قصه جاكارتا به سر رسید، ورزش زنان به خانه نرسید

به گزارش ایرنا، با برگزاری مراسم اختتامیه بازی های آسیایی ٢٠١٨، ورزشكاران به خانه هایشان برگشتند. در تمام مدت برگزاری مسابقات، با وجود اینكه انتظار می رفت نحوه پخش تلویزیونی مسابقات ملی پوشان زن تغییر كند، اما باز هم همان رویدادهایی از رسانه ملی پخش شد كه در دوره های گذشته هم مشاهده شده بود.
این در حالی است كه فریبا محمدیان معاونت زنان وزارت ورزش پیش از آغاز این مسابقات، در چندین مصاحبه، قول پخش همه رقابت ها را داده بود.
محمدیان در مصاحبه خرداد ماه خود با روزنامه همشهری ورزشی گفته بود: «قول پخش همه مسابقاتی كه ورزشكاران زن كشورمان در آن بازی می كنند را از مدیران رسانه ملی گرفته ایم و از آن ها خواسته ایم با همان ممیزی های فیلم های سینمایی خارجی با ورزش زنان برخورد كنند.»
بازی ها كه آغاز شد همه منتظر عمل به این وعده بودند. وعده ای كه اجرایی نشد تا اعتراض ها به صداوسیما مجددا شدت گیرد. ورزشكارانی كه همواره در سال های اخیر، یكی از اصلی ترین مطالبه هایشان پخش تلویزیونی بود، در این مسابقات هم از رسانه ملی حذف شدند.
اگرچه رشته هایی مثل كاراته، پرش ارتفاع و تیراندازی زنان پخش شد اما از آنجایی كه اتفاق تازه ای نبود و سال های گذشته هم رخ داده بود، كسی را خوشحال نكرد.
اوج اعتراض ها زمانی بود كه فینال مسابقات كبدی زنان پخش نشد و تنها بعد از قهرمانی این دختران چند صحنه از شادی هایشان را نشان دادند. «غزال خلج» ملی پوش كبدی ایران با اشاره به این موضوع گفت: مادرم در شبكه های اجتماعی می چرخید تا ببیند كدام یك از بازیكنان فیلم زنده بازی را می گذارد، چون دوست داشت ببیند من چطور بازی می كنم. در حالی كه بازی پسران پخش شد ما هیچ سهمی از تلویزیون نداشتیم. همین موضوع باعث می شود پول در رشته ما كم شود. انصاف نیست كه به خاطر تیم مقابل، ما كه بعد ٤٠ سال در یك رشته تیمی زنان برای كشورمان در بازی های آسیایی طلا گرفته ایم، حذف شویم.
اگرچه باید یادآور شد مشكلات پخش تلویزیونی رقابت ها محدود به حوزه زنان نمی شد و بسیار وسیع تر بود. عدم خرید حق پخش مسابقات از سوی صداوسیما باعث شد بسیاری از مسابقات با تصاویر موبایلی بی كیفیت گزارشگران این رسانه از جاكارتا و پالمبانگ پوشش داده شود، اشتباهات پیاپی مجریان این رسانه در ارائه اطلاعات به مخاطب و كنداكتور ضعیفی كه باعث شد هیچ كدام از مسابقات تیم های واترپلو و هندبال ایران و رشته هایی دیگر از تلویزیون پخش نشود تنها گوشه ای از ضعف و ایرادهای فراوان در پوشش این مسابقات بود.
با این وجود، نیاز مبرم ورزش زنان به دیده شدن در رسانه ملی، مربوط به تزریق منابع مالی بیشتر به این حوزه است كه در صورت ادامه بی توجهی ها، باید شاهد كمرنگ شدن حضور سرمایه گذاران بخش خصوصی در ورزش زنان باشیم. موضوعی كه با ضعیف شدن این ورزشكاران و كاهش مدال های ورزش ایران در رویدادهای بین المللی همراه خواهد بود.
ورزشی**2024**1597