تهران - ایرنا - آیا عوامل بیماری‌زا در گوشت و شیر باعث سرطان پستان و روده می‌شوند و در پاسخ باید گفت كه ​​​​​​​از همان دوره نوزادی ممكن است عوامل بیماری‌زایی وارد بدن‌مان شوند كه سال‌ها بعد منجر به سرطان روده و پستان گردند.

به گزارش ایرنا ، تارنمای دویچه وله صدای المان روز پنجشنبه نوشت : حال پژوهشگران آلمانی به دنبال این عوامل هستند و گمان می‌برند در لبنیات و گوشت قرمز این احتمال وجود داشته باشند.
بیش از 10 سال است كه پرفسور هارالد تسورهاوزن، برنده جایزه نوبل پزشكی سال 2008، بر این گمان است كه انسان‌ها از طریق خوردن لبنیات و گوشت قرمز به عوامل بیماری‌زایی (پاتوژن‌ها یا عامل تولید بیماری، مانند باكتری، ویروس، انگل یا قارچ) آلوده می‌شوند كه تنها پس از گذشت چند دهه از عمرشان می‌توانند باعث ابتلا به بیماری‌های سرطان روده، پستان و ام‌اس (تصلب بافت چندگانه) بشوند.
در نشست مطبوعاتی مركز تحقیقات سرطان آلمان تیمی از پژوهشگران علوم پزشكی در شهر هایدلبرگ به سرپرستی پرفسور تسورهاوزن به معرفی 'عوامل بیماری‌زای نوظهوری كه می‌توانند خطر ابتلا به سرطان را افزایش بدهند' پرداخت.
این پژوهشگران توانسته‌اند تشخیص بدهند كه عوامل بیماری‌زا در كدام بخش بافت روده جا می‌گیرند. اثبات اینكه ارتباطی مستقیم میان آلودگی به عوامل بیماری‌زا و بیماری‌ای معین وجود دارد، می‌تواند دری را بگشاید به روی امكاناتی برای پیشگیری از بیماری.
برای نمونه می‌شود به تولید واكسن فكر كرد یا در فكر تغییر شیوه زندگی و تغذیه بود.

**آمار بالای سرطان روده و پستان
پژوهشگران هایدلبرگ مناطق مختلف دنیا را با هم مقایسه كرده‌اند تا ببینند تا چه حد میزان ابتلا به سرطان پستان و سرطان روده می‌تواند با مصرف لبنیات و گوشت در ارتباط باشد.
آن‌ها به این نتیجه رسیده‌اند كه در كشورهایی كه مقدار مصرف لبنیات و گوشت در آن‌ها بالاست، بویژه شمار بیماران مبتلا به روده هم زیاد است؛ برای نمونه در آمریكای شمالی، آرژانتین، اروپا و استرالیا. در این كشورها ترجیحا گوشت گاو اروپایی (Bos taurus) مصرف می‌شود.
وضعیت هند بر نظر پژوهشگران صحه می‌گذارد. شمار بیماران مبتلا به سرطان روده و پستان در هند بسیار نازل است و احتمالا به این دلیل كه هندوها گاو را مقدس می‌دانند و گوشت گاو نمی‌خورند. تنها در آن گروه از ایالت‌های هند كه شیر گاو را وارد كرده‌اند تا به تغذیه كودكان كمك كنند، شمار بیماران مبتلا به سرطان پستان رو به افزایش است.
آمار بولیوی و مغولستان در این زمینه‌ جلب نظر می‌كند؛ در این دو كشور شمار بیماران مبتلا به سرطان پستان و روده كم است، هرچند كه مردم گوشت گاو می‌خورند. اما در اینجا نوع گاوها با انواع گاو مورد مصرف در كشورهای دارای آمار بالای بیماران سرطانی، متفاوت است.
در بولیوی بیش از همه، گاو نوع 'زبوس' (Bos indicus) نگاهداری می‌شود. در مغولستان هم وضعیت مشابه است. در این كشور هم بیشتر گاوها دورگه و نتیجه پیوند با گاو زبوس هستند كه مغولستان از خارج وارد می‌كند.
تحولاتی كه در ژاپن و كره رخ داده نیز جالب توجه است: در ژاپن شمار بیماران مبتلا به سرطان روده تا 20 سال پس از جنگ جهانی دوم بسیار كم بود و پس از آن به ناگاه افزایش یافت. در كره جنوبی نیز 20 سال پس از جنگ كره بود كه شمار مبتلایان به سرطان روده افزایش یافت. افزایش شمار بیماران در این دو كشور با افزایش واردات گوشت و تولید گوشت متناسب است.

**در جستجوی عامل بیماری‌
پژوهشگران هایدلبرگ در ابتدا می‌پنداشتند كه نوعی ویروس عامل بیماری است. به همین دلیل از تكنیك‌هایی استفاده می‌كردند كه به طور معمول برای مجزا كردن ویروس‌ها به كار گرفته می‌شوند.
اما آنچه آن‌ها به دفعات یافتند، عناصر دی‌ان‌ای تك‌رشته‌ای حلقه‌مانند بودند كه شباهت زیادی به ترتیبات پلاسمیدهای خاص در باكتری‌ها داشتند. این عناصر دی‌ان‌ای به دلیل محل كشف‌شان 'عوامل شیر و گوشت گاو' (Bovine Meat and Milk Factors، به اختصار BMMFs) نام گرفته‌اند.
آلودگی‌ها در قسمت 'لامینا پروپریا' (یكی از سه لایه مخاط سیستم گوارش) در روده بزرگ یافت می‌شوند و به خصوص در اطراف غده‌های روده‌ای (كریپت‌های لیبركان).

**لودگی در نخستین سال‌های كودكی
سیستم ایمنی بدن انسان تازه پس از حدود یك سالگی شروع به رشد می‌كند. از این رو پژوهشگران هایدلبرگ حدس می‌زنند كه نوزادان به دلیل خوردن شیر گاو بسیار زود آلوده به عامل بیماری‌زا می‌شوند.
عوامل بیماری‌زا باعث می‌شوند كه در بافت‌های معینی، برای نمونه در روده یا پستان، واكنش‌های مزمن همراه با عفونت به وجود بیاید كه ایجاد سرطان در بافت‌های پیرامونی را تقویت می‌كند. اما بروز بیماری چند دهه پس از این عفونت‌ها صورت می‌گیرد.
شیر دادن دراز‌مدت مادر (بیش از شش ماه) می‌تواند نوزاد را در برابر آلودگی به یك سری از بیماری‌زاها (ویروس نورواك، روتاویروس و اچ‌آی‌وی) حفاظت كند. علت آن هم تركیبات قند در شیر مادر است كه مانع می‌شود از اینكه بیماری‌زاها به گیرنده‌های سطح سلول بچسبند كه از طریق آن به طور معمول داخل سلول می‌شوند. این تركیبات در شیر حیوانات دیگر وجود ندارد.
امروزه به برخی از انواع شیر خشك برای تغذیه نوزاد قندی كه در شیر مادر یافت می‌شود را می‌افزایند. ممكن است كه این قند از آلودگی به BMMFs جلوگیری كند.
از آنجایی كه بافت پستان مادر در ارتباط با تركیبات قندی حفاظت‌كننده است، امكان دارد كه شیر دادن طولانی‌مدت، خود مادر را هم در برابر آلودگی به BMMFs حفاظت كند. تحقیقات بی‌شماری كه در آمریكا انجام گرفته‌اند نشان می‌دهند كه احتمال ابتلای مادر به سرطان پستان با افزایش ماه‌های شیردهی كاهش می‌یابد.

**چگونه می‌توان خود مراقبت كرد؟
آلودگی به BMMFs لزوما باعث سرطان روده نمی‌شود. پژوهشگران هایدلبرگ در حال حاضر در حال بررسی آن هستند كه آیا مقدار پروتئین BMMF كه در بدن بیمار مبتلا به سرطان روده می‌یابند با شانس این بیمار برای زنده بودن تناسبی دارد یا نه. اگر چنین باشد، اشخاصی كه سطح BMMF آن‌ها بالاست، باید برای آزمایش روده و تشخیص اینكه آیا مبتلا به سرطان روده هستند یا نه، به طور مرتب به پزشك مراجعه كنند.
امكان دارد پژوهشگران در آینده واكسنی ضد BMMFs هم بسازند. می‌شود تصور كرد كه گاوها را واكسن بزنند تا از انتقال BMMFs به انسان‌ها جلوگیری كنند. همچنین ممكن است واكسنی برای حفاظت از نوزادان درست كنند.
شاید لزومی به حذف گوشت گاو و لبنیات از برنامه غذایی نباشد، چون اغلب بزرگسالان به BMMFs آلوده هستند و چشم‌پوشی از این مواد غذایی احتمالا دیگر تاثیری ندارد.
اما پژوهشگران هایدلبرگ معتقدند كه نوزادان به هیچ وجه نباید از محصولات شیر گاو تغذیه كنند.
**شبس**1917