تهران - ایرنا - رژیم صهیونیستی طی سال های گذشته تلاش كرده است تا روابط خود را با كشورهای آفریقایی بیش از گذشته گسترش دهد و از این طریق مقاصدی را دنبال می كند از جمله تاثیرگذاری بر روابط كشورهای آفریقایی با كشورهای اسلامی و نیز سلطه بیشتر بر منابع این قاره.

به گزارش ایرنا، «ادریس دبی» رئیس جمهوری چاد روز یكشنبه به سرزمین های اشغالی سفر كرد و با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی در قدس اشغالی دیدار كرد. رسانه های خبری به نقل از مقام های ارشد رژیم صهیونیستی گزارش دادند كه محور گفت وگوهای دو طرف مسائل امنیتی و نیز فروش تسلحیات بوده است. در پایان این دیدار نیز نتانیاهو در یك كنفرانس خبری مشترك در كنار 'دبی' ظاهر شد و از برنامه ریزی اش برای نفوذ در قلب آفریقا گفت.
همزمان شبكه تلویزیونی رژیم صهیونیستی در گزارشی اعلام كرد كه نتانیاهو قصد دارد به سودان سفر كند و درخصوص استفاده از حریم هوایی این كشور برای هواپیماهای شركت هواپیمایی اسرائیلی «ال عال» با مقام های این كشور مذاكره كند.
طی سال های گذشته نیز نتانیاهو و احزاب حامی اش در پارلمان رژیم صهیونیستی از حضور در آفریقا بسیار گفتند.
آفریقا برای صهیونیست ها از دیرباز دارای اهمیت بوده است. بخشی از آن با عنوان دلایل دینی توجیه می شود ازجمله وجود اقلیت یهودی در آفریقا به ویژه یهودیانی كه در اتیوپی با نام یهودیان «فلاشا» زندگی می كنند و بخشی نیز به دلایل سیاسی، اقتصادی و نظامی است كه باعث شده قاره آفریقا برای آن ها مورد توجه قرار گیرد.
اما برنامه نتانیاهو برای نفوذ در قلب آفریقا یعنی كشوری مانند چاد چیست؟ رژیم صهیونیستی در صدد برقراری پلی میان كشورهای غربی آفریقا به كشورهای شرقی این قاره است. صهیونیست ها در همسایگی غربی چاد دارای مناسبات امنیتی و نظامی محكمی با نیجریه هستند. دو شهر مهم این كشور یعنی ابوجا و لاگوس از مهم ترین مراكز پولشویی در آفریقا و جهان است و صهیونیست ها نقش مهمی در اداره این مراكز دارند. همچنین همسایه شرقی چاد یعنی سودان نیز مورد توجه رژیم صهیونیستی قرار دارد و با توجه به اینكه طی سال های گذشته روابط سودان در مسیر عادی سازی با رژیم صهیونیستی قرار گرفته احتمال نفوذ و گسترش روابط صهیونیست ها با این كشور پر رنگ تر شده است.
سودان برای رژیم صهیونیستی از چند جهت دارای اهمیت است از جمله اینكه سودان یك كشور اسلامی و عضو اتحادیه عرب و سازمان همكاری های اسلامی است و هم اینكه كشوری است در مسیر رود نیل قرار گرفته است یعنی مهم ترین منبع آبی آفریقا و نیز همسایگی این كشور با اتیوپی دیگر شریك رژیم صهیونیستی در آفریقا راه را برای ارتباط با جیبوتی شریك راهبردی رژیم صهیونیستی در شاخ آفریقا و دریای سرخ هموار می كند.
پس می توان گفت كه كشور چاد حلقه اتصال غرب آفریقا به سواحل دریای سرخ و تنگه باب المندب است كه برای صهیونیست ها به لحاظ امنیتی و اقتصادی دارای اهمیت زیادی است و كمك زیادی به سلطه این رژیم بر كشورهای اغلب اسلامی در قاره آفریقا می كند كه برای مقابله با سایر كشورهای اسلامی خارج از این قاره لازم است.
كانون دیگری كه مورد توجه رژیم صهیونیستی قرار گرفته تقریبا در مركز قاره آفریقا واقع شده است یعنی كشورهایی مانند كنیا، اوگاندا، اتیوپی و رواندا. بنیامین نتانیاهو ژوئن 2016 پس از چند دهه نخستین مقام بلندپایه رژیم صهیونیستی بود كه در یك سفر دوره ای به كشورهای اوگاندا، كنیا، رواندا و اتیوپی سفر كرد. شاید در نگاه نخست این كشورها آنچنان مورد توجه قرار نگیرد، اما بایستی گفت كه كشورهایی كه نخست وزیر رژیم صهیونیستی در سفر به قاره آفریقا انتخاب كرده بود، كشورهای حاشیه دریاچه ویكتوریا و دریاچه تانا یعنی سرچشمه رود نیل هستند. رژیم صهیونیستی در واقع با نزدیك شدن به این كشورها درصدد كنترل منابع آبی رود نیل است تا از آن به عنوان ابزاری برای مهار و محاصره مصر به عنوان كشوری كه در كناره رود نیل قرار دارد و از منابع آبی آن بهره می برد و از بُعد سیاسی نیز از كشورهای بزرگ و مهم عربی و اسلامی است استفاده كند.
همچنین رژیم صهیونیستی تلاش كرده تا با برخی از كشورهای بسیار كوچك آفریقا از جمله لسوتو، بوتسوانا و مالاوی روابط تجاری برقرار كند كه بیشتر هدف صهیونیست ها استفاده از آرای این كشورها در مجامع بین المللی است. اهمیت آفریقا در سازمان ملل از نظر قدرت آراء از آغاز برای رژیم صهیونیستی پوشیده نبوده است.
«دیوید بن گوریون» نخست‌ وزیر اسبق رژیم صهیونیستی بر این نكته تأكید داشت كه كشورهای آفریقایی غنی نیستند ولی آراء آنها در محافل و سازمان های بین‌المللی از نظر ارزش برابر با كشورهایی است كه بسیار نیرومندتر از آنها هستند. در واقع این برداشت صهیونیست ها همیشه و پیوسته در راستای آگاهی از ماهیت اعراب و رژیم صهیونیستی و امكان بهره‌گیری از نقش آفریقا در سازمان ها و مجامع بین‌المللی مایه می‌گرفت.
اغلب كشورهای آفریقایی كشورهای فقیر، بی ثبات و دچار بحران های شدید امنیتی هستند و همین مساله سبب شده تا رژیم صهیونیستی از طریق كمك های امنیتی و نظامی و همچنین فنی و تجاری نفوذ خود را در كشورهای آفریقایی بسط دهد.
رژیم صهیونیستی به كشورهای آفریقایی در زمینه‌های اطلاعاتی و نظامی كمك های زیادی كرده است از جمله می توان به كمك های این رژیم برای بازسازی ارتش و نیروهای پلیس و گارد ریاست جمهوری در برخی از كشورهای آفریقایی مانند زئیر، جمهوری دموكراتیك و كامرون اشاره كرد. كشورهایی كه درگیر شورش های جدایی‌ طلبانه و ناامنی بودند و بدیهی است كه در زمینه‌های امنیتی و اطلاعاتی با این رژیم همكاری كنند.
همچنین نباید از نقش كمك های فنی رژیم صهیونیستی كه بیشتر در حوزه كشاورزی و آبیاری است در گسترش نفوذ این رژیم در آفریقا چشم پوشی كرد؛ برای مثال برنامه بین‌المللی محصولات بیابانی كه سرپرستی آن را دانشگاه بن گورین در صحرای نقب به عهده دارد، در زمینه‌های كشاورزی و با هدف مبارزه با گسترش كویر و ایجاد مناطق مناسب برای كشاورزی در آفریقا فعالیت می‌كند. این پروژه‌ در تمام مناطق غرب آفریقا مانند غنا، نیجریه، موریتانی، سنگال، نیجر، مالی، كامرون و كشورهای دیگر مثل چاد و اوگاندا مورد استفاده قرار گرفته است.
همچنین رژیم صهیونیستی مبادلات تسلیحاتی خود را با كشورهای مختلف آفریقایی از جمله اتیوپی و اریتره و نیز چاد انجام می دهد و بارزگانان این رژیم در قاچاق الماس از كشورهای كنگو، سیرالئون و آنگولا به اروپا، آمریكا و حتی سرزمین های اشغالی نقش دارند.
به هر روی طرح رژیم صهیونیستی برای گسترش دامنه فعالیت های این رژیم اگرچه در گذشته متمركز نبوده اما امروز مقام های صهیونیستی در تلاش هستند تا هدفمند برنامه های خود را در آفریقا عملی كنند و از این طریق هم فشار را بر كشورهای اسلامی در این قاره بیشتر كنند و هم اینكه از كشورهای آفریقایی برای همراهی با خود در مجامع بین المللی بهره گرفته و عدم مشروعیت خود را به نوعی پنهان كنند.
در همین حال نباید از تاثیر روابط آفریقا و كشورهای عربی غافل بود كه نقش بسزایی در افت و خیز روابط رژیم صهیونیستی با كشورهای آفریقایی داشته است و همین مساله باعث پیچیدگی این روابط می شود.
شبك**9365**1392