مسائل صرفاً به ايجاد مرز بين اروپا و بريتانيا ختم نمي‌شود، تمام منافعي كه شهروندان از بريتانيا و يا اتحاديه كسب مي‌كردند، حالا درخطر قرارگرفته است، بريتانيا در صورت خروج بدون توافقي كه بتواند اين تبعات را محدود كند، به مانند ايجاد يك كشور در دل كشور ديگري است.
از ديگر تبعات سنگين اين جدايي مي‌توان به برهم خوردن كليه معاهدات تجاري، اختلال در عبور و مرور شهروندان، مسائل ترافيك هوايي، آسيب كسب و كارهاي بريتانيايي در اتحاديه و برعكس و همچنين مناسبات سياسي و امنيتي اشاره كرد؛ اما موضوعي كه اكنون توجه همه را به خود جلب كرده است و در نگاه اول شايد چندان مهم به نظر نرسد،مسئله ماهيگيري اشتراكي در آب‌هاي درياي سياه است.
پيش از جدايي بريتانيايي‌ها تمامي ماهيگيران اتحاديه مي‌توانند از آب‌هاي همه كشورها آزادانه بدون هيچ محدوديتي براي ماهيگيري، همسو با قوانين اتحاديه، بهره‌برداري كنند، اما در صورت رويداد برگزيت بدون توافق، بريتانيا از همه نظر آمادگي اعمال محدوديت براي مرزهاي آبي خود را دارد. اين مسئله منجر مي‌شود كه بخش بزرگي از درياي سياه از دسترس ماهيگيران اتحاديه دور بماند و به طور قطع شاهد افت ميزان ماهيگيري در كشورهاي اطراف خواهيم بود؛ اما اين تنها آسيب اقتصادي براي اروپا نيست، سايت خبري بلومبرگ در گزارشي به اين مسائل اشاره كرد و نوشت: واكنش پاريس به شكست ترزا مي در رأي‌گيري روز سه‌شنبه براي طرح خروج از بريتانيا، برخلاف انتظارات بوده است.
درحالي‌كه بيشتر مردم در بريتانيا، تصور مي‌كردند كه امانوئل ماكرون، رئيس‌جمهور فرانسه بيشتر در مورد مسائل مالي و تعاملاتش با سيتي لندن (قلب اقتصادي در دل لندن) در صورت بروز برگزيت بدون توافق، نگران باشد، به نظر مي‌رسد كه تمركز او از زمان پيدايش اعتراضات جنبش هاي جليقه زردها تغيير مسير داده باشد. تمام دل نگراني هاي اين هفته فرانسه از خروج بي‌برنامه بريتانيا از اتحاديه اروپا، بر ماهيگيري و نه بانكداري متمركز بود.
حتي اگر يكي از نسخه هاي كنوني طرح ترزا مي براي خروج بريتانيا از اتحاديه رأي بياورد، هيچ‌كدام شامل حقوق ماهيگيري نمي‌شود و جليقه زردها بهانه ديگري براي كشاندن خشم خود به خيابان هاي فرانسه پيدا مي‌كنند
ماكرون بي‌جليقه و داراي اعتماد به نفس وافر كه در جلسه‌‌اي در سالن شهرداري پاريس با شهرداران فرانسه گرد آمده بود، وعده داد كه از حق ناوگان ماهيگيري فرانسه دفاع كند. او عنوان كرد كه اگر ترزا مي براي ايجاد يك طرح جديد برگزيت از اتحاديه امتيازاتي بگيرد يا آن‌كه مجبور به خروج بدون توافق شود، فرانسه از حق ماهيگيري خود كوتاه نمي‌آيد.
ادوارد فيليپ، نخست وزير فرانسه نيز از صحبت‌هاي ماكرون دفاع كرد و وعده داد از صنعت ماهيگيري فرانسه در قالب بخشي از بسته بودجه‌اي 57 ميليون دلاري كه براي كاهش اثرات خروج بدون توافق بريتانيا از اتحاديه اروپا در نظر گرفته شده است، حمايت كند.
به نظر مي‌رسد درحالي كه تنها دو ماه تا خروج آشوب وار بريتانيا باقي مانده است، مجزا كردن ماهي به‌جاي مالي از مسائل برگزيت كار عجيبي باشد؛ اما پايتخت‌هاي اتحاديه كمترين ترديد را در موردحفاظت از نظام بانكي خود دارند و مي‌دانند برگزيت به هر نحوي شكل گيرد حداقل تأثير را بر نظام بانكي خواهد داشت.
پاريس و برلين، خواهان حفظ ارتباط و نوعي از دسترسي برون مرزي با شركت‌هاي مالي بريتانيا هستند. تمايل كمي براي تضعيف بازارهاي سرمايه به منظور تنبيه لندن وجود دارد. همچنين وزيران ماكرون هيچ علاقه‌اي به ازدياد معافيت‌هاي مالياتي براي جذب مشاغل از سيتي لندن درزماني كه جليقه زردها بر سر عدم عدالت شورش مي‌كند، ندارند.
همچون موضوع ماهيگيري، احتمالاً شاهد رقابت‌هاي بيشتري در تجارت بندري اتحاديه اروپا در صورت جدا شدن بريتانيا از جامعه گمركي باشيم؛ چراكه احتمالاً رقابتي بين بندرهاي فرانسه، بلژيك و هلند براي ارائه سريع‌ترين مسير ارسال كالا به بريتانيا درمي‌گيرد
اما تجارت هاي دريايي و صنعت ماهيگيري مسائل مهم‌تري براي فرانسه است كه در صورت رويداد برگزيت بدون توافق منابع بسياري را عايد بريتانيايي ها مي‌كند. ماهيگيري بخش كوچكي از توليدي ناخالص ملي فرانسه را تشكيل مي‌دهد، اما بار سياسي بسياري را براي اين كشور به دوش مي‌كشد. بريتانيا همه جوانب بازپس‌گيري كنترل آب‌هاي خود از اتحاديه اروپا را دارد و ماهي، برخلاف بانكداران، به مرزها احترام نمي‌گذارند.
بريتانيا حق طبيعي و منافع بسياري در آب‌هاي درياي سياه دارد؛ اين كشور دوسوم صيد خود را به اتحاديه اروپا صادر مي‌كند و قايق هاي فرانسوي مرتباً در آب‌هاي اين كشور ماهيگيري مي‌كنند. بدون چنين دسترسي، آب هاي در اختيار اتحاديه اروپا فوراً محدود و دچار ازدحام مي‌شوند و سود كمتري به دنبال دارند. حتي اگر يكي از نسخه‌هاي كنوني طرح ترزا مي براي خروج بريتانيا از اتحاديه رأي بياورد، هيچ‌كدام شامل حقوق ماهيگيري نمي‌شود و جليقه زردها بهانه ديگري براي كشاندن خشم خود به خيابان‌هاي فرانسه پيدا مي‌كنند.
اين موضوع در مورد تجارت در كانال مانش انگليس نيز صدق مي‌كند. فرانسه از تجارت فزاينده 4.5 ميليارد دلاري با بريتانيا بهره مي‌برد، اما اگر بريتانيا در بازار يكپارچه اروپا باقي نماند، بايد سدهايي را در مقابل اين تجارت قرار دهد، اين مرزها مي‌توانند تعيين تعرفه هاي واردات و صادرات يا پايانه هاي گمركي باشد. بر اساس مطالعه‌اي كه سال گذشته از سوي موسسه بيمه اي اويلر هرمس انجام شد، تخمين زده مي‌شود كه فرانسه در سال 2019، سه ميليارد يورو از صادرات خود را در صورت برگزيت بدون توافق از دست بدهد.
** فاجعه‌اي براي همه
اقتصاد بريتانيا چيزهاي بيشتري را در يك سناريوي خروج بدون توافق از دست مي‌دهد، اما اين بازي يك‌طرفه نيست. همچون موضوع ماهيگيري، احتمالاً شاهد رقابت‌هاي بيشتري در تجارت بندري اتحاديه اروپا در صورت جدا شدن بريتانيا از جامعه گمركي باشيم؛ چراكه احتمالاً رقابتي بين بندرهاي فرانسه، بلژيك و هلند براي ارائه سريع‌ترين مسير ارسال كالا به بريتانيا درمي‌گيرد. به همين دليل است كه پاريس مشتاق به نمايش اين موضوع است كه هر كاري براي سرعت بخشيدن به سرمايه‌گذاري در زيرساخت هاي بندري خود انجام مي‌دهد.
همچنان كه ماكرون عنوان مي‌كند، اين مسائل مسير را براي مذاكرات آتي با بريتانيا هموار مي‌سازد. اگر بروكسل پيشنهاد امتيازاتي را به دنبال واكنش ايرلندي‌ها ارائه كند، پاريس و ديگر پايتخت هاي اروپا خواهان چيزي در مقابل اين امتيازات هستند، ازجمله دسترسي متقابل به آب‌هاي ماهيگيري. اين امتيازات براي برگزيت بعدازآن درخواست شده است كه وعده‌هاي چالش‌برانگيزي براي بازنگهداشتن مرز بين ايرلند و ايرلند شمالي ارائه شد.
درحالي‌كه پاريس و برلين به پيشرفت‌هاي خوبي در زمينه صنعت بانكداري در صورت رويداد برگزيت بدون توافق رسيده‌اند، هنوز در زمينه تجارت‌هاي دريايي، اختلاف از زمين تا آسمان است.
منبع: روزنامه توسعه ايراني؛ 1397.11.01
گروه اطلاع رساني**9117**2002
تاریخ انتشار: ۱ بهمن ۱۳۹۷ - ۰۸:۳۱
تهران- ايرنا- برگزيت را مي‌توان فاجعه‌اي براي قاره سبز دانست؛ تبعات اين اتفاق درهرصورت دامن همه كشورهاي منطقه را خواهد گرفت؛ ازجمله مي‌توان به وضعيت نامعلوم شهروندان اروپايي كه در بريتانيا اقامت دارند و شهروندان بريتانيايي كه در اتحاديه سكني گزيده‌اند، اشاره كرد. اما موضوعي كه اكنون توجه همه را به خود جلب كرده است و در نگاه اول شايد چندان مهم به نظر نرسد،مسئله ماهيگيري اشتراكي در آب‌هاي درياي سياه است.