كمپ دیوید؛ نمایش نفاق ریاض و قمار قاهره

این بخشی از نوشته سعید عرفه كاربری مصری در توئیتر است كه این گونه ادامه می یابد: كشتار صبرا و شتیلا 36 سال پیش در چنین روزهایی به دست اسرائیل و عومل آن رخ داد در حالی كه ذبح سرزمین فلسطینیان 4 سال قبل از آن یعنی 40 سال پیش با دست هایی عربی انجام شده بود. هر سال هم این دو كلمه «كمپ دیوید» را در نشریات و تلویزیون ها می شنویم غافل از اینكه كمپ دیوید، قانون اساسی واقعی ما و علت همه مصیبت هایمان شده است.
پیمان كمپ دیوید در تاریخ 17 سپتامبر 1978 میلادی به وسیله انور سادات رئیس‌جمهوری وقت مصر و مناخیم بگین، نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی به امضا رسید.
گفته می شود 12 روز مذاكرات مخفی با میانجی گری آمریكا در كمپ دیوید، استراحتگاه رئیس جمهوری آمریكا منجر به امضای این پیمان در كاخ سفید با حضور جیمی كارتر رئیس جمهوری اسبق آمریكا شد تا اولین پیمان صلح میان طرفین جنگ اعراب و اسرائیل باشد اما زمینه سازی سازش از 6 ماه پیش تر جریان داشت.
سادات دو سال بعد در یك رژه نظامی با گلوله خالد اسلامبولی ترور شد و خیلی زودتر از آنچه تصور می كرد هزینه سازش بر سر آرمان یك امت را با مرگ خود پرداخت.
پیمان سازش كمپ‌دیوید چند بند مهم داشت:
1-نیروهای اسرائیلی باید ظرف سه سال بعد از امضای پیمان از صحرای سینا مصر عقب نشینی كنند.
می توان گفت انور سادات كاری به مطالبات سایر كشورهای عربی از اسرائیل نداشت زیرا در زمان امضای پیمان، بسیاری از سرزمین های عربی از جمله بلندی های جولان سوریه، نوار غزه و كرانه باختری رود اردن در اشغال صهیونیست ها بود بدون اینكه در پیمان كمپ دیوید اشاره ای به بازپس گیری آن مناطق شود.
2- ضرورت برقراری روابط دوستانه و كامل دیپلماتیك میان دو طرف
تا آن زمان هیچ كشوری در كشورهای جنوب (جهان سوم) اسرائیل را به رسمیت نشناخته بود و این امتیازی برای تل آویو به شمار می رفت.
3- اعتراف مصر به تمامیت ارضی اسرائیل
این یعنی دولت مصر سرزمین هایی كه رژیم صهیونیستی در طول سال های جنگ با فلسطینیان اشغال كرده بود را به رسمیت می شناخت.
4-استقرار نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل متحد در مرز اسرائیل و صحرای سینا مصر
5-اعطای حق یا مجوز عبور از كانال سوئز به كشتی های اسرائیلی
این امتیاز اسرائیل را از حالت شبه محاصره خارج می كرد و كانال سوئز مصر در شرایط آن روزهای مصر شریان خون رسان موثر و مجرای تنفس خوبی برای این رژیم فراهم كرد.
6-ضرورت شروع مذاكرات درباره خودمختاری فلسطینیان در نوار غزه و كرانه باختری رود اردن با گذشت یك ماه از توافق كمپ دیوید، انتخابات برای تعیین دولتی خودمختار در نوار غزه و ساحل غربی رود اردن؛ سپس عقب‌نشینی 5 سالهٔ نظامی و غیرنظامی نیروهای اسراییل.
گفت و گوها سر موعد آغاز شد اما هیچ گاه پایان نیافت؛ این بند آنقدر ابهام داشت كه هیچ الزامی برای طرفین نداشته باشد. تاكید این بند نه بر «اعطای خودمختاری» بلكه بر «شروع مذاكرات» بود و این باعث شد تا دور باطلی از «مذاكره برای مذاكره» در گفت و گوهای طرف های سازش آغاز شود كه تا اكنون ادامه داشته است، هر چند اسرائیل بعدها ناچار به عقب نشینی از غزه و واگذاری ناقص كرانه باختری به تشكیلات خودگردان فلسطینی با حفظ نظارت شدید امنیتی بر آن شد.
پس از سال ها، نتیجه سازش در كمپ دیوید برای مصر،باز پس گیری صحرای سینا، برای فلسطینیان، قرارداد اسلو و تاسیس تشكیلات خودگردان به صورت نیم بند و برای اسرائیل به رسمیت شناخته شدن آن، تضمین تمامیت ارضی، تسهیل روابط اقتصادی با مصر و روابط پنهان بیشتر با برخی كشورهای عربی، برخورداری از آبراه حیاتی سوئز، كم شدن فشارهای بین المللی بر اثر امضای قرارداد با میانجی گری آمریكا و پیوستن اردن به دنبال مصر به روند سازش در سال 1994 با رژیم صهیونیستی بود.
بعدها مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامه‌ای را به درخواست سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف) به تصویب رساند كه شامل محكومیت ضمنی صلح كمپ دیوید بود.
استناد پیش نویس این بیانیه آن بود كه پیمان كمپ دیوید بدون مشاركت سازمان ملل و سازمان آزادی‌بخش فلسطین برخلاف منشور ملل متحد و بدون در نظر گرفتن حقوق انكارناپذیر مردم فلسطین شامل حق بازگشت آوارگان فلسطینی، حق تعیین سرنوشت و حق حاكمیت ارضی منعقد شده است.
سازمان كنفرانس اسلامی بعد از پیمان كمپ دیوید خواستار تعلیق عضویت مصر در آن سازمان شد و این اتفاق افتاد. اتحادیه عرب هم عضویت مصر را به حالت تعلیق درآورد؛ همه كمك های اقتصادی خود را به قاهره متوقف كرد و مقر این اتحادیه از قاهره به تونس منتقل شد اگر چه در سال 1989 دوباره مصر را دعوت كرد و مقر این تشكیلات را نیز به قاهره بازگرداند.
عربستان سعودی فعال ترین عضو اتحادیه عرب بود كه خواستار مجازات مصر شد. این اصرار سعودی ها دو علت اصلی داشت: اول اینكه وجهه و موقعیت عربستان سعودی را در میان افكار عمومی ملت های عرب ارتقا می داد و از پادشاهی سعودی، چهره ای ضد اسرائیلی و حامی حقوق فلسطینیان و قائل به پاسداری از حقوق جهان عرب به تصویر می كشید و دوم اینكه، مصر همواره و به طور سنتی، قدرتمندترین رقیب عربستان در ادعای زعامت جهان عرب بود؛ سازش با اسرائیل در واقع امتیازی برای ریاض با هدف منزوی كردن قاهره در منطقه به شمار می رفت اما در پس پرده اتفاقات دیگری نیز رخ داده بود كه آمریكایی ها بخشی از این اتفاقات را اخیرا افشا كردند.
وزارت خارجه آمریكا در ژوئیه سال جاری اسنادی را منتشر كرد كه نشان می دهد پیمان كمپ دیوید با هماهنگی و همراهی مقام های سعودی به امضا رسیده است.
در این سند آمده است كه در 9 اوت سال 1978 یعنی حدود 40 روز پیش از امضای پیمان كمپ دیوید شاهزاده سعود الفیصل وزیر وقت خارجه عربستان سعودی دیداری با جان سی وست سفیر آمریكا در ریاض داشت و درباره «حمایت كامل سعودی ها از پیمان كمپ دیوید» به طرف آمریكایی اطمینان داد.
سعود الفیصل در این دیدار گفت: ما خواهان موفقیت كمپ دیوید هستیم زیرا موفقیتی برای نزدیك ترین دوستان ما در مصر و آمریكا خواهد بود و همه تلاش خود را برای كمك به این پیروزی انجام خواهیم داد.
خاورم**9241**1586