اسلام آباد - ایرنا - روزنامه اردو زبان «نوای وقت» پاكستان در مقاله ای به قلم «محمد اسلم خان» نوشت:آمریكا در افغانستان شكست خورده و در حال دست و پا زدن برای رهایی از دام افغانستان است.

به گزارش روز پنجشنبه ایرنا در این مقاله آمده است: آمریكا كه چند هفته پیش به پاكستان چشم غره می‌رفت اكنون منتظر كمك و دست یاری پاكستان است و این روزها جاه‌ و جلال آمریكا در افغانستان به خاك كشیده شده است، چرا كه آمریكا پس از 18 سال جنگ خونین در افغانستان مجبور به خارج كردن نیروهایش از افغانستان شده است.
بر اساس نگاه این روزنامه، نیروهای ناتو و آمریكا نیز در افغانستان به سرنوشت نیروهای اتحاد جماهیر شوروی سابق گرفتار شده‌اند.
در ادامه این مقاله آمده است: ترامپ در گذشته گفته بود كه جنگ در افغانستان دلیل اصلی انحلال اتحاد جماهیر شوروی و تشكیل روسیه بود، در حال حاضر آمریكا نیز پس از صرف هزینه های هنگفت در افغانستان در رسیدن به اهداف خود ناكام است و پیامدهای ناشی از جنگ طولانی در دو دهه گذشته در سراسر خاك افغانستان در حال رونمایی است.
این مقاله می افزاید: آمریكا نیز مانند اتحاد جماهیر شوروی پس از طولانی ترین جنگ در تاریخ این كشور، مجبور به مذاكره با طالبان شده و برای این امر نیازمند كمك پاكستان است.
«محمد اسلم خان» در ادامه این مقاله گفته است: در حال حاضر «ملا عبدالغنی برادر » زندانی دیروز آمریكا ، برای آمریكا در مذاكرات با طالبان شرط و ضابطه تعیین می‌كند و این نشان دهنده خفت و شكست آمریكا است و اگر چه شكست آمریكا به طور رسمی اعلام نشده است، رسانه‌های غربی و شبكه‌های اجتماعی خبر از معاهده ای برای خروج نیروهای آمریكایی از افغانستان و تشكیل یك دولت موقت در افغانستان می دهند كه به دین وسیله فرمول جدیدی برای تقسیم قدرت در افغانستان آماده خواهد شد.
بر اساس این مقاله، خروج نیروهای ناتو از افغانستان راه پیشرفت و ثبات افغانستان را هموار می كند، به همین دلیل به نظر می‌رسد جزئیات اصلی مذاكرات بسیار جالب باشد.
مقاله نویس پاكستانی در ادامه در روزنامه نوای وقت می افزاید: «زلمی خلیل زاد» نماینده ویژه امور خارجه آمریكا در امور صلح افغانستان و طرف مذاكره با طالبان همراه تیم خود با رهبران این گروه در حال مذاكره است و جالب است كه وی برای جلب رضایت نمایندگان طالبان با آنها به زبان فارسی دری صحبت می كند و علاوه بر آن همراه آنها نماز جماعت نیز می خواند و اینگونه كه از روند مذاكرات مشخص است شاید با پایان روند مذاكرات شاهد دست بیعت زلمی خلیل زاد با هیبت الله رهبر طالبان باشیم.
بر اساس نگاه این مقاله نویس، یكی از اعضای هیات امریكا در مذاكرات به شرط پنهان ماندن هویتش به روزنامه ‌نگاران گفت كه موضع طالبان در برخی موارد مشخص نیست، اما در مجموع گفت و گوی خوبی با آنها صورت گرفته است و برخی موارد معین شده در مذاكرات شامل «فراهم كردن امنیت كامل برای نیروهای ناتو در زمان خروج از افغانستان» است.
در ادامه این مقاله آمده است : طالبان می خواهد كه آمریكا اسلحه‌ های نیروهای ناتو را به آنها تحویل دهد یا تمامی این اسلحه‌ها را همراه با نیروهایش از افغانستان خارج كند كه این موضوع برای آمریكا بسیار هزینه ‌بردار خواهد بود، به همین دلیل ژنرال ووتل پیشنهاد فروش این اسلحه‌ها را به پاكستان ارائه كرده ولی اسلام آباد تمایل چندانی به خرید این سلاح ها ندارد بنابراین به نظر می‌رسد حجم زیادی از این اسلحه ها در خاك افغانستان نابود شوند.
به گفته این منبع، طالبان آمادگی خود برای بخشیدن تمامی اركان دولت افغانستان را اعلام كرده است و علاوه بر آن طالبان پذیرفته است كه افراد مهم دولت اشرف غنی نیز بعد از خروج نیروهای ناتو در حكومت موقت سهیم باشند.
طالبان همچنین از فساد مالی در حكومت فعلی افغانستان ابراز نگرانی كرده و علاوه بر آن زمان خروج نیروهای آمریكایی نیز مشخص شده است و به گفته منابع نیروهای ناتو باید تا ژوئن سال 2020 میلادی از خاك افغانستان خارج شوند، در حال حاضر خواسته‌های آمریكا به انحصار پایگاه هوایی بگرام كاهش یافته است كه به نظر می رسد این برای طالبان قابل قبول نیست.
در فرازهای آخر مقاله روزنامه نوای وقت پاكستان آمده است: طالبان به هیچ عنوان حاضر نیست موضع خود را در مورد پایگاه هوایی بگرام تغییر دهد و می گوید در صورت امضاء شدن معاهده صلح ‌آمیز با آمریكا تا زمان خروج كامل نیروهای ناتو، هیچ گونه حمله ای را انجام نخواهد داد، اما حاضر نیستند سلاح‌های خود را كنار بگذارند.
طالبان درباره نیروهای امنیتی افغانستان می گوید در صورتی كه آنها خود را خلع سلاح كنند از سوی طالبان در امان خواهند بود، در غیر این صورت طالبان حملات خود به نیروهای امنیتی افغانستان را ادامه خواهد داد. و در مجموع بر اساس خبرهای رسیده از مذاكرات تنها موضوعی كه در حال حاضر به نظر می رسد صحت داشته باشد امضای معاهده ای برای خروج نیروهای ناتو از افغانستان در 18 ماه آینده است.
در بخش پایانی این مقاله آمده است: سفر چند روزه خلیل زاد به پاكستان سپس قطر و افغانستان، سرعت بخشی روند مذاكرات صلح آمیز افغانستان را نشان می دهد.
پس از حادثه 11سپتامبر در آمریكا، حمله به افغانستان از سوی آمریكا و دیگر كشورهای حامی آنها به عنوان تنها راه حل برقراری صلح جهانی انجام شد و آن زمان طالبان در افغانستان حكومت می كرد
كه در پی حملات ناگهانی از سوی گروهك های تروریستی علیه پاكستان مذاكراتی جهت برقراری صلح آغاز شد، اما به دنبال خبر های حاكی از ناموفق بودن مذاكرات این آمریكایی‌ها بودند كه به افغانستان حمله كردند و این شروع مشكلات بزرگتری برای پاكستان بود، چرا كه دولت ژنرال پرویز مشرف تمامی شرایط آمریكا را قبول كرده بود و حاضر به حمایت از آنها شد. حمایتی كه خاطرات خونین زیادی را در حافظه مردم پاكستان به جای گذاشت .
آساق**274**6125**1104**