چالش ارز دارو

به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری، طی 40 سال گذشته در زمینه دارو شاهد رشد خوبی در كشور بودیم به گونه ای كه از نظر عددی 42 میلیارد عدد دارو طی سال، تولید می شود.
اما مساله این است كه آیا این صنعت، عاری از چالش و مشكل است؟ قدر مسلم آن است كه پاسخ خیر است به ویژه در این روزها كه تب و تاب تخصیص ارز و ارز چهار هزار و 200 تومانی هم هست. آیا وزارت بهداشت با این ارز موافق است؟ آیا این ارز به تمام بخش های تولید دارو اختصاص می یابد یا فقط درصدی از دارو، ارز یاد شده را می گیرد؟
اگر این ارز برای تولید دارو آزاد شود، آیا فسادی نیز ایجاد می شود؟ قیمت دارو با ارز آزاد هم متعاقبا آزاد می شود؟ واكنش مردم برای تهیه دارو چگونه است؟ آیا آن را در خانه دپو می كنند؟ وزارت بهداشت چه دستوری به تولید كننده و پخش كننده دارو می دهد؟ الان كه شركت های تولید كننده دارو با مشكل نقدینگی مواجه هستند، با چه میزان می توان مشكل آنها را حل كرد و از محل كدام درآمد؟ اصلا چنین محل درآمدی داریم؟ همه این سوالات و پرسش هایی دیگر در میزگرد ایرنا با عنوان «چالش های تولید كنندگان دارو» پاسخ داده شده است.
در این میزگرد، دكتر «محمد عبده زاده» مدیر كل امور دارو و مواد تحت كنترل سازمان غذا و دارو، دكتر «مرتضی خیرآبادی»، خزانه دار و عضو هیات مدیره سندیكای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران و دكتر «بشیر خالقی» عضو كمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی حضور داشتند.
دنباله مشروح این میزگرد را در ذیل بخوانید.

** پس وزارت بهداشت متقاضی چیست؟!
**عبده زاده: ارز را آزاد كنند مابه التفاوت نرخ ارز را به سازمان های بیمه گر بدهند. به همین راحتی! مگر داروی ما تحت پوشش بیمه نیست؟ ارز را آزاد كنند و شركت ها برای قیمت گذاری هم متناسب با ارز آزاد عمل كنند. مابه التفاوت نرخ ارز آزاد را همان موقع كه ثبت سفارش می شود به بیمه ها بدهند. بنابراین هم بودجه بیمه ها زیاد می شود، هم شركت ها از ورشكستگی بیرون می آیند و هم اینكه مشكل تامین و تدارك دارو، رفع و جلوی قاچاق نیز گرفته می شود.
الان دارند ارز چهار هزار و 200 تومانی می دهند اما اینكه چه بخشی از دارو قاچاق می شود، خدا می داند. اتفاقا دارو یك زنجیره عرضه و توزیع مشخص دارد. كنترل روی دارو خیلی شدیدتر است.

**خیر آبادی: ارز آزاد یعنی چی؟ یعنی با دلار 17 هزار تومان بخریم؟
**عبده زاده: فرقی نمی كند. اگر نیما (نظام یكپارچه معاملات ارزی كه بانك مركزی با هدف سامان بخشیدن به بازار ارز در حوزه واردات ایجاد كرده است) می خواهد تامین كند، خب تامین كند.
**خیر آبادی: نیما كه بدتر است!
** عبده زاده: به شرطی كه بانك مركزی كار را انجام دهد در بازار آزاد كه پول نقدی نیست. بانك مركزی نرخ چهار هزار و 200 تومان را برای همه صنایع مصوب كرده است و فرقی نمی كند. نرخ ارزی كه مورد تایید بانك مركزی است، آزاد شود و ما به التفاوت را به بیمه بدهد. ما الان ارز چهار هزار و 200 را برای كالاهای اساسی داریم اما همیشه هم كمبود داریم.

**ایرنا: این پیشنهاد را وزارت بهداشت (آزاد سازی ارز) داده است؟
** عبده زاده: بله.

**ایرنا: آنوقت قیمت داروها با این منوال، آزاد می شود؟
** عبده زاده: قیمت دارو بر اساس نرخ ارز، آزاد است.

**ایرنا: برخی معتقدند كه اگر نرخ ارز آزاد شود، فساد ایجاد می شود و ممكن است در بیمه این بار مشكل پیدا كنیم.
** عبده زاده :خیر. اینطور نیست. در ارز چهار و 200 تومانی و اختلاف نرخ آن، فساد ایجاد می شود اما وقتی كه نرخ ارز آزاد گردد، فساد برای چه ایجاد شود؟ این مابه التفاوت نرخ ارز در واقع سوبسیدی است كه دولت می دهد همان را به سازمان های بیمه گر بدهد و درصد پوشش بیمه ای را از 70 به 90 و 95 برساند به شرطی كه بودجه به سازمان های بیمه گر داده شود. بین آمارنامه توزیع داروهای كشور و بودجه سازمان های بیمه گر اختلاف فاحشی وجود دارد. هر چه قدر در بحث تخصیص بودجه به سازمان های بیمه گر بسته تر عمل كنیم میزان پرداختی از جیب مردم نیز بیشتر می شود. این چیزی طبیعی است. از طرفی در بودجه های كلان كشور محدودیت هایی داریم. ولی واقعیت این است كه بودجه دارویی كشور در مقایسه با سایر هزینه ها، عددی ناچیز است و با این ناچیز بودن بودجه دارویی در عین حال به جایی رسیده ایم كه بحث كسری بودجه، عدم تامین نقدینگی، بحث تامین ارز و تخصیص آن با هم در یكجا جمع شده است. یعنی شركتی كه می خواهد دارویی را تولید یا وارد كند هم باید برای تخصیص و تامین ارز، نگران باشد هم برای تامین ریال و هم برای برگشت پولش در زمان تحویل دارو به بیمارستان نگران باشد.
الان وزارت بهداشت با 10 درصد حاشیه سود به شركت دارویی قیمت داده است و این شركت دارو را می فروشد آنها اوراق به جای پول می گیرند به سررسید یك یا دو سال دیگر كه اگر تنزیل شود به عنوان مثال 20 درصد هم كاهش ارزش پول دارد؛ یعنی سیستم توزیع دارو و تجهیزات با این شرایط از الگوهای پذیرفته شده اقتصادی دنیا پیروی نمی كند و قطع یقین ادامه این روش در یكجایی به نقطه ای می رسد كه شركت بدون اینكه بخواهد امكان كار و فعالیت ندارد.
الان می گویند دارو از ارزش افزوده معاف است اما ماده اولیه آن كه در گمرك مانده است كه معاف نیست. یعنی برای ترخیص ماده اولیه از گمرك باید به دارایی مراجعه شود تا مفاصا حساب ارزش افزوده دریافت شود و هزینه ها و عوارض پرداخت شود تمام مطالباتی كه در دارایی و بیمه باید پرداخت شود و حق و حقوق عوارض گمركی و بحث ارزش افزوده و هم صورت های فصلی سه ماهه، تمام این ها باید به روز پرداخت شود و شركت در پرداخت با یك روز تاخیر، جریمه می شود. اما وقتی پای وصول مطالبات به میان می آید هیچ كس جوابگوی شركت نیست.این روش نمی تواند ادامه دار باشد.
ما با كمیسیون بهداشت و درمان مجلس، رییس مجلس و هیات دولت جلسه می گذاریم و مطرح می شود اما باید عملیاتی مشخص شود و این مساله الان باز مانده و به سرانجام نرسیده است.

**ایرنا: در خصوص آزاد شدن ارز فرمودید كه وزارت بهداشت این پیشنهاد را داده است اما از طرفی آقای جهانگیری (معاون رییس جمهوری) تاكید بر دلار چهار هزار و 200 تومانی دارد.
**عبده زاده: ما خدمت رییس مجلس و كمیسیون بهداشت و درمان مجلس هم اعلام كردیم كه وزارت بهداشت متقاضی این ارز چهار هزار و 200 تومانی نیست. ما مكلف هستیم كه براساس این ارز، قیمت گذاری كنیم. داروهای خارجی بر اساس این ارز قیمت گذاری می شود اما همین ارز چهار هزار و 200 تومانی برای داروهای داخلی نگرانی جدی ایجاد می كند و آنهم این است كه برای تامین دارو به مواد اولیه و جانبی، ارز چهار هزار و 200 تومانی تعلق می گیرد، اما پرسش این است كه چند در صد قیمت تمام شده یك دارو را ماده اولیه اش تشكیل می دهد؟ حداكثر 40 درصد دارو را ماده اولیه تشكیل می دهد اما 60 درصد دیگر از دلار آزاد و ارز آزاد و از تورم در بازار تبعیت می كند. بنابراین كل عوامل موثر بر تولید از ارز چهار هزار و 200 تومانی باید تبعیت كند این در حالی است كه 60 درصد آن تبعیت نمی كند. مثلا تمام وسایل آزمایشگاهی، فویل و مقوا برای دارو شامل ارز چهار هزار و 200 تومانی نمی شود. این ملزومات به روز قیمت دارد و باید به روز پرداخت شود. ماده موثره یك قرص، ارز چهار و 200 تعلق می گیرد اما پول فویل كه شامل ارز یاد شده نمی شود، پس باید این موارد، یعنی 60 درصد هم تحت پوشش ارز یاد شده بیاید.
بهترین راه این است كه ارز چهار و 200 را رها كنیم و نرخ ارز واقعی بانك مركزی یكسان سازی شود و بر اساس آن قیمت گذاری شود و هر كمك و سوبسیدی هم كه هست به سازمان های بیمه گر بدهیم تا سوبسید مستقیما به بیمار داده شود.

** خیر آبادی: مشكلی كه این كار دارد این است كه طرف ما دولتی است كه به آن نمی شود اعتماد كرد. احمدی نژاد، ارز را از مرجع، مبادله ای كرد و آن را به 2 هزار و 200 تومان رساند. هزار و صد میلیارد تومان هم برای یارانه دارو، پول گذاشت. الان آن ارز، چهار هزار و 200 تومان، یارانه هم هزار و 600 میلیارد تومان شده است. این در حالی است كه رشد جمعیت داشتیم، نرخ عوامل تولید و چهار سال هم تورم داشتیم و نرخ ارز هم 2 برابر شده است بعد یارانه را 500 میلیارد تومان، یعنی 30 درصد افزایش داده اند.
از طرفی دیگر، دولت، پشتیبان این ارز چهار هزار و 200 تومانی، است و پشتیبان ارز نیما، شركت های پتروشیمی است كه در زمان حاضر در اتاق بازرگانی از 28 میلیارد دلار صادراتی كه در چهار ماه گذشته فروش داشتند، چهار میلیاردش را در نیما آورده اند اصلا معلوم نیست این ارز را به من تولید كننده بدهند یا ندهند. حرف ایشان (عبده زاده) درست است ولی باید چقدر روی تولید كننده فشار بیاورند كه به این نتیجه برسد كه با ارز آزاد كار كند؟ خب بیایند فشار را از تولید كننده بردارند. مگر فكر می كنید عدد دارویی كشور چقدر است؟

** عبده زاده : الان از چهار روز دیگر باید دنبال آن باشیم كه چه كسی ارز گرفت، چرا گرفت و چه كاری انجام داد؟ یعنی بیشتر از اینكه كار كنیم باید به سازمان های نظارتی جواب بدهیم. این اتفاق یكی دو تا نیست ما الان بیشتر از چیزی كه در سیستم های اجرایی داریم كار می كنیم به سیستم های نظارتی در طول روز باید جواب بدهیم ما این ارز چهار هزار و 200 تومانی را با این شرایط نمی خواهیم. آزاد كنید تا سواستفاده شود.
**خیرآبادی: باز هم سوء استفاده می شود.
** عبده زاده: ارز هر چه كه هست تك نرخی شود.
** خیرآبادی: خدا خیرتان دهد.

**ایرنا: اگر این طور شود قیمت دارو دائما در نوسان بازار قرار می گیرد. كدام دستگاه نظارتی كنترل بازار را در اختیار می گیرد؟
**خالقی: وزارت بهداشت سلب مسئولیت می كند. هر وقت قیمت آزاد شود ما به التفاوت را گردن بیمه می اندازد آنوقت ما با چه اطمینانی می توانیم نرخ را آزاد كنیم؟
**عبده زاده: وزارت بهداشت باید به چند ارگان جواب بدهد. سیستم وزارت بهداشت سیستم رگولیشن است. علاوه بر این سیستم، كار تامین و تدارك را نیز انجام می دهد. خیلی از مولفه های موثر بر قیمت از حوزه اختیارات وزارت بهداشت خارج است. اینكه ارز تك نرخی یا 10 نرخی شود وزارت بهداشت كه در آن دخیل نیست. شما (دكتر خالقی) به ما می گویید كه ما سلب مسئولیت می كنیم. این طور نیست و ما سلب مسئولیت نمی كنیم. اگر قرار باشد قیمت تولید را ثابت كنم و افزایش هم ندهم، باشد من این كار را می كنم، اما به شرط اینكه در كشور تورم، صفر باشد. دارو هم مثل بقیه كالاها است، اگر شما توانستید بر تمام عوامل موثر بر تولید دارو، ارز چهار هزار و 200 تومانی بدهید من هم قیمت دارو را صفر می كنم. خیلی از مولفه ها در حوزه و تصمیم گیری وزارت بهداشت نیست. این قضیه تا یكجایی كشش دارد بالاخره در یكجایی تولید كننده مجبور می شود كه داروی تولیدی خود را وارد كند كه پرداخت از جیب مردم هم بابت آن بیشتر می شود.
** خالقی: حداقل از وزارت بهداشت این انتظار می رود كه قانون برنامه ششم را اجرا كند. اگر اجرا شود جلوی خیلی از اسراف ها مثل اسراف دارو كم می شود كه نسبت به دنیا به طور متوسط سه چهار برابر بیشتر مصرف می كنیم. ما باید گاید لاین(راهنمای بالینی) برای نسخه ها تعریف كنیم. آیا وزارت بهداشت برای پرونده الكترونیك كاری از پیش برده است؟ اگر عملیاتی نشود هر چه بودجه ممكلت را در حوزه سلامت هزینه كنیم باز هم كم می آید. مگر قانون برنامه برای چه كسی نوشته شده است؟ الان سال دوم اجرای برنامه ششم است اما وزارت بهداشت چقدر موفق بوده است؟ آیا مثلا انجمن های پزشكی، گاید لاین ها را تدوین كرده اند؟ الان پزشكان زیادی تجویز ام.آر.آی و پت اسكن برای بیماران را دارند این تجویزهای بی مورد، پدر بیمه ها را در آورده است. مجلس به وظیفه خود، عمل و قانون وضع كرده است. اگر این ها اجرا شود 30 درصد از هزینه مصرف دارو كم می شود؟

**ایرنا: آقای دكتر! الان ما نقطه ای بحرانی داریم كه همه جور كمبودی داریم كه دارو هم جزوی از آن است. در زمان حاضر بهتر نیست یك طرح اورژانسی، داشته باشیم؟
**خالقی: برای چه كسی قابل قبول است كه مثلا داروی وارفارین در داروخانه نباشد؟ اگر برای بیمار، مشكلی ناشی از این كمبودها ایجاد شود، آیا وجدان ما راحت خواهد بود؟ باید همه دست به دست هم بدهیم. این دولت و این مجلس. مجلس كه كار خود را كه همان قانونگذاری است انجام داده است اما آیا دولت به این قانون عمل كرده است؟
** عبده زاده: آن قسمتی كه مربوط به من است مثلا كمبود دارو را باید جواب بدهم اما آن قسمت ( دستگاه های دیگر) هایی كه باید در كنار وزارت بهداشت باشند به وظیفه خود عمل كرده اند؟ این را كسی نمی پرسد. مسئولان ما در بیشتر وقت ها دنبال یك نفر می گردند تا تقصیرها را گردن او بیاندازند. خیلی از كمبودها را (به عنوان یك مسئول نظام سلامت) باید جواب بدهم اما باید پذیرفت جنس شركت دارویی در گمرك مانده است و تولید كننده از من می پرسد؛ «شما به من تولید كننده فشار می آورید كه جنس را ترخیص كنم این در حالی است كه من پول - ریال- ندارم كه ترخیص كنم، ریال من هم گیر كرده است (به علت اینكه تولید كننده طلب دارد) خب وزارت بهداشت به عنوان سیستم رگولیشن كه نمی تواند پول بدهد تا جنس تولید كننده را ترخیص كند. این یك طرف كار است. درست است كه در وزارت بهداشت متخصصان ما برای بحث دارو، كم نیستند اما قبول كنید بحث دارو به صورت زنجیر وار وصل است اگر همه ما در جاهایی كه هستیم درست كارمان را انجام دهیم، كارها درست می شود؛ این در حالی است كه الان دولت به یك سمت و كمیسیون بهداشت و مجلس به سمت دیگری می رود كه برایندش همین وضعیتی می شود كه هیچ كس جوابگو نیست. چیزی كه مهم است این است كه همه ما در یك كشتی نشسته ایم و همه ما باید به یك سمت برویم.
**خالقی: دیگر از یك سری از گلایه ها گذشته است الان باید دست به دست هم بدهیم تا خدایی ناكرده در تامین دارو مشكل نداشته باشیم كه اگر اتفاقی رخ دهد دیگر كسی نمی تواند جواب دهد. باید همكاری كرد یعنی دولت و مجلس وارد عمل شوند و هر روز جلسات تشكیل شود. مجلس كه اعلام آمادگی كرده است اگر لازم است بازدید و جلسات بیشتری صورت بگیرد ما (نمایندگان مجلس) آمادگی داریم. اگر لازم است با وزارت صمت (صنعت، معدن و تجارت) جلساتی برگزار شود، ما انجام می دهیم حتی با رییس جمهوری هم جلسه می گذاریم. ما موظفیم. ما حاضریم وقت بگذاریم.

**ایرنا: آقای دكترعبده زاده در آخر جلسه چه خواسته ای از مجلس دارید؟
** عبده زاده: من می خواهم از آقای دكتر (خالقی) كه در این جلسه تشریف دارند، خواهش كنم كه وزارت بهداشت را در تامین ریال یا نقدینگی برای شركت های دارویی كمك كنند كه زمان زیادی نداریم. من دو هفته قبل به آقای هاشمی (عضو كمیسیون بهداشت) گفته ام هر چه كه از دست ما بر می آید پیگیری می كنیم اما یكسری از كارها از دست وزارت بهداشت خارج است؛ مثل تامین نقدینگی كه به بودجه بر می گردد از مجلس می خواهیم كه البته شاید كار مستقیم آنها نباشد اما بالاخره ما باید در تامین ریال كمك مجلس را هم داشته باشیم.
**خیرآبادی: من همان بحث فرماندهی دارو را مهم می دانم و ایجاد همان نقدینگی از محل مازاد فروش نرخ ارز را هم متذكر می شوم. دولت در بودجه سال 97 قیمت ارز را سه هزار و 700 تومان محاسبه كرد الان 10 میلیارد دلارش را برای كالاهای اساسی با نرخ چهار هزار و 200 تومان می فروشد و حدود 50 میلیارد دلار را با نرخ 9 هزار تومان در كالاهای غیر اساسی به فروش می رساند. قطعا نیز همین طور است. من قبلا نماینده مجلس و در كمیسیون بودجه بودم این ها را می فهمم. از این محل درآمد، حدود 45 هزار میلیارد تومان برای دولت ایجاد می شود و هیچ مشكلی نیز برای دولت پیش نمی آید كه از این محل، سه یا چهار هزار میلیارد تومان را برای نقدینگی دارو كمك كند.
** عبده زاده: حتی تولید كنندگان دارو هم وارد كننده ماده اولیه دارو هستند. ما اگر فكر كنیم كه همه چیز را تولید می كنیم به بیراهه رفته ایم. الان 97 درصدی كه تولید می كنیم میزان ارزی كه نیاز دارد نصف آن سه درصدی است كه وارد می كنیم.
**خیر آبادی: ببینید كه چقدر تولید داخل مهم است اگر می خواستیم همه این ها را وارد كنیم باید هشت میلیارد دلار می دادیم. اگر 97 درصد داروها ( از نظر عددی) را تولید نمی كردیم باید هشت میلیارد دلار پول می دادیم.عراق و تركیه و پاكستان و روسیه را كه می توانید مقایسه كنید. صنعت دارویی ما در منطقه درجه یك است. نه روسیه نه تركیه و نه عراق این صنعت را ندارند ما به طور قطع در منطقه اول هستیم. روسیه با آن عظمتش برای اینكه به جایگاه ما برسد 20 میلیارد دلار، پول گذاشته است؛ این در حالی است كه این كشور یك دهم صنعت داروی ما را ندارد. عراق با جمعیتی نصف جمعیت ایران در سال گذشته 5. 6 میلیارد دلار پول واردات دارو داد. این در حالی است كه ما یك میلیارد دلار می خواهیم برای دارو بدهیم آن هم با جمعیتی دو برابر عراق، پدر تولید كننده دارو را درآورده ایم. می دانید مشكل چیست؟ یك میلیارد دلار می خواهند پول بدهند هر روز یا در بازرسی كل كشور یا در دیوان محاسبات هستیم.
** عبده زاده: كشور ما تولید محور نیست. تولید كننده در این كشور بیچاره است.
** خیر آبادی: كمیسیون بهداشت باید در این مدت كوتاه یعنی در این یك ماه باید خیلی تلاش كند تا مشكلات حل شود؛ تا كه مردم در دو سه ماه آینده وارد بحران دارو نشوند؛ اما علایمی كه وجود دارد قطعا بحران دارو بروز می كند. در سال 76- آخر دوره ریاست جمهوری مرحوم هاشمی - اولین بحران را داشتیم در آخر 92 زمان آقای احمدی نژاد هم داشتیم. در زمان آقای احمدی نژاد، دولت مجبور شد یك و نیم میلیارد دلار پول بدهد و به طور قطع یك میلیارد آن را به چاه ریختند. یعنی به هر شركتی گفتند كه فقط دارو بیاورد یعنی به شركت ها ارز دادند كه دارو بیاورند و دارو وارد شد اما دارو در كشور ماند. الان دارند دارو را به همین وضعیت می رسانند فقط تفاوت ما با دوره آخر آقای احمدی نژاد این است كه آن زمان ریال بود این زمان ریال نیست. یعنی اگر فردا به ما دلار هم بدهند كاری نمی توانیم بكنیم. اگر امروز به من تولید كننده پول بدهید این پول برای 6 ماه دیگر به دارو تبدیل می شود؛ چرا كه تولید كننده كه ماده اولیه می خرد باید در آزمایشگاه تاییدكنم كه یك ماه و نیم طول می كشد و آزمایش نهایی هم یك ماه دیگر طول می كشد؛ یعنی اگر امروز به تولید كننده پول بدهید 6 ماه دیگر این پول به دارو تبدیل می شود.
** عبده زاده : شاید اگر در یك دارویی با یك تعداد كم، كمبود شود بتوانیم وارد كنیم اما مساله این است كه داروی با تعداد زیاد مصرف اگر در لیست كمبود برود، سخت می شود. مثلا داروی متفورمین در ماه به تعداد 150 میلیون عدد در كشور مصرف می شود چگونه می توان این مقدار را در یك بازه كم وارد كرد؟
تولید دارو، سهم زیادی در ثبات بازار دارو در كشور دارد. اگر از 9 هزار قلم دارویی كه داریم 20 تا 30 تای آن با كمبود مواجه شود، خبرش، فورا در رسانه ها پخش می شود این در حالی است كه هشت هزار و اندی در بازار دارد تولید می شود و كسب به آن توجهی نمی كند و مردم به آن شمار انگشت شمار دارو كه دچار كمبود شده است، توجه می كنند. به همین خاطر چون دارو مهم است باید به صنعت آن اهمیت داد. چون به نفع كشور و استراتژیك است.

** ایرنا: برای برخی داروها مثل داروهای سرطانی و شیمی درمانی اگر كمبود باشد چه نظری دارید؟
** خیرآبادی: متاسفانه در این چند ماه اخیر تمام فرهنگ سازی های انجام شده برای جلوگیری از حرص مردم در جمع آوری كالا، سودی نداشته است. شما بروید در سوپر ماركت ها ببینید كه چطور مردم به جنس ها حمله می كنند و می خرند. همه را جمع می كنند و می برند.
الان در زمینه دارو هم دارد همین اتفاق در دو بعد یكی در داروخانه و یكی هم برای مصرف كننده رخ می دهد. من آماری كه دیروز ازیكی از شركت های پخش دارو گرفتم، دیدم كه فروش 140 میلیاردی اش در ماه 210 میلیارد شده است. این فاجعه است.الان مردم دارند دارو جمع می كنند.
**خالقی: باید دست به دست هم دهیم. گذشته ها گذشته است با جدیت بیشتر كارها را انجام دهیم. از دولت هم انتظار داریم قانون برنامه را اجرا كند. مگر قانون برنامه برای چه كسی نوشته شده است؟ اگر قانون اجرا شود 30 درصد هزینه ها كم می شود.این همه مصرف دارو داریم هر خانه ای به انبار دارو تبدیل شده است.

** ایرنا:یعنی می گویید كه مردم به فكر دارو و خریدن بیشتر آن نباشند.
** خیر آبادی: این فكراشتباه است مردم باید صبور باشند.
**عبده زاده: مردم برای چند ماه می خواهند این كار(خرید داروی زیاد) را بكنند؟ الان داروهایی كه در لیست كمبودهای ما قرار گرفته است براساس میانگین مصرف عادی به داروخانه ها ارسال شده اما به دلیل نگرانی هایی كه جو تحریم ایجاد كرده است مردم آنها را بیشتر می خرند. وقتی دارو از داروخانه خارج می شود و به خانه می آید، كمبود آن احساس می شود چرا كه همین دارویی كه به جای داروخانه در خانه ها مانده است به مراجعه كننده بعدی داروخانه نمی رسد و به همین علت گزارش كمبود منتشر می شود. از طرف دیگر شركت اعلام می كند كه نه تنها به اندازه مصرف سال گذشته دارو به داروخانه داده كه حتی 20 درصد بیشتر نیز این دارو را تولید كرده؛ این همان فضایی كه عدم اعتماد در كشور ایجاد كرده است.
من متخصص اجتماعی نیستم اما به نظر من در شاخص های اجتماعی كشور نیاز به بحث جدی داریم. یك زمانی در ژاپن زلزله آمد و مردم به اندازه یك وعده غذا برمی داشتند كه اگر كسی نیاز داشت بیاید غذا ببرد اما ما از نظر فرهنگی مشكل داریم.
در زمان حاضر نیز به شركت ها اعلام كرده ام كه داروهایی كه متقاضی بیشتر دارد فقط به اندازه توزیع یك ماه توزیع شود و شركت ها بیشتر از این حق توزیع ندارند. اما اگر بیمارستان یا مركز خاصی به دارو نیاز داشت می توان داروها را به آنها رساند.

**خیرآبادی: یك روز من در شورای ارزی به عنوان نماینده وزارت بهداشت این نكته را بیان كردم كه در زمان حاضر پنج میلیون نفر توان خرید 10 هزار دلار را دارند. الان اگر دولت 50 میلیارد دلار به بازار بریزد این پنج میلیون نفر می روند دلارها را می خرند؛ دولت برای همین، پول را نمی تواند به بازار بریزد. این در خصوص دارو هم مصداق دارد و الان دارند دارو را به این وضعیت می رسانند. اگر هر چه دارو به بازار سرازیر كنند، مردم داروها را می خرند و در خانه انبار می كنند. این داروها پس از مدتی تاریخ مصرف گذشته می شود، پس هموطنان دارو را دپو نكنند و به اندازه مصرفی كه دارند، آن را خریداری كنند.
گفت و گو: لیلا خطیب زاده
پژوهشم**
پژوهش ** 1776







انتهای خبر / خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) / كد خبر :6692527