به گزارش ایرنا، امروز (شنبه) آغاز هفتمین ماه از ماموریت الحریری است. سوم خرداد ماه امسال بود كه «میشل عون» رئیس جمهوری لبنان بعد از اینكه با نمایندگان مجلس جدید به گفت و گو نشست و از زبان اكثریت آنها شنید كه سعد الحریری، نخست وزیر سرزمین سرو و صنوبر باشد، او را به این ماموریت گمارد.
آن هنگام، هنوز چند روزی بیشتر نبود كه 128 نماینده با رای مردم در اردیبهشت ماه امسال، مهمان ساختمان مجلس در میدان نجمه بیروت شده بودند و فضایی از امید و نشاط در لبنان حاكم شده بود و بیشتر محافل سیاسی، رسانه ها و مقام ها خوشبین بودند كه با توجه به وجود این فضا، كار تشكیل دولت وحدت ملی چند روزه انجام می شود.
همان اول كار حزب مسیحی «نیروهای لبنانی» به ریاست «سمیر جعجع» و حزب دروزی «سوسیالیست ترقی خواه» به رهبری «ولید جنبلاط» سقف مطالبات را بالا گرفتند؛ اوّلی با 15 نماینده در مجلس، 5 وزیر در كابینه 30 نفره و دومی نیز با 9 نماینده، همه سهمیه 3 وزیر طایفه دروزی ها را از الحریری طلب كردند.
در این شرایط عون به عنوان رئیس جمهوری، بر روی گزینه پیشنهادی اختصاص یك سهم وزارتی به ازای هر 4 یا 5 نماینده مجلس در جهت اجرای عدالتی بر پایه آرای مردم و نتایج انتخابات تاكید كرد.
فراكسیون های دو حزب بزرگ شیعی حزب الله و جنبش امل با 30 نماینده مجموعا 6 وزیر را در كابینه می خواستند، حزب «جریان ملی آزاد» نیز كه به رئیس جمهوری نزدیك بود با توجه به تشكیل فراكسیونی 29 نفره با همپیمانان خود، خواهان 7 وزیر در كابینه بود.
**گره پشت گره
هفته ها یكی پس از دیگری می گذشت و نیروهای لبنانی و سوسیالیست های ترقی خواه از خواسته خود كوتاه نمی آمدند. برخی رسانه ها و شخصیت های لبنانی این مساله را به سفرهای جداگانه جعجع و جنبلاط به ریاض و دیدار با مقام های سعودی از جمله «محمد بن سلمان» ولیعهد آن و رفت و آمد فرستادگان دربار عربستان به بیروت و جلسات پیاپی با همپیمانان ریاض مرتبط می دانستند.
بهانه نیروهای لبنانی، پیمانی محرمانه با امضای میشل عون و سمیر جعجع بود و می گفتند كه عون قول داده بود اگر یاران جعجع در مجلس گذشته به او رای دهند تا رئیس جمهوری شود، سهمیه وزرای مسیحی را با آنها تقسیم كند؛ و با انتشار برگ هایی از این سند جنجال آفرینی كردند. «جبران باسیل» وزیر خارجه لبنان داماد عون و رئیس جریان ملی آزاد هم با هم حزبی هایش وارد یك دعوای تمام عیار سیاسی با یاران جعجع شد و این پرونده در رسانه ها به گره مسیحی در كار تشكیل دولت شهرت یافت.
از آن سو نیز جنبلاط از اعطای یك وزارت به دیگر نمایندگان دروزی خارج از حزبش سر باز می زد و می گفت هرگز نمی پذیرد كه سرنوشت طایفه دروزی ها به دست «طلال ارسلان» رئیس دیگر حزب دروزی موسوم به «دموكرات» یا فرد دیگری بیفتد. این گره هم به گره دروزی معروف شد.
در این میان، الحریری به سفر 5 وزیر جریان موسوم به 8مارس به سوریه اعتراض كرد و گفت كه اگر برخی رابطه با دمشق را بخواهند من دولت را تشكیل نمی دهم. این مساله به سرعت با واكنش «سیدحسن نصرالله» روبرو شد و دبیركل حزب الله گفت كه الحریری حرفی نزند كه بعدا مجبور است از آن كوتاه بیاید. رئیس جمهوری لبنان و «نبیه بری» رئیس پارلمان این كشور نیز حرف های الحریری درباره روابط با سوریه را مردود دانستند.
رسانه های لبنانی هر روز موانع و گره های تازه ای را برمی شمردند كه باعث به تعطیلی كشیده شدن روند تشكیل دولت شده است؛ از جمله آنها، می توان به موارد ذیل اشاره كرد تا در نتیجه آنها بشود حزب الله را از مشاركت در فرایند سیاسی این كشور كنار زد: 1) حساب بازكردن نیروهای سیاسی نزدیك به عربستان و آمریكا روی تحریم های شدید علیه ایران، نابسامانی اوضاع معیشتی ایرانیان و در پی آن تضعیف حضور منطقه ای جمهوری اسلامی و خالی شدن پشت مقاومت در لبنان؛ 2) چشم دوختن نیروهای سیاسی مخالف حزب الله به نتایج دادگاه بین المللی ترور «رفیق الحریری» نخست وزیر پیشین لبنان در متهم شمردن سران این حزب و 3) فرو رفتن ارتش سوریه و همپیمانان آن در باتلاق «ادلب.»
**بازكردن گره ها با دندان
ماجراهایی از این دست در لبنان تازگی نداشت؛ در همین سال های اخیر این كشور برای دو سال و نیم بدون رئیس جمهوری مانده بود. یك دوره تشكیل كابینه «تمام سلام» 11 ماه زمان برد و یك بار هم «نجیب میقاتی» برای تشكیل كابینه اش 6ماه تلاش كرد. كار داشت دوباره به بن بست می رسید كه برخی از سران و مقام های لبنانی از جمله عون، تهدید به تشكیل دولتی بر اساس اكثریت و نه دولتی ائتلافی كردند. اینچنین مخالفان مجبور به اندكی كوتاه آمدن شدند تا روند تشكیل كابینه و ماموریت نخست وزیر تسهیل شود.
در آخرین روزهای مهرماه گذشته می رفت كه بالاخره پس از 5 ماه، سعد الحریری ماموریتش را به سرانجام برساند و سومین دولتش را تشكیل دهد. كار به معرفی وزرای احزاب رسیده بود كه حزب الله به طور رسمی از معرفی نام وزرای خود امتناع كرد و این امر را منوط به پذیرفته شدن مطالبه 6 وزیر اهل سنت در پارلمان توسط الحریری دانست.
رئیس حزب آبی رنگ «المستقبل» كه به اذعان همه محافل سیاسی و رسانه ای، بازنده بزرگ انتخابات پارلمانی بود، این بار شاید موافقت اكثریت پارلمان را برای نخست وزیری كسب كرده بود، ولی دیگر بیشتر 27 كرسی اهل سنت در پارلمان را از آن خود و یارانش نمی دید و فراكسیونش با 16 عضو بسیار لاغرتر از قبل بود. گرچه الحریری تمام سلام نخست وزیر پیشین كشورش را در كنار خود می دید و با او 17 نفر می شدند، اما 10 نماینده دیگر پارلمان، خارج از دایره المستقبل و دارای پایگاه مردمی بودند.
الحریری راضی شد تا به نجیب میقاتی دیگر نخست وزیر پیشین لبنان كه رقیب اصلی او در میان اهل سنت به شمار می رفت و سه نماینده سنی همراه او، یك سهم وزارتی بدهد، اما شش ماه كامل، مطالبه 6 نماینده مستقل جریان مخالفش را كه به سنی های 8مارسی معروف شدند، نادیده گرفت و این مساله را شاید بتوان آخرین مانع پیش روی او دانست. گره ای كه او می تواند با دست باز كند اما به نظر نمی خواهد.
**نمایندگان سنی مستقل: الحریری بخواهد یا نخواهد، مردم به ما رأی داده اند
«عبدالرحیم مراد» یكی از نمایندگان سنی مستقل در گفت و گو با خبرنگار ایرنا در بیروت خاطرنشان كرد: ما 6 نماینده، تقریبا 28 درصد از آرای به صندوق ریخته شده اهل سنت را داریم و بدون اینكه تعیین كنیم فلان وزارت را می خواهیم، یا حتما فلان شخص را به عنوان وزیر باید معرفی كنیم، فقط از نخست وزیر مامور به تشكیل كابینه خواستیم كه به فراكسیون 6 نفره ما هم بر اساس معیار پیشنهادی، وزیری اختصاص یابد كه وی با «عناد» این مطالبه را نمی پذیرد.
وی از حمایت همه جانبه حزب الله از مطالبه این 6 نماینده سنی، قدردانی كرد و گفت: «سید حسن نصرالله» دبیركل حزب الله در سخنرانی مهم خود، به ایستادگی همیشگی این 6 نماینده در كنار مقاومت و پرداخت بهای سنگین به همین علت توسط آنها اشاره و تاكید كرد كه تا زمان حل مشكل، حزب الله اسامی نمایندگان خود را برای تشكیل دولت نمی دهد و جلوی این كار را می گیرد.
مراد با تاكید بر اینكه حمایت های حزب الله و نصرالله برآمده از «وفاداری» است و نه بازی سیاسی كه برخی ادعا می كنند، دخالت ایران در امور لبنان به خصوص در روند تشكیل دولت این كشور را تكذیب كرد و گفت كه مخالفت الحریری و المستقبل با ما است كه نمی گذارد دولت تشكیل شود و این یك مساله سنی-سنی ماست.
«عدنان طرابلسی» دیگر نماینده سنی مستقل لبنان نیز در گفت وگو با ایرنا، با بیان اینكه ما خواهان تسریع در تشكیل دولت برای حل مشكلات مهم لبنان از جمله پرونده های برق، آب، مسكن و بهداشت و درمان هستیم، از الحریری و جریان المستقبل خواست تا در محاسبات خود برای سهمیه وزارتی تجدید نظر كنند چرا كه این فراكسیون در بردارنده تمامی نمایندگان سنی نیست و نباید همه سهمیه وزیران سنی متعلق به آن باشد.
وی اضافه كرد: دولت باید ساختار «وحدت ملی» داشته باشد و منعكس كننده نتایج انتخابات باشد. اما الحریری هنوز بر موضع خود در مخالفت با درخواست ما اصرار دارد.
خاورم**2054
تاریخ انتشار: ۳ آذر ۱۳۹۷ - ۱۵:۴۹
بیروت- ایرنا- ششمین ماه از ماموریت «سعد الحریری» به عنوان نخست وزیر برای تشكیل كابینه لبنان به پایان رسید، اما وی همچنان نتوانسته بار سخت خود را به منزل برساند؛ ابتدا سهم خواهی های متحدان مسیحی و دروزی الحریری و حالا انحصارطلبی وی در داشتن وزرای سنی، گویی كار او را به ماموریتی غیر ممكن تبدیل كرده است.