انكارِ اجبار

به گزارش خبرنگار ايرنا، با شروع فصل تابستان و آغاز اوقات فراغت دانش آموزان از تحصيل، خانواده ها نفس راحتي مي كشند تا سه ماهي از دغدغه درس، كتاب و مدرسه فرزندانشان خلاص شوند اما اين آسودگي خيال دو ماه هم طول نمي كشد و دل نگراني هايي جدي براي سال تحصيلي جديد خانواده ها را درگير مي كند.
يكي از دل نگراني ها و دغدغه هايي كه خانواده ها از يك ماه باقي مانده به سال تحصيلي با آن درگير مي شوند تهيه لباس فرم مدارس است، چند سالي است در كشور باب شده كه دانش آموز بويژه دختران با هر مدل، رنگ و شكل لباسي نمي تواند به مدرسه برود و بايد لباس فرم يك شكل مورد نظر مدرسه را تيه و بر تن كند.
بر اين اساس هر سال خانواده ها جداي از دغدغه ثبت نام و تهيه كتاب و لوازم التحرير براي فرزندانشان، بايد براي رنگ و مدل لباس آنان نيز به مدرسه مراجعه و سپس در توليدي يا خياطي كه خود مسئولان مدارس معرفي مي كنند، لباس مورد نظر كه بدون مشورت با اوليا رنگ و نوع آن انتخاب شده، را تهيه كنند.
مساله مورد شبهه اينكه خانواده ها ادعا مي كنند مدرسه هر سال آنها را به تهيه لباس فرم جديد مجبور مي كند اما مسئولان و متوليان امر در آموزش و پرورش آن را انكار كرده و مي گويند هيچ اجباري در اين كار نيست.

** والدين دانش آموزان چه مي گويند؟
مادر يكي از دانش آموزان كه دخترش امسال به كلاس سوم پايه ابتدايي مي رود، مي گويد: امسال سومين سالي است كه دخترم مدرسه مي رود و هر سال هم از سوي مسئولان مدرسه مجبور مي شويم يك دست مانتو، شلوار با رنگ و فرم جديد برايش تهيه كنيم.
خانم احمدي در گفت و گو با خبرنگار ايرنا اظهار داشت: وقتي مدرسه الزام مي كند كه رنگ، شكل و فرم لباس دانش آموز هر سال بايد تغيير كند به نحوي خانواده ها را در اين شرايط بد اقتصادي لاي منگنه مي گذارد.
اين مادر افزود: لباس فرم 2 سال گذشته دخترم سالم و قابل استفاده است اما مدير مدرسه شان تاكيد كرده امسال رنگ مانتوي پايه سوم تغيير كرده و بايد لباس فرم جديد تهيه كنيد.
احمدي تعيين رنگ، مدل و نوع پارچه مورد نظر و حتي توليدي از سوي مدرسه را يكي ديگر از مشكلات موجود در اين زمينه اعلام كرد و گفت: براي لباس فرم دخترم شامل مانتو، شلوار و مقنعه 75 هزار تومان تعيين شده در حاليكه كه رنگ انتخاب شده نيز مورد پسند بچه ها نيست.
او با بيان اينكه پارچه لباس مورد نظر از كيفيت و مرغوبيت لازم برخوردار نيست، يادآور شد: يك دانش آموز دوره ابتدايي نمي تواند يك هفته كامل لباسش را تميز نگه دارد و بايد حداقل هفته اي يك بار شسته شود لذا پارچه بايد از كيفيتي بالايي برخوردار باشد كه بعد از چند ماه دوباره خرج ديگري روي دست خانواده ها نگذارد.
پدر دانش آموز ديگري در سنندج كه امسال فرزندش وارد كلاس دوم ابتدايي مي شود نيز معتقد است: لباس فرم مدارس بايد از هر نظر از جمله مدل، كيفيت و رنگ به نوعي تعيين شود كه اين دانش آموز حداقل 2 سال بتواند آن را بپوشد.
بابايي افزود: هر چند تغيير رنگ و مدل لباس مي تواند در روحيه دانش آموزان بخصوص دوره ابتدايي تاثير مثبت ايجاد كند اما بايد شرايط اقتصادي مردم نيز از سوي متوليان آموزش و پرورش در مدارس در نظر گرفته شود چرا كه خانواده هاي بسياري هستند كه حداقل 2 تا سه فرزند محصل دارند و تهيه چند دست لباس فرم هزينه هاي زيادي بر آنان تحميل مي كند.
وي اظهار داشت: متاسفانه هر سال خانواده ها در اين زمينه از سوي مدارس اجبار مي شوند علاوه بر تمام اين موارد بايد در زمينه رنگ و مدل لباس فرم، سليقه دانش آموز نيز در نظر گرفته شود و حداقل قبل از انتخاب نظر سنجي يا راي گيري در ميان دانش آموزان هر مدرسه انجام و از نظر كارشناسان و مشاوران نيز براي اين منظور بهره گرفته شود.

** آموزش و پرورش اجباري بر تهيه لباس فرم دانش آموزان ندارد
مسئولان آموزش و پرورش كردستان اما اجبار بر تهيه لباس فرم دانش آموزان از سوي مدارس را انكار مي كنند و معتقدند: هيچ مدرسه اي خانواده ها را به تهيه لباس فرم جديد مجبور نمي كند مگر اينكه مدير مدرسه با انجمن اوليا و مربيان در اين زمينه به اتفاق نظر رسيده باشند.
مدير سازمان دانش آموزي آموزش و پرورش كردستان در اين باره مي گويد: با توجه به اينكه مدرسه مكان نظم و انضباط است بنابراين لباس فرم نيز با هدف نظم دهي، قانون پذيري و همسان سازي دانش آموزان پيش بيني شده اما با اين وجود الزام و اجباري بر خانواده ها در اين زمينه نيست و آنها مجبور نيستند هر سال لباس فرم جديد تهيه كنند.
احمد عبدالهي با بيان اينكه اين موضوع به مديران مدارس نيز ابلاغ شده است، گفت: مبناي آموزش و پرورش بر اين است كه لباس فرم دانش آموزان حداقل بين 2 تا سه سال استفاده شود و تهيه فرم جديد 2 سال پشت سر هم به شرط تغيير پايه باشد.
وي افزود: مدارسي كه هر سال رنگ و مدل جديد به خانواده ها ابلاغ مي كنند براساس تصميمي است كه انجمن اوليا و مربيان آن مدرسه گرفته و با مدير واحد آموزشي به اين نتيجه رسيده اند.
مدير سازمان دانش آموزي آموزش و پرورش كردستان اظهار داشت: در اين مدارس نيز تصميم گيري براي تهيه لباس فرم دانش آموزان با مشاركت و نظارت انجمن اوليا و مربيان مدارس انجام مي شود و با توليدي هايي در اين زمينه قرارداد بسته و خانواده ها به آنجا معرفي مي شوند.
وي يادآور شد: قيمت تمام شده براي لباس فرم مقاطع مختلف متوسطه مصوب انجمن انجمن اوليا و مربيان، اتحاديه دوزندگان، صنعت و معدن و آموزش و پرورش به توليدي هاي مورد نظر ابلاغ مي شود لذا انتظار مي رود كنترل لازم بر روي اين توليدي ها براي تهيه پارچه و دوخت مناسب باشد.
عبداللهي با بيان اينكه در حال حاضر بسياري از توليدي هاي طرف قرارداد مبلغي بسيار بيشتر از نرخ تعيين شده را به بهانه مدل دادن به لباس و سايز دانش آموز از خانواده ها مي گيرند، گفت: به عقيده ما لباس فرم مدرسه لباس كار دانش آموز است و بايد كاملا ساده و بدور از هر نوع مدلي باشد.
وي با اشاره به اينكه علاوه بر قيمت تمام شده مصوب، به ازاي هر دست لباس فرم براي دانش آموزان 200 هزار ريال سود براي خياط در نظر گرفته شده است، تاكيد كرد: بسياري از خياطان به اين ميزان قانع نشده و پول بيشتري از اوليا مي گيرند.
مدير سازمان دانش آموزي آموزش و پرورش كردستان افزود: عليرغم تعيين و اعلام قيمت مورد نظر، نظارتي بر اين توليدي ها در استان وجود ندارد و هر كس به سليقه خود قيمت تعيين مي كند و همين امر موجب نارضايتي خانواده ها شده است.
وي همچنين با اشاره به نحوه انتخاب توليدي ها مي گويد: در 2 سال گذشته حدود 97 خياطي و توليدي از سوي آموزش و پرورش و مديران مدارس معرفي شدند كه خروجي آن متهم كردن مديران مدارس به رانت خواري و كسب درآمد از اين طريق بود.
عبداللهي يادآور شد: امسال اين كار به نحو ديگري انجام شد و دوزندگان به مدارس مراجعه و به شرطي كه داراي مجوز اتحاديه دوزندگان و يا توليدي باشند پس از اخذ مدارك از سوي مديران مدارس و انجمن اوليا و مربيان با آنان قرارداد بسته شده است.
وي با بيان اينكه واگذاري پارچه براي تهيه لباس فرم مدارس به توليدي ها با 2 نوع تكي و حجمي انجام مي شود، گفت: در نوع تكي هيچ اجباري بر اينكه حتما نوع پارچه از سوي خانواده و دانش آموز براساس يك قيمت تعيين شده باشد، نيست.
مدير سازمان دانش آموزي آموزش و پرورش كردستان اضافه كرد: در نوع حجمي قيمت ها اعلام شده و توليدي ها نبايد به هيچ بهانه اي بيشتر از قيمت تعيين شده از خانواده ها دريافت كنند البته اكثر توليدي مبلغ بيشتري مي گيرند.
وي افزود: طرح نظارتي در مدارس ناحيه 2 سنندج و برخي از شهرستان ها از جمله ديوانداره، قروه، دهگلان، سروآباد و منطقه كلاترزان خوب انجام و اجازه تغيير قيمت ها به توليدي ها داده نشده است.
عبداللهي ابراز اميدواري كرد نظارت ها در مدارس ساير مناطق استان نيز با جديت مورد توجه قرار گيرد و خانواده ها مجبور نباشند قيمت هايي بيشتر از معمول براي يك دست لباس فرم كه در واقع لباس كار دانش آموز است، بپردازند.
براي روشن تر شدن موضوع قيمت گذاري لباس هاي فرم دانش آموزي و روند نظارت بر توليدي ها به سراغ رئيس اتحاديه دوزندگان و هيات رئيسه اتاق اصناف استان كردستان رفتيم.
رئيس اتحاديه دوزندگان استان كردستان در اين زمينه معتقد است: نرخي كه از سوي آموزش و پرورش استان براي لباس فرم مدارس اعلام شده بسيار پايين بوده و نرخ درجه 2 سال 95 است و هيچ سنخيت و تناسبي با بازار موجود ندارد.
سلمان صلواتي با بيان اينكه نرخ مصوب سازمان صنعت، معدن و تجارت براي لباس مدارس نرخ سري دوزي است، گفت: نرخي كه اعلام شده براي تهيه يك دست لباس كاملا ساده با پارچه اي معمولي است كه در اين وضعيت شايد جوابگوي اين هم نباشد.
وي اظهار داشت: در حال حاضر هيچ دانش آموزي حتي در دوره ابتدايي حاضر نيست لباس فرمي ساده و بدون هيچ مدلي بپوشد لذا خانواده را به خريد لباس مدل دار اجبار مي كنند و اين مساله تناسبي با موضوع اعلام شده به توليدي ها از سوي آموزش و پرورش ندارد.
عضو هيات رئيسه اتاق اصناف استان كردستان افزود: علاوه بر اين توليدي ها نمي توانند با قيمتي كه به آنان اعلام شده پارچه اي مرغوب و با كيفيت تهيه كنند بنابراين پس از مدتي كوتاه، هزينه اي اضافي براي تهيه لباس فرم مجدد بر خانواده ها تحميل مي شود.
وي همچنين به نظارت بر توليدي ها اشاره كرد و يادآور شد: در اين رابطه گشت هاي مشتركي با سازمان صنعت و معدن داريم كه نماينده اي داراي تخصص با آنان همراه مي شود و بر نوع پارچه ها و قيمت هاي اخذ شده از خانواده ها نظارت خواهد كرد.
رئيس اتحاديه دوزندگان كردستان تاكيد كرد: گشت هاي مشترك از روز يكشنبه هفته آينده 18 شهريور راه اندازي مي شود و با هر توليدي كه هزينه اي بيشتر از جنس استفاده شده از خانواده ها بگيرد برخورد جدي خواهد شد.
نظرات مطرح شده نشان مي دهد نظارت دقيقي بر تهيه لباس فرم دانش آموزان از اجبار در مدارس تا نوع رنگ و جنس و قيمت آن وجود ندارد و همين آشفته بازار، خانواده ها را دچار سردرگمي كرده است.
مي طلبد مسولان آموزش و پرورش و ساير متوليان امر برنامه ريزي هاي مناسب در زمينه روند تهيه لباس فرم مدارس كه تاثير بسزايي بر روحيات و رشد تحصيلي دانش آموزان مي گذارد، داشته باشند و بر نحوه قيمت ها نيز نظارت كافي صورت گيرد تا در اين شرايط اقتصادي هزينه هاي خانواده ها دو چندان نشود.
7348/9102