تختی خودش عیار بود - بهنام احمدی*

این نوشته بخشی از دست نوشته جهان پهلوان غلامرضا تختی برای تكمیل 'آرشیو مردان مشهور' مجله روشنفكری است كه در 25 مهرماه 1346 به رشته تحریر درآمد. پهلوانی كه با زبانی بسیار ساده اما پرمحتوا، بودن و زندگی كردن را تعریف كرد؛ شخصیتی كه مردم با وجود گذشت 51 سال از مرگش هنوز تصویر و خاطره هایش را در سینه ها حفظ كرده اند.
در این مقال نمی گنجد كه در وصف آن زنده یاد قلم فرسایی كرد اما همین بس كه بگوییم جاودانه شدن پهلوان تختی بیش از هر چیز به خاطر ویژگی های اخلاقی و منش منحصر بفرد او بود و در حقیقت جهان پهلوان تختی فردی به تمام معنا مردمی بود و تنها به عشق مردم كشتی می گرفت.
در دست نوشته های او آمده است: 'زندگی در میان مردم و برای مردم درس هایی به من آموخت كه فكر می كنم هرگز نمی توانستم در معتبرترین دانشگاه ها كسب كنم و سپس ادامه می دهد : 'زندگی به من آموخت كه مردم را دوست بدارم و در حد توانایی به آنان كمك كنم'.
اوج تعلق خاطر پهلوان تختی به مردم در جایی است كه می گوید: 'اصولا فكر می كنم نتایج این رقابت ها به من تعلق ندارد بلكه متعلق به ورزش ایران و مردم ایران است'. و بی دلیل نیست كه می گوییم تجلیل از تختی از جوانمردی قهرمانان مردمی و انسانیت است.
17 دی ماه سال 1346 این بزرگمرد میدان های بین المللی و المپیك و از همه مهم تر میدان زندگی از این جهان رخت بربست و برای همیشه این منزل موقت را ترك و به سرای ابدی پركشید .
اما این چه رمز و رازی است كه پس از پنج دهه مردم مناطق مختلف ایران و همه اقوام و طوایف با حضور در ابن بابویه با قرائت فاتحه و ذكر صلواتی یاد او را گرامی می دارند.
تاریخ این مرز و بوم تاكنون قهرمانان زیادی به خود دیده كه همچون تختی روی سكوهای جهانی نامی از آنان برده نمی شود و همین نكته بار دیگر تایید می كند كه رمز محبوبیت تختی در كسب مدال ها نبود بلكه روحیه جوانمردی، انسانیت، خضوع و خشوع در برابر مردم عادی دلیل اصلی ماندگاری او در دل ملتی بود كه هنوز هم پس از سال ها او را از یاد نبرده اند.
جهان پهلوان تختی از جنس دیگری بود و به قول معروف عیار او متفاوت از دیگران بود تا جایی كه می توان گفت كه این پهلوان قابل سنجش با هیچ عیاری نیست و در حقیقت باید گفت كه 'تختی خودش عیار بود'.
*مدیر ایرنا استان كرمان
5054/1772