانوران شامل به دام انداختن، نصب برچسب، رهاسازي و به دام انداختن مجدد آن ها براي گردآوري اطلاعات بود. اما از دهه 1980 ميلادي محققان از ماهواره ها براي ردگيري تحركات حيات وحش استفاده مي كنند و برنامه ICARUS يكي از پيشگامان اين جنبش است.
اين محققان اميدوارند تا سال 2025 بتوانند فرستنده هايي با ابعاد بسيار كوچك بسازند كه درون كوله پشتي هاي خورشيدي قرار گرفته و توسط ملخ ها حمل شوند. اما فعلا ناچارند به فرستنده هاي كوچكي كه توسط خفاش هاي ميوه خوار، بچه لاك پشت ها، طوطي ها و پرندگان آوازخوان بسنده كنند.
علمي (6) ** 9259**1440