به گزارش روز پنجشنبه خبرگزاري آسوشيتدپرس، اولين گام غلط پاپ، هم نشيني با كاردينال ها و اسقفان در مظان سوءظن و كم اهميت جلوه دادن يا رد شايعاتي در مورد رسوايي هاي اخلاقي و سرپوش گذاشتن بر آن بود.
پاپ فرانسيس سرانجام در سال 2018 به هوش آمد و اذعان كرد كه در مورد پرونده اي در شيلي، اشتباه كرده است.
اما به صلاحيت اخلاقي وي در ارتباط با اين مساله، لطمه خورد. پاپ فرانسيس قبل از گشوده شدن چشمانش، نشان داد كه محصول فرهنگ روحانيتي است كه اغلب آن را نكوهيده است.
پاپ اوايل سال جاري ميلادي به شيلي سفر كرد، اما سفر وي تحت الشعاع رسوايي جنسي مقام هاي كليسايي اين كشور قرار گرفت، امري كه اعتراضات بي سابقه اي را عليه وي رقم زد.
مخالفت شيليايي ها با فرانسيس در واقع از سه سال پيش از آن آغاز شده بود، زماني كه اين پاپ آرژانتيني تبار، «خوان باروس» را به عنوان اسقف قلمروي اسقفي «اسورنو» در شيلي منصوب كرد.
پاپ فرانسيس اتهام هاي مطرح شده مبني بر چشم پوشي باروس بر رسوايي اخلاقي برجسته ترين كشيش شيلي را رد كرد.
پاپ در آخرين روز سفرش به شيلي گفت: روزي كه ادله اي عليه اسقف باروس ارائه شود، لب به سخن خواهم گشود.
وي وجود هر گونه دليل و مدرك عليه باروس را رد كرد و موارد مطرح شده را تهمت و افترا ناميد.
پاپ فرانسيس از آن جهت از باروس دفاع كرد كه «خاوير ارازوريز» كاردينال شيليايي و يكي از دوستان و مشاوران فرانسيس از او دفاع كرده بود.
فرانسيس در سال 2013، ارازوريز را به محفل داخلي اش راه داد، محفلي متشكل از يك كابينه موازي رسمي شامل 9 كاردينال كه هر سه ماه يكبار در واتيكان تشكيل جلسه مي دهند.
اما قربانيان جنسي در شيلي از ديرباز اين اتهام را مطرح كرده بودند كه ارازوريز در حالي كه اسقف اعظم سانتياگو بود، گوش شنوايي براي داعيه آنها نداشت و زمينه سرپوش نهادن بر سوءاستفاده جنسي را فراهم آورد.
فرانسيس بي توجه به نگراني قربانيان، ارازوريز را به منصبي عالي رتبه در كابينه موازي گماشت.
پاپ پس از سفر به شيلي، آرام آرام در مورد وضع و حال قربانيان به هوش آمد و دستور تحقيق در مورد وقايع كليساي شيلي را صادر كرد.
وي به خطاي خود در قضاوت اعتراف كرد و شخصا از قربانياني كه بي اعتبارشان كرده بود، عذر خواست. وي، مقام هاي كليسايي شيلي را به خلق فرهنگ لاپوشاني متهم كرد و امكان استعفاي دسته جمعي اسقف هاي شيليايي از جمله باروس را مهيا ساخت.
پاپ سپس قول داد كه كليساي كاتوليك از اين پس موارد سوءاستفاده جنسي را پنهان نخواهد كرد و پيشتر در ماه جاري نيز واتيكان اعلام كرد كه فرانسيس، ارازوريز را از كابينه اخراج كرده است.
پاپ فرانسيس در راند دوم رسوايي هاي اخلاقي كليساي كاتوليك، در ماه ژوئيه (تير – مرداد)، «تئودور مك كاريك» سراسقف آمريكا را به دليل سوءاستفاده جنسي بركنار كرد.
يك ماه بعد، يك هيات ژوري در پنسيلوانيا، هفت دهه موارد سوءاستفاده جنسي در شش قلمروي اسقفي و سرپوش نهادن بر آن را فاش كرد. اين افشاگري در پي متهم شدن حدود 300 كشيش، به آزار و اذيت بيش از يكهزار كودك، انجام شد.
اكثر كشيشان متخلف آن دوره از دنيا رفته اند و قدمت جرايمشان به قبل از دوره تصدي گري فرانسيس به مقام پاپي باز مي گردد.
اما اين رسوايي توامان، بحران از دست رفتن اعتبار را در سلسله مراتب واتيكان و آمريكا رقم زد.
جامعه آمريكا و رهبري واتيكان به اين دريافت كلي رسيدند كه چطور امكان دارد مك كاريك پس از بار آوردن رسوايي اخلاقي، همچنان در سلسله مراتب كليسايي، جايگاهي خاص داشته باشد.
بدين ترتيب، پاپ فرانسيس، مك كاريك را بركنار كرد و به محاكمه اي عليه وي طبق قوانين كليسا رضايت داد.
اما ماجرا به اينجا ختم نشد، به طوري كه نماينده سابق آمريكا در واتيكان، شخص پاپ را به مشاركت در سرپوش گذاشتن بر رسوايي اخلاقي مك كاريك متهم كرد.
«كارلو ماريا ويگانو» اسقف اعظم كليساي كاتوليك در يك گزارش تقبيحي يازده صفحه اي مدعي شد كه مقام هاي واتيكان، از رسوايي مك كاريك باخبر بودند و از آن غفلت كردند.
ويگانو در اين گزارش نوشت كه در سال 2013 به فرانسيس گفته بودم كه مك كاريك، نسلي از دانشجويان رشته هاي مذهبي و كشيشان را فاسد كرده است.
ويگانو مدعي شد كه فرانسيس هشدار وي را ناديده گرفته و تحريم هاي اعمال شده بر مك كاريك از سوي پاپ بنديكت شانزدهم به دليل موارد غيراخلاقي را لغو كرده است.
پاپ فرانسيس هرگز به موارد اتهامي مطرح شده از سوي ويگانو پاسخي نداد، در عوض شيطان را به دليل تفرقه افكني در كليسا نكوهش كرد.
حال چنين به نظر مي رسد كه فرانسيس دستكم در آغاز دوره تصدي گري اش در منصب پاپ، مايل به چشم پوشي از رسوايي هاي اخلاقي گذشته يا سرپوش گذاشتن بر ادعاها بود، مشروط بر اينكه افراد متخلف آن را جبران كرده باشند.
فرانسيس در زمان برعهده گرفتن منصب پاپ، اين عبارت مشهور را بر زبان آورد: «من كه باشم كه قضاوت كنم». اين عبارت در مورد يك كشيش همجنس باز به كار برده شد كه پاپ وي را به رغم متهم شدن به رسوايي اخلاقي، به مقام مشورتي عالي رتبه منصوب كرده بود.
آن سخنان كه با تعريف و تمجيد كاتوليك هاي ليبرال همراه شد، حال ممكن است برايش گران تمام شود.
چنانچه فرانسيس در آغاز عهده دار شدن منصب پاپ، موارد غيراخلاقي مشاورانش را با ديد موشكافانه تري قضاوت مي كرد، ممكن بود در سال 2018 از اعتبار بالاتري برخوردار باشد.
اروپام**9109**1337
تاریخ انتشار: ۶ دی ۱۳۹۷ - ۱۷:۰۴
تهران – ايرنا – سال 2018، سالي مصيبت بار براي پاپ فرانسيس رهبر كاتوليك هاي جهان بود، فردي كه بي توجهي اش به رسوايي هاي جنسي در كليساها با وقايع خارج از كنترل وي، دست به دست هم داد تا ميراث او را تهديد كند و سلسله مراتب كاتوليك را به ورطه بحران اعتبار و شايستگي كشاند.