بندرعباس- ايرنا- 20 جمادي الثاني ياد آور ميلاد برترين بانو و وارث بوي بهشت است، ميلاد مادري كه در دفاع و استقامت از مكتب ولايت و امامت، بانوي دين ناميده مي شود.

سال دوم بعثت، ياد آور تولد بزرگ بانويي است كه وقتي پا به عرصه دنيا گذاشت، نوري بزرگ از وي بلند شد و تمام خانه هاي مكه را روشن كرد.
روشني اين كوثر بهشتي و خير كثير در كلام قرآن كريم و در آيات 35 و 32 سوره هاي نور و توبه قرآن كريم، همان مثل نور «كمشكاﺓ» و «نور الله» است؛( پس هنگامي كه حضرت فاطمه (س) پا به عرصه زمين نهاد نوري عظيم از ايشان بلند شد تا اينكه اين نور به تمام خانه هاي مكه داخل شد و در شرق و غرب زمين جايي از اين نور خالي نماند).
حضرت فاطمه (س) عصاره بهشت و آخرين دختر پيامبر اكرم (ص) و محبوب ترين آنان نزد ايشان در سال دوم بعثت بين سالهاي 35 تا 45 عام الفيل و پيش از هجرت در مكه مكرمه ديده به جهان گشود.
حضرت زهرا(س) سيده نساء العالمين، دختر رسول خدا، محمد مصطفي «ص» و خديجه بنت خوليد، محبوبه ذات پاك سرمد، خير كثيري است كه او را وارث بوي بهشت مي نامند.
حضرت فاطمه (س) از نسل فردي است كه خداوند درباره او فرموده است:«خلقت الاشياء لاجلك و خلقتك لاجلي؛ همه چيزها را براي تو و تو را براي خودم آفريدم».
به راستي كه در اين بيان نوراني، عظمت وجودي پيامبراكرم(ص) به تصوير كشيده شده هرچند عقل هاي ما از درك آن ناتوان و عاجر است.
جايگاه حضرت فاطمه زهرا(س) از نسل پيامبري كه از نظر جسمي و نژادي نيز به برترين قبيله و تيره عربها منتسب و به «نبي قريشي» معروف است، به قدري ارزشمند و والا است كه پيامبراكرم (ص)، وجود نازنين حضرت فاطمه زهرا(س) را «بضعه» يعني پاره گوشت خود مي داند.
جايگاه ومنزلت دختر پيامبر اكرم (ص) به حدي است كه بشارت تولدش را خداوند در زمان معراج به حضرت محمد (ص) مي دهد: «يا محمدا ان الله يبشرك بفاطمه من خديجه بنت خويلد»… اي پيامبر! خداوند ولادت فاطمه را از خديجه دختر خويلد به تو بشارت مي دهد.
حضرت فاطمه زهرا(س) وجود مقدسي است كه پيامبراكرم (ص) يك عمر او را به تمام امتش معرفي كرده است، زني كه با عشق مادري، يك روز فرزندانش را ميوه هاي دلش خطاب مي كرد و روزي در مكتب ولايي اش درس عشق، شهادت و استقامت را به سروران جوانان اهل بهشت خود مي داد.
او مادري قهرمان و الگويي بي نظير نه تنها براي زنان بلكه براي تمام عالم بشريت است كه قهرمان پروري حضرت زينب(س) در كربلا برگرفته از مكتب مادرش بوده است.
'فاطمه' بانوي دين است و اگر فاطمه نبود آدم دم نمي ‌زد و اگر فاطمه نبود حضرت محمد (ص) را مادر (ام ابيها) و حضرت علي (ع) همسرش و امامان حسن(ع) و حسين(ع)، سيد شباب اهل الجنه نبودند.
و اگر فاطمه نبود مهدي (عج) نبود و نبض زمان نمي ‌تپيد، و اگر فاطمه (س) نبود عابدي فرزانه چون امام خميني (ره) انقلاب نمي كرد و انـقـلاب اسلامي ايران بـي نـام خـمـيـني در هيچ جاي جهان شناخته شده نبود.
و اگر 'فاطمه' بانوي دين نبود، از عصمت، عبادت و بندگي، تقوا و پرهيزكاري، انفاق و ايثار، زهد و ساده زيستي، شهادت و استقامت، صبر و بردباري، عفت، حيا و حجاب فاطمي، همسرداري و تربيت فرزندان صالح و شيوه‌ هاي دفاع از ولايت و امامت، و حتي از حضرت مريم(س) نيز چيزي باقي نمانده بود، و در يك كلام اگر فاطمه بانوي دين نبود، امروز اسلام نيز نبود.
حضرت فاطمه (س)، كوثر قرآن است و محبت قلبي و عملي به سيده نساء العالمين فرداي قيامت مايه نجات و رستگاري تمامي انسان ها خواهد بود.
* خبرنگار ايرنا هرمزگان