پكن - ایرنا - توجه به نقش توسعه روستایی و بخش كشاورزی به عنوان یكی از مبانی پایه الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت می تواند در پیشبرد این الگو موثر باشد، چین یكی از كشورهای دارای تجربه خاص در زمینه توانمندسازی روستاییان است كه می تواند در ایران نیز مورد استفاده قرار گیرد.

به گزارش ایرنا بر اساس اصول و مبانی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، رسیدن به جایگاه شایسته و پیشرفت كشور بر طبق الگویی علمی و عملیاتی تحت تعالیم عالیه اسلامی و با استفاده از دستاوردهای متقن بشری و تجارب بومی و جهانی و متناسب با مقتضیات ایرانی میسر می‌شود كه در این زمینه مطالعه و بررسی تجربه چین در زمینه فقرزدایی و توانمند سازی روستائیان نیز خالی از اهمیت نیست.
برنامه فقرزدایی در مناطق روستایی چین محصول برنامه «سیاست اصلاحات و درهای باز» این كشور در سال های اخیر محسوب می شود تلاش هایی كه می تواند الگو و نمونه مناسبی برای كشورهای دیگر از جمله ایران باشد.
چین نخستین كشوری است كه حدود 90 درصد از جمعیت فقیر روستایی خود را كاهش داده است آمارها نشان می دهد كه چین از سال 1978 میلادی كه سیاست اصلاحات را به اجرا گذاشت تا پایان سال 2017 میلادی موفق شده است 740 میلیون نفر را در مناطق روستایی از فقر نجات دهد.
اداره ملی آمار این كشور گزارش كرده است بر اساس برنامه ریزی صورت گرفته به طور میانگین هر سال 18 میلیون و 500 هزار نفر از شمار فقرا در نواحی روستایی در چین كاسته شده است آماری كه بیانگر برنامه های موثر این كشور برای مبارزه با فقر در مناطق روستایی است.
در حال حاضر با اجرای این برنامه ها، نرخ فقر در مناطق روستایی چین نزدیك به 95 درصد كاهش یافته است پكن توانسته است در 40 سال گذشته 70 درصد از كل موفقیت های فقرزدایی دنیا را به خود اختصاص دهد.
بر اساس آمار، میانگین درامد سالانه روستاییان چین در 4 دهه گذشته هر سال نزدیك به 10 و نیم درصد افزایش یافته و فقط در طول 5 سال اخیر 68 میلیون نفر در روستاهای چین از فقر نجات یافته اند با این حال نابرابری درآمدها نیز به شكل قابل توجهی در این كشور افزایش یافته و همچنان در حال رشد است این افزایش نابرابری را حتی می توان در بهداشت و سیستم آموزشی این كشور نیز مشاهده كرد.
دولت چین پیش بینی كرده است كه در سال جاری میلادی هم نزدیك به 10 میلیون نفر دیگر از فقر نجات خواهند یافت و نهایتا تا سال 2020 میلادی فقر در این كشور ریشه كن خواهد شد.
'چن جی گانگ' معاون دفتر فقرزدایی شورای دولتی چین در مورد برنامه فقرزدایی چین می گوید: «پس از اجرای سیاست اصلاحات و درهای باز بیش از 700 میلیون نفر از جمعیت چین از فقر رهایی یافته و تاسیسات زیربنایی و سطح خدمات عمومی چین در مناطق فقیرنشین به طور چشمگیر ارتقا یافته است.
او گفت: چین اولین كشور در حال توسعه دنیا است كه پیش از دیگر كشورهای در حال توسعه جهان، اهداف هزاره سازمان ملل درباره كاهش 50 درصد جمعیت فقیر را تحقق بخشیده است.
در سراسر چین حدود 600 هزار روستا وجود دارد كه حدود 5 درصد آنها در فقر به سر می برند چین تا سال 2020 میلادی با پیگیری وضعیت این روستاهای فقیر، سیاست‌هایی را اجرا و تجربیات را جمع بندی كرده و در سراسر كشور آن را تعمیم خواهد داد.
با این حال كارشناسان معتقدند در دوره پیش رو تعدیل سیاست های كلان اقتصادی، تغییرات اقلیمی و بلایای طبیعی، نوسانات بازار و غیره امور فقرزدایی چین را به چالش می كشاند.
با این حال، چین با استفاده از بودجه كلان مالی و فرصت‌های اصلاحات و تغییرات در روند رشد اقتصادی و همچنین با بهره گیری از تجربیات غنی در برنامه‌ریزی، سازماندهی و مدیریت، پایه خوبی برای فقرزدایی بنا نهاده است.

** بررسی یك نمونه فقرزدایی در چین برای الگوگیری در ایران
اگرچه دولت چین برنامه هایی مختلفی از جمله توسعه براساس فرهنگ، راه اندازی پروژه های صنایع دستی، راه اندازی اتحادیه های كشاورزی و جابجایی مردم فقیر به مكان مناسب برای زندگی را به عنوان نمونه های موفق فقرزدایی در مناطق روستایی تجربه كرده است اما با هدف لمس بیشتر این برنامه ها، یك نمونه آن ارایه می شود.
روستای «شی‌با‌دونگ» یك روستای دورافتاده كوهستانی در استان «هو نان» در مركز چین است، دورافتادگی، راه سخت و فقر از ویژگی‌های گذشته این روستا بود، اهالی این روستا با كشاورزی سنتی امرار معاش می‌كردند به طوری كه در سال 2013، میانگین درآمد سرانه هر خانوار در این روستا كمی بیش از هزار و 600 یوان (هر دلار 6.5 یوان) بود به طوری مردم محلی برای گذران زندگی مجبود بودند از دولت یارانه دریافت كنند.
در سال 2013، 'شی جین پینگ' رییس جمهوری چین از این روستای كوچك بازدید كرد و كارشناسان و مقامات نیز راهبرد فقرزدایی این روستا را بر اساس وضعیت بومی آن طراحی كردند.
'لونگ جی لونگ' رییس كمیته روستای 'شی با دونگ' در باره برنامه های توسعه این روستا گفت: این روستا یك روستای بسیار فقیر بود و مقامات دولت با جمعبندی تجربیات گذشته تصمیم گرفتند برای فقرزدایی، در گام نخست روستاییان را به كشت میوه «كیوی» تشویق كنند.
او تصریح كرد: درامد روستائیان چنان پایین بود كه دولت هر سال سه هزار یوان برای خانوارهای فقیر و هزار و 500 یوان هم برای خانوارهای غیر فقیر، كمك مالی در نظر گرفته بود ما از این كمك‌های دولتی استفاده كردیم و تعاونی كشت میوه كیوی تاسیس كردیم از سال 2014، كشت درختان كیوی را آغاز كردیم و تا سال 2017 مردم روستا از این راه درآمد قابل ملاحظه ای به دست آوردند.
'وو شی ون' رییس گروه فقرزدایی روستای 'شی با دونگ' نیز گفت: با توجه به جغرافیای ویژه و دورافتادگی این روستا، محیط زیست آن بسیار خوب و بدون آلودگی بود و این یك برتری ویژه برای توسعه كشاورزی و برخی صنایع بود.
وی تاكید كرد: به غیر از كشت میوه كیوی مرغوب، ما احداث یك كارخانه تولید آب معدنی را آغاز كرده ایم همچنین روستاییان را به كشت میوه‌ هلو و پرورش آبزیان تشویق كردیم كه با این اقدامات، درآمد مردم روستا به مراتب افزایش یافت.
'وو شی' افزود: به غیر از درآمد حاصل از كشت میوه كیوی، اكنون هر خانواده روستا سالانه برای كشت هلو 6 هزار یوان و برای پرورش ماهی نیز 6 هزار یوان دیگر درآمد كسب می كند.
این مقام روستایی تصریح كرد: علاوه بر این، محیط زیست زیبای روستا نیز به تدریج توجه بسیاری از گردشگران را جلب كرد در سال 2015، تعداد كمی گردشگر به این روستا سفر كردند بنابراین، ما در روستا یك مهمان سرا به منظور اقامت و صرف غذا برای گردشگران ایجاد كردیم.
وی تاكید كرد: اما به دنبال افزایش گردشگران، ما خانواده‌های روستا را به ایجاد خانه میزبان گردشگران در خانه خود تشویق كرده و در این زمینه به آنها كمك كردیم پس از تلاش در دو سال گذشته، بسیاری از خانواده‌های روستا در این زمینه فعالیت كرده و به موفقیت و درآمد رسیده اند.
رییس گروه فقرزدایی روستای 'شی با دونگ' افزود: در سال 2016 میلادی، میانگین سرانه درآمد این روستا به هشت هزار و 500 یوان رسید و مردم روستا به طور كامل از فقر رهایی یافتند.
اما به دنبال ارتقای سطح زندگی، مردم روستا به این میزان درامد اكتفا نكردند و به فكر راه‌های جدید برای توسعه و افزایش درامد بودند، 'یانگ جون هوی' معاون فدراسیون زنان این روستا هم گفت: در سال 2014، یك تعاونی گلدوزی میائو ایجاد كردیم.
هنر گلدوزی قوم میائو یكی از صنایع دستی معروف بومی است كه در فهرست میراث ملی غیر مادی ثبت شده است.
اكنون این تعاونی 35 عضو رسمی دارد آنها ضمن تولید محصولات گلدوزی و فروش آن، زنان دیگر روستاها را هم آموزش می دهند.
یانگ می گوید: به غیر از درامد ناشی از كشاورزی، آبزی پروری و گردشگری، هر هنرمند در سال حدود هزار و 500 یوان درآمد دیگر از این طریق به دست می آورد.
او می گوید: با آنكه این درامد مبلغ چندانی نیست، اما همین مبلغ برابر با درآمد كل یك خانوار در سال های پیش از آغاز پروژه فقرزدایی بود.
آساق**1904**