تهران - ايرنا - دومين مجموعه داستان كوتاه امير پروسنان با عنوان «زن‌ها هميشه همين طور هستند» با حضور رضا ساكي، نويسنده و جمعي از خبرنگاران و دوستداران ادبيات داستاني رونمايي شد.

به گزارش روز پنجشنبه خبرنگار ايرنا، رضا ساكي در اين مراسم كه در تهران برگزار شد، گفت: سال‌ها است كه در جمع‌هاي ادبي تعداد اندكي از افراد حضور دارند و اين واقعيت جامعه ما است. از جامعه‌اي كه بيش از 80 درصد آن در سال حتي يك بار سينما نمي‌روند يا بيش از 95 درصد آن حتي تئاتر نمي‌روند، انتظاري نيست كه از ادبيات حمايت كنند. امروز بايد به كيفيت افراد در جلسه‌هاي ادبي توجه داشته باشيم.
اين داستان نويس با اشاره به يكي از داستان‌هاي اين كتاب با عنوان «مشت علي هيچ جاي داستان نبود»، بيان كرد: نويسنده متولد رشت است و بايد توجه كرد كه اصلا چرا نويسنده بايد فضاي داستان را وارد شهر رشت كند. وقتي به اين داستان رسيدم، ديدم فضا به خوبي وارد شهر رشت شده است. اكثر نويسندگان رشتي نگاه نوستالژيك به اين شهر دارند و تكليفشان با اين شهر معلوم نيست. چون رشتي‌ها پيشينه تجدد دارند و خيلي نمي‌توانند حالا درباره آن گذشته صحبت كنند. از طرفي رشت تبديل به كلان شهري شده كه اقوام زيادي وارد آن شدند و فضاي اجتماعي آن نسبت به گذشته متفاوت شده است و روزنامه نگاران و نويسندگان رشتي در شرايط فعلي نمي‌دانند با اين شهر بايد چه برخوردي در ادبيات داشته باشند. از طرفي بسياري از فضاها و خانه‌هاي تاريخي در اين شهر به راحتي حذف مي‌شوند. مثلا اگر قرار باشد بلايي سر ساغريسازان رشت بياورند، خيلي ساده اين كار را انجام مي‌دهند؛ در حالي‌كه رسانه‌ها و مجله‌هاي خيلي خوبي در اين شهر وجود دارد.
وي ادامه داد: بيشترين كتاب فروشي‌ها در اين شهر وجود دارد، اما رشت در ادبيات و سينما به شكل نوستالژيك نشان داده مي‌شود. حتي فيلم اخير آقاي يزدانيان در جشنواره فيلم فجر، نگاهي داشت كه مي‌گفت دلش براي رشت باراني تنگ شده، ولي هيچ وقت برخورد با رشت نمايش داده نمي‌شود و نمي‌گويد كه مثلا وضعيت رودخانه زرجوب اين شهر چقدر بد است. اين اتفاق در اين داستان كتاب وجود دارد. نويسنده رشتي بايد وارد قلب اين شهر شود و از نوستالژي‌ها فاصله بگيرد.
اين طنزنويس اظهار داشت: فضاهاي طنز نيز در داستان‌هاي كتاب وجود دارد و نگاه‌هاي كمدي را مي‌شود ديد كه گاهي سرنوشت محتوم انسان را نشان مي‌دهد.
اين داستان نويس گفت: سه داستان اين كتاب خيلي خوب است و فكر مي‌كنم اگر سه داستان خوب در يك مجموعه داستان وجود داشته باشد، اتفاق بسيار خوبي است. داستان «آتش سيگار از دور پيداست»، «مشت علي هيچ جاي داستان نبود» و «اعترافات مهلك آقاي الف. پ» به نظر من برجسته‌ترين داستان‌هاي اين كتاب هستند.
ساكي ادامه داد: داستان «آتش سيگار از دور پيداست» در سربازخانه‌اي اتفاق مي‌افتد كه ماجرايي براي دو سرباز رخ مي‌دهد و به دنبال يك اتفاق معمايي پليسي و كشف يك داستان مي‌روند. داستان «اعترافات مهلك آقاي الف. پ» نيز ماجراي انسان عجيب و غريبي است كه در يك آپارتمان زندگي مي‌كند و يك صحنه قتل در داستان اتفاق مي‌افتد.
اين داستان نويس گفت: فضاهاي نوستالژيك در داستان‌هاي كتاب وجود دارد و فكر مي‌كنم پروسنان بايد اين ماجراها را در همين كتاب جا بگذارد و سراغ فضاهاي ديگري برود. زيرا كسي كه مي‌تواند داستان‌هاي خوب بنويسد، چه نيازي به نوستالژي نويسي دارد. از اين نوع ادبيات بسيار چاپ شده و به چاپ هفتادم هم مي‌رسد. در نتيجه يك قلم فني نبايد سراغ عاشقانه‌هاي معمولي برود.
وي افزود: مهارت داستان نويس در فن داستان نويسي احساس مي‌شود و به طور مثال در داستان «نمي‌دانستم كه مي‌خواهد برود» يا «عروسِ تهران» مي‌توان فن داستان نويسي نويسنده را مشاهده كرد.
ساكي ادامه داد: فضاهاي اول شخص و ذهني با توجه به توان كمدي ساختن نويسنده قابل توجه است. داستان «اعترافات مهلك آقاي الف. پ» يك كمدي غربي است و مخاطب در لفظ نمي‌خندد، اما سرنوشت شخصيت داستان خنده دار است.
اين منتقد ادبيات داستاني گفت: هرچند برخي از جمله‌هاي امير پروسنان در داستان‌ها به كلام حكمت آميز نزديك شده است. جمله‌هايي در اين داستان‌ها وجود دارد كه هرچند از زبان شخصيت‌ها گفته شده، اما پند و نصيحت دارد، ولي از طرفي در داستان نشسته است. اين اتفاق به خاطر حس‌هاي نوستالژيك بروز پيدا مي‌كند. چون نسل دهه شصت درگير اين مسائل است، اما بايد از اين موضوع فاصله گرفت و نگاه انتقادي پيدا كرد.
ساكي اظهار داشت: مي‌توان به اين قلم حسادت كرد و اميدوار بود كه كتاب بعدي اين داستان نويس يك رمان باشد. چون مي‌توان بسياري از اين داستان‌ها را ادامه داد. هرچند پايان بندي‌هاي داستان‌هاي كوتاه اين كتاب بسيار خوب است.
اين داستان نويس افزود: كتاب بي غلط است و حتي يك نقطه يا غلط سهوي ندارد. اين نشان از ويرايش درست كتاب دارد. حتي قلم و رواني داستان‌ها مشخص است و يكي از ويژگي‌هاي كتاب محسوب مي‌شود. مخاطب در داستان‌ها گير نمي‌كند و روان خوانده مي‌شود.
وي ادامه داد: برخي داستان‌ها در انتشارات معروف منتشر مي‌شود كه حتي يك داستان سه صفحه‌اي آن را نمي‌شود روان خواند.
به گزارش ايرنا، مجموعه داستان كوتاه «زن‌ها هميشه همين طور هستند» دومين مجموعه داستان امير پروسنان است كه توسط انتشارات صداي معاصر چاپ و روانه بازار كتاب شده است. پروسنان خبرنگار اجتماعي خبرگزاري ايرنا است.
اجتمام*9482 ** 1200