بررسي جايگاه شعر هرمزگان در چهل سال اخير

به گزارش ايرنا، مسوول انجمن شعر حوزه روز چهارشنبه در اين نشست گفت: شعر هرمزگان درگذشته شاهد ظهور شاعران مطرحي مانند ابراهيم منصفي بوده كه بومي سروده هاي آنها همچنان از جايگاه ويژه اي در بين مردم برخوردار است.
عبدالحسين انصاري افزود: اين پرسش مطرح است كه چرا مانند گذشته ديگر شاهد ظهور شاعران بومي سراي شاخص نيستيم؟
مهدي عارفه يكي ديگر از شاعران حوزه نيز با اين پرسش كه آيا براي هنرمند و شاعر ميتوان رسالتي به عنوان تعهد به خويش يا جامعه در نظر گرفت، اين بحث را ادامه داد.
اميرحسين والا از ديگر شاعران حاضر، در بخشي ديگر از برنامه ضمن بيان تفاوت هاي ماهيتي انجمن هاي شعر در دهه هاي هشتاد و نود و همچنين متفاوت شدن نوع ارتباط شاعران با انجمن هاي شعر و حتي با خود در جامعه ادبي، اين پرسش را مطرح كرد كه با توجه به اين شرايط جايگاه و آينده ادبيات هرمزگان را چگونه مي توان ارزيابي كرد؟
علي رضايي پژوهشگر و هنرمند پيشكسوت هرمزگان نيز ضمن بيان مواردي از سابقه شعر هرمزگان به ويژه در سال هاي پاياني دهه چهل، به نقش موثر جشن هاي فرهنگ و هنر بر شاعران بندرعباس، ميناب و بستك اشاره كرد. و افزود: در آن دوره فضاي شعر بسيار پررنگ بود و در بسياري از نشست ها، از مديران اداري تا مردم عادي و كسبه و اقشار مختلف در برنامه هاي شعر شركت داشتند.
وي ادامه داد: در گذشته شعرخواني ها، بيشتر از اشعار شاعران كشور بود و حتي وقتي فردي ترك زبان، اشعاري از شهريار را مي خواند، با استقبال حاضران روبه رو مي شد.
وي فضاي ياد شده را به بارش ابرهاي بهاري تشبيه واضافه كرد: در گذشته مانند فضاي امروز جريان شعري مستمر نبود و اگر اين استمرار وجود داشت، به ندرت بود و شاعراني مانند ابراهيم منصفي و حسن كرمي جدي تر كار را دنبال مي كردند.
وي همچنين به تاثير متقابل ادبيات و سينما و نقش 'سيدحسن بني هاشمي' فيلمساز هرمزگاني پرداخت و گفت: بني هاشمي در كنار كيانوش عياري و عباس كيارستمي از پيشتازان سينماي آزاد بودند كه منصفي به واسطه آشنايي با بني هاشمي، گرايشش به سينما و موسيقي بود و كرمي ادبيات را جدي تر پيگيري مي كرد.
رضايي با بيان برخي از ويژگي هاي انجمن هاي ادبي استان هرمزگان بعد از انقلاب اظهار داشت: انجمن شعر با حضور افرادي چون شجيعه شجاع علوي، پروانه بياباني و منصور ضميري از رودان شكل منسجم تري به خود گرفت و شكل گيري انجمن موجب شد، متوجه شويم كه شعر در جامعه جريان دارد ولي هنوز در برخي نقاط ديده نشده و فرصت عرضه نيافته است.
به گفته وي نشست هاي شعر با شروه خواني شروع شد و بعد سبب ساز آشنايي با شاعراني مانند فائز بستكي وغيرت بستكي شد كه البته از ديگر شاعران استان هم شعرهايي خوانده مي شد.
اين پژوهشگر اضافه كرد: انسجامي كه امروز در انجمن هاي شعر و روند فعاليت هاي شاعران وجود دارد آن زمان وجود نداشت اما بايد تاكيد كرد كه شعر به همين سهولت و راحتي به نقطه كنوني نرسيده است و فضاي امروز مرهون آن تلاش هاست.
2094 /6048