امير دريادار حسين خانزادي فرماندهي كه يك سال از سكانداري‌اش بر سفيد‌پوشان نيروي دريايي ارتش مي‌گذرد و حرف ها، خبرها و ناگفته هايي دارد درباره دو دستاورد مهم اين نيرو كه به زودي رونمايي مي شوند؛ يعني ناوشكن پيشرفته سهند و زيردريايي مخوف فاتح.

نيروي دريايي ارتش كه روزي جولانگاه مستشاران آمريكايي و انگليسي بود، در 40 سال اخير توانسته به عنوان يكي از بخش‌هاي درخشان در حوزه خودكفايي و اتكا به توان داخلي قد علم كند و امروز از تعمير و نگهداري تا ساخت شناورهاي سطحي و زيرسطحي و از آموزش‌هاي به روز شده تا اقتداري كه به پشتوانه ايران و ايراني چشم دوست و دشمن را خيره كرده، نشان مي دهد كه چرا در 40 سالگي انقلاب اسلامي مي‌توانيم آن را موفق و الگويي براي ديگران بدانيم.

به مناسبت 7 آذر، روز نيروي دريايي در چهلمين سالگرد پيروزي انقلاب اسلامي، با فرمانده خوش‌برخورد و بادانش نيروي دريايي ارتش، امير دريادار حسين خانزادي گفت و گو كرده ايم، فرماندهي كه يك سال از سكانداري‌اش بر سفيد‌پوشان اين نيرو مي‌گذرد و حرف ها، خبرها و ناگفته هايي دارد درباره دو دستاورد مهم اين نيرو كه به زودي رونمايي مي شوند؛ يعني ناوشكن پيشرفته سهند و زيردريايي مخوف فاتح. مشروح اين گفت و گو را بخوانيد.

** به نظر شما نيروي دريايي امروز بعد از‌ گذشت‌‌40‌ ‌سال از پيروزي انقلاب، در كجا ايستاده و چه پيشرفت‌هايي داشته‌ كه‌ بتوانيد از آن‌ها به عنوان شاخص اقتدار‌40 ساله ياد كنيد‌؟
در آن زمان ما به لحاظ بهره‌مندي از تجهيزات به‌طور كامل به كشورهاي خارجي به خصوص غربي‌ها وابسته بوديم و حجم زيادي از تجهيزات ما حتي سلاح‌هاي سبك از اروپا و آمريكا وارد مي‌شد و براي به كار‌گيري اين تجهيزات و داشتن دانش دريايي در همه حوزه‌هاي آموزشي به كشورهاي خارجي وابسته بوديم، به طوري كه افسران ما دوره ديده آمريكا و انگليس و ايتاليا بودند. نكته مهم اين كه عمده اين تجهيزات براي به كارگيري در محيط بسته خليج‌فارس پيش‌بيني شده بود، يعني نيروي دريايي ما در ابتداي انقلاب براي به كارگيري در آب‌هاي سبز كه شامل مناطق دريايي تحت حاكميت است، تجهيز و آموزش داده شده بود، در‌حالي كه هيچ‌كدام از آب‌هاي تحت حاكميت ما به‌200 مايل هم نمي‌رسد. ما بلافاصله بعد از پيروزي انقلاب اسلامي ديديم همه كساني كه تجهيزات را آماده و پشتيباني مي‌كردند، با عنوان مستشار از كشور ما خارج شدند و هيچ‌كس باقي نماند. در همين مدت شاهد حمله دشمن بعثي با حمايت غرب و شرق نيز بوديم و ديديم كه اتفاقا اولين سيلي را هم در دريا خوردند، به گونه‌اي كه تنها 67 روز از شروع جنگ نگذشته بود كه در عمليات پيروز مرواريد همان تجهيزاتي كه فكر مي‌كردند كار نخواهد كرد و نيروي انساني كه دشمن گمان مي كرد براي جنگ آماده نيست، پيروزي بزرگي را به ارمغان آوردند.

اين دوران گذشت و پس از آن تجهيزات ما به قطعات نياز داشتند تا كاربرد آن ها متوقف نشود. در اين مدت شاهد بازنشستگي چند فروند از تجهيزات خيلي قديمي هم بوديم. همچنين احساس كرديم باقي ماندن در فضاي بسته خليج فارس براي كشور بزرگي مثل جمهوري اسلامي ايران كه سواحل گسترده‌اي دارد، قابل توجيه نيست و يك حركت انقلابي و انبساطي از خليج فارس به سواحل مكران آغاز شد. يكي از نيازهاي اين حركت تجهيزاتي بود كه ظرفيت دريانوردي اقيانوسي داشته باشند و ما با همان تجهيزاتي كه براي آب‌هاي بسته‌اي چون خليج‌فارس پيش‌بيني شده بود، وارد اقيانوس‌ها شديم و تا امروز 58 ناوگروه را براي مبارزه با دزدان دريايي و حفظ امنيت مواصلات دريايي اعزام كرده‌ايم.

** آيا امكان اعزام ناوگروه در قبل از انقلاب وجود داشت‌؟
ما هر سال يك اعزام آموزشي داشتيم كه براي آن يك اعزام، همه نيروي دريايي در يك سال بسيج مي‌شد، اما الان در‌10 سال، 58 ناوگروه اعزام كرديم كه تقريبا سالي 6 ناوگروه بوده است.

** يكي از دستاوردهاي ما پس از انقلاب موضوع ‌آموزش‌هاست. در اين حوزه تحول چگونه بوده است؟
ما به هيچ‌وجه قبل از انقلاب دانشگاه افسري دريايي نداشتيم و دانشگاه امام خميني(ره) نوشهر با پيروزي انقلاب و در سال‌60 آغاز به كار كرد. در‌حالي كه پيش از انقلاب آموزش افسري به طور كامل ‌و بخشي از آموزش درجه‌داري در خارج‌ازكشور بود. من خودم دانش آموخته ششمين دوره دانشگاه امام خميني(ره) نوشهر در سال 65 هستم و تا الان 37 دوره دانشجويي در دانشگاه نوشهر برگزار شده است.

** امروز مي‌توانيد ادعا كنيد كه همه كاركنان نيروي دريايي در هر رده‌اي آموزش‌ديده داخل كشور هستند‌؟
بله. من اولين فرمانده نيروي دريايي هستم كه بعد از انقلاب در دانشگاه امام خميني(ره) نوشهر آموزش ديده است و امروز به بركت انقلاب اسلامي همه رده‌هاي پايين‌تر اعم از فرماندهان و معاونان بدون استثنا ، آموزش‌ديده‌هاي مراكز داخل كشور هستند.

** در حوزه قطعات و تجهيزات نيروهاي نظامي، از ابتداي انقلاب دچار تحريم‌هاي تقريبا 100 درصد بوديم. در اين حوزه چگونه توانستيم هم نگهداري را داشته‌ و هم به روز باشيم‌؟
بعد از پيروزي انقلاب و زماني كه مستشاران رفتند، نسلي اين كار را برعهده گرفت كه در برابر انقلاب‌، كشور و تماميت ارضي متعهد بود. آن ها با جديت و تلاش تمام آن چيزهايي را كه در قالب آموزش فهميده بودند، در ناوبري و تعمير به كار بردند. اما در جايي نياز داشتيم تجهيزات جديد را وارد كنيم يعني بايد تناسبي بين تجهيزات و تهديدات ايجاد مي‌كرديم و فناوري جديد را به خدمت مي‌گرفتيم، تا جايي كه مي‌شد، سلاح‌هاي روز و فناوري‌هاي مختلف را روي همان شناورها نصب كرديم. امروز بعد از 40 سال از پيروزي انقلاب اسلامي، تجهيزاتي مثل ناوشكن نقدي را استفاده مي‌كنيم كه 54 سال عمر دارند و همين الان در خليج عدن مشغول ماموريت هستند اما همه تجهيزات داخلي را تغيير داديم و بدنه ها را طوري نگهداري كرديم كه الان در اقيانوس كار مي‌كنند. اين به بركت انقلاب اسلامي است و پيشرفت بسيار خوبي به شمار مي‌رود.

زماني ما خواستيم كه به سمت شناورهاي جديدتر برويم اما كسي به ما شناور نمي‌داد. اين‌كه امروز مي‌گويند تحريم‌ها سنگين است، واقعا براي ما شوخي است، زيرا تحريم‌ها‌40 سال است كه به مجموعه نيروهاي مسلح تحميل شده اما در همين فضاي تحريم، ما ساخت ناوهاي موشك‌انداز را شروع كرديم كه الان نسل‌هاي متعدد كلاس پيكان در درياي خزر مشغول عمليات هستند. تمام تجهيزاتشان بومي و ساخته شده توسط فرزندان اين كشور در مراكز علمي‌، دانشگاه‌ها، صنايع‌، وزارت دفاع و نيروي دريايي است. امروز ارتباط ما با كشورهاي درياي خزر با همين تجهيزات است. اصولا ما قبل از انقلاب هيچ تجهيز نظامي در منطقه خزر نداشتيم. در درياي خزر ابتدا ناوهاي توپدار كلاس قائم و سپس موشك‌اندازهاي پيكان و بعد دماوند را ساختيم كه دماوند به خاطر مسئله اي كه برايش پيش آمد، الان در مسير احيا قرار دارد. امروز دماوند احيا شده، اولين ناوشكني است كه در سينه‌اش يك پروانه دارد و اين به خاطر شرايط خزر است تا بتواند با مانور سينه ناو را از صخره‌ها دور كند. با اين تجهيزات امروز ما در خزر يك قدرت معنا‌دار هستيم.

در ناوگان جنوب هم ساخت ناوشكن جماران آغاز شد. جماران اولين ناوشكن بومي ساخت فرزندان ايران بود كه در سال 88 با حضور رهبر معظم انقلاب به ناوگان نيروي دريايي ملحق شد و از آن زمان همواره و به صورت متناوب در ماموريت‌هاي خليج عدن حضور داشته است. بعد از جماران، كار ساخت ناوشكن سهند آغاز شد كه قرار است در هفتم آذرماه به مناسبت چهلمين سالگرد پيروزي انقلاب اسلامي الحاق شود. سهند، يك نسل جديد از كلاس ناوشكن‌هاي موج است و دريايي از تغييرات و امكانات بالاتر نسبت به جماران در سهند وجود دارد. ناوشكن سهند به سامانه دفاع نقطه‌اي بومي كمند و موشك‌هاي كروز ضدكشتي مجهز شده است . اين ناوشكن بازتاب راداري كوچك تري دارد و نسبت به جماران سخت‌تر قابل شناسايي است، ضمن اين‌كه در همين ناوشكن پيش‌بيني پروانه در قسمت سينه‌ آن شده است. سهند پايداري و ماندگاري بيشتري دارد و باند پروازي آن امكان نشستن بالگردهاي سنگين‌تر را عملي مي‌كند، همچنين در ساخت شناورهاي بعدي ناوشكن‌هاي سنگين را در برنامه داريم.

ناوشكن دنا هم كه پروژه موج 3 محسوب مي‌شود، الان آماده است و به زودي به نيروي دريايي ملحق مي‌شود. ناوشكن دنا، از نسل ناوشكن جماران است و تا پايان سال به آب انداخته مي‌شود و اواسط سال آينده هم به طور عملياتي كامل و به ناوگان جنوب الحاق مي‌شود. همزمان با آن كار ساخت موج 5 هم شروع شده و الان در بندرعباس در حال ساخت است و هم اكنون كاسه آن تمام شده، همچنين اميدواريم كه خبر الحاق موج 5 را سال آينده در 7 آذر بدهيم.

درباره خزر بايد بگويم كه درياي خزر، درياي ويژه‌اي است كه در بيشتر ايام سال توفاني است و ما امروز مشكلات آن را شناخته‌ايم. ما كار احياي ناوشكن دماوند را شروع كرديم و دماوندي كه 12 سال طول كشيد تا ساخته شود، الان در كمتر از يك سال آمادگي پيدا مي‌كند، پس از نصب تجهيزات و تسليحات جديد به آب بيفتد. اميدواريم كه اين ناوشكن تا پايان سال به آب برود و براي سال آينده نيز آماده عمليات در دريا شود. اين يعني اگر روزي ناوشكن را در 12 سال مي‌ساختيم، الان ظرف 18 ماه مي‌سازيم. هرچند من ادعا دارم كه ما مي‌توانيم زير يك سال ناوشكن بسازيم و اين را در آينده اثبات خواهيم كرد.

ما در‌كنار شناورهاي سطحي، به شناورهاي زير‌سطحي پرداختيم كه پيچيده‌ترين شناورها در نيروي دريايي هم هستند. زيردريايي كلاس غدير را با قابليت پرتاب اژدر در داخل ساختيم و الان دانش زيردريايي در كشور كاملا بومي شده و حتي اژدر و مين را به عنوان سلاح زيرسطحي مي‌سازيم. بعد از غدير، زيردريايي كلاس فاتح را شروع كرديم و امروز به جرئت مي‌گويم زيردريايي كلاس نيمه سنگين فاتح كه طي امسال و پس از الحاق ناوشكن سهند در فاصله كوتاهي به نيروي دريايي الحاق مي‌شود، يك زيردريايي پيشرفته و به روز است. معمولا يك شناور كه ساخته مي‌شود، چند آزمايش را بايد بگذراند كه شامل آزمايش ها و تمرين ها در مجموعه كارخانه ها و آزمايش در كنار اسكله مي‌شود و در صورت موفق بودن اين آزمايش‌ها بايد به دريا برود و آزمايش هاي سطحي را انجام بدهد. زير‌دريايي فاتح آزمايش‌هاي سطحي را انجام داده و غوص هم كرده اما ما به دليل اين‌كه سختگيرانه به زيردريايي نگاه مي‌كنيم، درخواست كرديم برخي جزئياتش از استانداردها هم بالاتر باشد. اين زيردريايي براي دشمنان قطعا يك غافلگيري است و از فناوري‌هاي روز دنيا ‌استفاده مي‌كند، بسيار پيچيده است و به طور كامل ساخت دست ايراني‌هاست و علاوه بر فاتح، فروندهاي بعدي هم در داخل كارخانه در حال ساخت است، به گونه‌اي كه برخي از آن‌ها بدنه‌ شان هم به پايان رسيده است. اين نشان مي‌دهد به بركت انقلاب و به لطف تحريم‌ها به سطحي از خودباوري رسيده‌ايم كه طراحي‌، ساخت و تجهيز شناورهاي سطحي و زيرسطحي به صورت بومي در اختيار صنعت داخل كشور است.

** وضعيت ما در حوزه اقتدار دريايي چگونه بوده است؟
در حوزه اقتدار دريايي، بحث نمايش پرچم و حضور در درياها و اقيانوس‌هاست. همان‌طور كه مقام معظم رهبري مي‌فرمايند، نفس حضور در درياها قدرت است يعني اگر بتوانيم در درياها و اقيانوس‌ها حضور داشته باشيم، به اين‌ معناست كه سطح بالايي از دانش و فناوري و فرهنگ به بركت انقلاب در كشور به وجود آمده و به سرعت در‌حال رشد و توسعه است. امروز در اقيانوس هند حضور فعال داريم، در درياي سرخ و مديترانه و درياي چين حضور داشتيم و از تنگه مالاگا‌ گذشتيم. به دماغه اميد نيك رسيديم و اميدواريم اهتزاز پرچم ايران را در اقيانوس اطلس و خليج مكزيك شاهد باشيم.

** چه زماني به اقيانوس اطلس ورود خواهيم كرد‌؟
به زودي.‌ برنامه ما اين است كه از عرض اقيانوس اطلس عبور كنيم. ما حتما از عرض اقيانوس اطلس مي گذريم و در كشور گامبيا كه روزي آمريكايي ها براي برده داري به سواحل اين كشور رفتند، پرچم جمهوري اسلامي ايران را براي نمايش صلح و دوستي و اين كه ايران با هرگونه تبعيض و نژاد پرستي مخالف است، به اهتزاز درمي آوريم.

منبع: روزنامه خراسان، 1397.9.6
گروه اطلاع رساني**2002**