آبگینه زیر ذره بین،كاوش بدون حفاظت ممنوع

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، پژوهشگران حوزه حفاظت و مرمت روز یكشنبه در نشست تخصصی پژوهشكده حفاظت مرمت آثار تاریخی – فرهنگی با تبادل نظر ،گفت وگو تجارب خود را به اشتراك گذاشتند.
مسئول حفظ و مرمت آثار شیشه ای پژوهشكده حفاظت و مرمت تاریخی درباره پروژه طبقه بندی
آسیب ها و تعیین اولویت های حفاظتی آثار شیشه ای موزه آبگینه كه از سال 96 آغاز شده، هدف از این پرژه را آسیب شناسی آثار شیشه ای در این موزه عنوان كرد كه هنوز به اتمام نرسیده است.
نرگس دوستی با بیان این كه اشیا تاریخی همچون شیشه در گذر زمان دچار آسیب های مختلفی می شوند، گفت: الویت بندی حفاظتی آثار از جمله مواردی است كه در این طرح احصا می شود.
وی آسیب های آثار شیشه را رنگین كمانی، ریز ترك و بخاری شدن شیشه ها عنوان كرد و افزود: در این پروژه تمام آثار شیشه ای كه در موزه آبگینه قرار دارد تك به تك مورد بررسی و آسیب شناسی قرار می گیرد.
این مسئول حفاظت از آثارشیشه ای در عین حال اظهار داشت: یكی دیگر از نتایجی كه می توان از این طرح بدست آورد الویت های پژوهشی است.
دوستی ادامه داد: قدیمی‌ترین شیشه‌ در موزه آبگینه؛ لوله‌های شیشه‌ای به نام سیلندر شیشه است كه از معبد چغازنبیل كشف شده‌ است و مربوط به هزاره دوم قبل از میلاد است.
به گفته وی شیشه‌ها و سفال‌های طبقه اول نیز مربوط به دوره‌های پیش از تاریخ است كه قدیمی‌ترین سفال دست‌ساز از دوره اشكانی، هزاره اول به دست آمده ‌است.

** اهمیت مرمت و حفاظت در باستان شناسی

همچنین در بخش دیگری از این نشست تخصصی پژوهشكده حفاظت مرمت آثار تاریخی – فرهنگی باستان شناسی دیگری از تجارب حفاظت حین كاوش در محوطه های سد للار سیمره ، تپه ریوی ، بازه هور سخن گفت.
فتح الله نیازی در بخشی از سخنان خود با اشاره به اهمیت مرمت و حفاظت در باستان شناسی گفت: برخی تصور می كنند مرمت و حفاظت آثار باید پس از كشف و كاوش انجام شود در حالی كه برای نجات بخشی، حفاظت و مرمت اثر نیاز به حضور كارشناسان حوزه مرمت از ابتدا، حین و پس از كاوش آثار است.
نیازی افزود: به دلیل كمبود، بودجه باستان شناسان، هزینه حضور كارشناسان مرمت آثار باستانی را از ابتدای كاوش در نظر نمی گیرند، كه ممكن است آثار زیانباری بجا بگذارد.
وی حضور كارشناسان مرمت و حفاظت در هنگام كاوش در محوطه های سد للار سیمره، تپه ریوی، بازه هور را بسیار تاثیر و خوب ارزیابی كرد و افزود: نحوه صحیح برداشتن این آثار از خاك و انتقال صحیح آن از محوطه باستانی از جمله مواردی است كه با حضور كارشناسان مرمت و حفاظت انجام شد.
نیازی درباره كاوش ها در محوطه سد للار گفت: این محوطه از سال 1310در فهرست آثار ملی ثبت شده و بخشی از محوطه تاریخی به مرور زمان به زیر آب رفته بود.
وی افزود: اما كشف ستون های گچی كه در كاوش هایی كه از سال 86 در این منطقه انجام شد، نشان داد این محوطه تاریخی به دوره و عصر آهن متعلق است.
نیازی درباره اقدامات حفاظتی كه حین كاوش در محوطه تپه ریوی كه در خراسان شمالی انجام شد، بناهای فرهنگی دوره هخامنشی كاوش و سپس مرمت و حفاظت شد.
فراهنگ ** 3377 ** 1355 **