بانويي كه به 200 بيمار نيازمند به خون جان دوباره بخشيد

به گزارش روز پنجشنبه روابط عمومي انتقال خون كردستان، او ركوردار اهداي پلاكت در بين زنان كردستاني نيز هست و براي شانزدهمين بار در صف اهداي پلاكت قرار گرفته است.
عباسي چهره اي شاخص در بين جمعيت زنان استان كردستان است، نتيجه 83 بار مراجعه او به مركز انتقال خون سنندج اهداي 52 واحد خون كامل و 15 واحد پلاكت به شيوه آفرزيس بود و بر همين اساس لقب زن ركوردار اهداي خون در كردستان را از آن خود كرده است.
او كه به تازگي چهل و سومين سالروز تولدش را پشت سر گذاشته است، با به ياد آوردن ساختمان هايي كه انتقال خون كردستان در دهه 70 در آنها مستقر بود، مي گويد: تابلوي مركز انتقال خون را كه مي ديدم حس خوبي در من ايجاد مي شد و به ياد دارم كه يك بار نيز به آنجا مراجعه كردم اما به دليل سن كم (16 سال) و اينكه هيچ مدرك شناسايي با خود به همراه نداشتم اجازه اهداي خون به من داده نشد و با دريافت چند عدد بروشور كه توضيحات اهداي خون در آن درج شده بود، مركز را ترك كردم.
عباسي با بيان اينكه رسانه هاي آن زمان پر تعداد و متنوع نبودند، ادامه مي دهد: تبليغات گسترده از اهداي خون را در سطح شهر نديده بودم اما گاهي در محافلي با حضور افرادي از مجموعه هاي بهداشت و درمان از اهداي خون و ضرورت آن نيز صحبت مي شد و يا خاطراتي از دوران جنگ و پيشقدم بودن زنان كردستاني براي نجات جان مصدومين بازگو مي كردند كه مرا به خود جلب مي كرد.

** تجربه شيرين اولين اهداي خون و استمرار آن
عباسي در بهمن ماه 1373 براي اولين بار به جمع اهداكنندگان خون پيوست، او اين تجربه را اينگونه بيان مي كند با اطلاعاتي كه از مطالعه بروشورها دريافت كرده بودم مي دانستم كه اهداي خون كار دشواري نيست و از پس آن بر خواهم آمد.
در آن زمان به كسي اطلاع ندادم كه مي خواهم خون اهدا كنم چون نمي دانستم كه واكنش اعضاي خانواده ام چه خواهد بود، هر چند كه بعدها با موافقت و تشويق شان نيز رو به رو شدم.
او با بيان اينكه آمار مراجعات ثبت شده اش به مركز انتقال خون به عدد 83 رسيده است، مي گويد: در دهه هاي 70 و 80 سالانه بيش از سه بار براي اهداي خون مراجعه مي كردم اما زنان تنها سه بار در سال اجازه اهداي خون كامل را به شيوه معمول دارند و در نتيجه تا سر رسيد تاريخ بعدي اهداي خون از انجام اين كار معاف هستند.
عباسي ادامه داد: قلبا تمايل داشتم كه تا سر حد توان جسمي با اهداي خون بيماران نيازمند را ياري كنم اما استانداردهايي جهاني براي سقف اهداي خون زنان وجود داشت كه موجب شد در طول اين سال ها بتوانم تنها 52 بار اهداي خون داشته باشم.

** سالانه مي توان 24 بار پلاكت اهدا كرد
در بهمن ماه سال 95 در هنگام اهداي خون از طريق مسئول بخش آفرزيس انتقال خون متوجه شدم كه بيماري نيازمند تزريق پلاكت خون است و روش ديگري نيز براي اهداي بخشي از خون وجود دارد كه از اين طريق سقف سالانه اهداي خون كه هميشه براي من مانعي تلقي مي شد، تغيير پيدا مي كند.
عباسي يادآور شد: نخستين تجربه اهداي پلاكت برايم دلچسپ بود و بعدا متوجه شدم كه پلاكت اهدايي به نوجواني اهدا شده كه مبتلا به سرطان خون بود و خوشبختانه نجات بخش بود و به روند درمان و بازيابي سلامتيش اش كمك كرده است.
وي با بيان اينكه محدوديت اهداي خون هر چهار ماه يكبار براي خانم ها در اهداي پلاكت به شيوه آفرزيس وجود ندارد، گفت: بسياري از خانم هاي مجرد يا آنان كه سابقه بارداري ندارند از اين موضوع اطلاع ندارند كه مي توانند هچون آقايان سالانه 24 بار اقدام به اهداي پلاكت كنند و با روشي متفاوت و با تاثيري دو چندان بيماراني كه عمدتا بيماران صعب العلاج هستند را ياري دهند.
عباسي از اهداي 15 بار پلاكت در طول 18 ماه گذشته خبر مي دهد و مي گويد: مدت زمان اهداي پلاكت طولاني تر از اهداي معمولي است اما در هر بار اهداي پلاكت مي توان به اندازه 8 - 6 واحد اهداي خون معمولي پلاكت جمع آوري كرد و به بيماراني كه غالبا در بخش سرطان شناسي بستري هستند كمك كرد.

** كاركنان انتقال خون نماد نوعدوستي و مهرباني هستند
رضيه عباسي با بيان اينكه 24 سال است كه با مجموعه انتقال خون كردستان در ارتباط است، گفت: از سال هايي نخستين افتتاح ساختمان فعلي انتقال خون، در همه فصول و حتي ايام تعطيلات با مجموعه انتقال خون همراه بوده و كاركنان انتقال خون نيز هميشه همدل با من بوده و پذيرايي گرمي از من داشته اند.
وي با بيان اينكه برخي از كاركنان قديمي مجموعه بازنشسته شده اند اما گاهي كه مرا مي بينند سلام و احوالپرسي گرمي داريم، يادآور مي شود: هيچ چيز مثل روي گشاده و سيرت نيكوي كارشناسان انتقال خون نمي تواند يك اهدا كننده را جذب و يا او را تبديل به اهدا كننده مستمر كند.

** بيماري پدرم انگيزه ام براي اهداي خون را افزايش داده است
عباسي در باره بيماري پدرش گفت: پدرم سال هاست كه از خدمات دياليز مراكز درماني استفاده مي كند و هر گاه همراه با او براي دياليز مراجعه مي كنم، از همراهان بيماران پيوند كليه يا آنان كه در حال دياليزند مي شنوم كه بيمارشان طي اعمال جراحي نيازمند خون بوده و از طرفي توسط انتقال خون نيز اعلام مي شود كه اهداي خون مستمر براي درمان بسياري از بيماران ضروري است.
عباسي تاكيد مي كند: تنها افرادي مي توانند بيماران را به خوبي درك كنند كه تجربه بيماري خود و يا عزيزترين افراد زندگي شان را داشته باشند و من چنين تجربه اي دارم و به همين دليل مشتاقانه براي كاستن دردي از بيماران پيشقدم مي شوم.

** جذب اهدا كنندگان جديد ساده نيست
او با بيان اينكه آستين همت را براي جذب افراد بيشتر به اهداي خون بالا زده است، ادامه مي دهد: جذب اهدا كنندگان بار اول به اهداي خون كار ساده اي نيست، افراد بايد به درستي آموزش دريافت كنند و از سالم ترين اقشار جامعه انتخاب شوند تا حضورشان نتيجه بخش باشد.
عباسي تلاش براي جذب بانوان در اين عرصه را دشوارتر مي داند و مي گويد: روش هايي كه تاكنون براي جذب اهداكنندگان زن استفاده شده بايد متحول شود و با ادبياتي جديد سعي كرد بانوان جوان جامعه را به اين كار انسان دوستانه ترغيب و باورهاي نادرست آنان را تصحيح كرد.

** فرقي ندارد كه خونم در رگ كدام بيمار جاري مي شود
عباسي گفت كه تزريق خون معمولا آخرين راهكار پزشكان براي نجات جان بيماران است؛ بنابراين بيماران دريافت كننده خون چشم اميد به اهداي خون سالم همنوعانشان بسته و هيچ چيز انساندوستانه تري از نجات جان نااميد ترين انسان ها نيست.
وي با بيان اينكه تفاوتي برايش ندارد كه خون اهدايي اش به چه كسي تزريق شود، تاكيد كرد: اهداي خون هديه اي در راه ترويج انسانيت و نوعدوستي است و هيچ فرقي نمي كند اين هديه را كدام انسان دريافت مي كند و مهم اين است كه اين هديه توسط بيمار دريافت شود و لبخندي بر لبان او و خانواده اش بنشيند.
7345/9102