به گزارش روز شنبه گروه اخبار علمی ایرنا، آب سیاه به دلیل اختلال در جریان خون اعصاب بینایی بوجود می آید و به مرور زمان پیشرفت می كند. این عارضه زمانی اتفاق می افتد كه فشار مایع داخل چشم افزایش یابد و این مایع آن طور كه باید در چشم گردش نكند.
به طور طبیعی بین قرنیه و عدسی چشم مایعی به نام زلالیه وجود دارد كه از مویرگ ها ترشح می شود و تامین كننده مواد غذایی و اكسیژن برای عدسی و قرنیه است و از طرفی مواد زاید را از طریق خون دفع می كند.
زلالیه همراه با زجاجیه فشار درونی چشم را ثابت نگه می دارد و شكل كروی چشم را حفظ می كند. در صورتی كه در تصفیه زلالیه اختلالی به وجود آید و مایع به همان سرعتی كه ترشح می شود بازجذب نشود، فشار چشم افزایش می یابد و عارضه آب سیاه رخ می دهد.
علاوه بر عوامل ارثی، عفونت شدید چشم، مواد شیمیایی، بیماری های التهابی و انسداد عروق خونی داخل چشم نیز از عوامل غیر شایع آب سیاه هستند. بیماری آب سیاه معمولا هر دو چشم را تحت تاثیر قرار می دهد؛ اما ممكن است در یك چشم شدید تر باشد.
محققان از چندی قبل با استفاده از ایمپلنت های گوناگون بیماری را تا حدی كنترل كردند. تمام این فناوری ها مشكلاتی را به همراه داشتند، از جمله اینكه به دلیل رشد میكروارگانیسم ها روی ایمپلنت، كانال های آن مسدود شده و تقریبا در عرض پنج سال كارایی خود را از دست می دهند.
محققان دانشگاه پردو برای حل این مشكل راه حلی اندیشیده اند و ایمپلنتی تولید كرده اند كه فشار داخل چشم را كاهش می دهد. این ایمپلنت دارای كانال زهكشی است و این كانال حاوی ذرات بسیار ریز مغناطیسی از جنس نیكل است.
این ذرات زمانی كه در معرض میدان مغناطیسی قرار می گیرند، ارتعاش می كنند و می توانند تمام میكرو ارگانیسم های مضر ایجاد شده را همراه با مایع به بیرون هدایت كنند و مشكلات فناوری های پیشین را حل نمایند. میدان مغناطیسی بسیار ضعیف از خارج از بدن قابل هدایت است. امید می رود كه این عارضه به زودی با استفاده از ایمپلنت محققان دانشگاه پردو قابل كنترل شود. محققان به دنبال سرمایه گذار برای تجاری سازی این محصول هستند.
مطالعات نشان می دهد آب سیاه ریشه ژنتیكی دارد و ممكن است تا پایان عمر علامتی نداشته باشد. این بیماری در صورت عدم درمان می تواند منجر به نابینایی شود. معمولا بیماری در مراحل اولیه بدون علامت و درد است، بنابراین به افرادی كه در خانواده سابقه این بیماری را دارند و افراد میانسال و مسن توصیه می شود به طور دوره ای و حداقل سالی یك بار توسط چشم پزشك چكاپ شوند. علاوه بر سابقه خانوادگی، دیابت نیز یكی از مهمترین فاكتورهای خطر این عارضه است.
گلوكوم زاویه باز و گلوكوم زاویه بسته انواع این بیماری هستند و مهمترین علایم آن كاهش یا از دست دادن بینایی، دیدن هاله در اطراف نور متمركز مانند چراغ، قرمزی چشم، چشم درد و تهوع یا استفراغ هستند.
بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، گلوكوم دومین علت اصلی نابینایی در جهان است و بیش از 60 میلیون نفر در سراسر جهان مشكوك به این عارضه هستند. گلوكوم زاویه باز رایج ترین شكل این بیماریست.
نتایج این مطالعه در نشریه Microsystems and Nanoengineering منتشر شده است.
علمی (6)**9259**1440
تاریخ انتشار: ۱۹ آبان ۱۳۹۷ - ۱۰:۰۴
تهران – ایرنا – محققان دانشگاه پردو آمریكا موفق به ساخت ایمپلنتی شده اند كه حاوی ذرات مغناطیسی است و با استفاده از یك میدان مغناطیسی ضعیف، قادر به كنترل گلوكوم (آب سیاه) است.